Του
Santiago Siguero
Ο Asensio ηγείται, με μια ντομπλέτα, της νίκης του λευκού συνόλου επί
της Juve
Πιθανότατα πολλοί από σας, όσοι διαβάζετε αυτό το χρονικό
σήμερα, είδατε τον αγώνα της Μαδρίτης απ’το μέρος των διακοπών σας. Με άνετα
ρούχα, καθισμένοι χαλαρά σε μια βεράντα, ενδεχομένως παίρνοντας κάτι στις
πρώτες πρωινές ώρες μιας Κυριακής στις διακοπές του Αυγούστου σε πλήρη κύμα
καύσωνα. Θα συμφωνήσετε ότι πρόκειται για μια ασυνήθιστη σκηνή, που ταιριάζει
καλά μ’ένα Μαδρίτη-Juve
μ’έναν εξωπραγματικό αέρα. Αυτό το παιχνίδι, υπό κανονικές συνθήκες, το βλέπεις
μ’ένα σφίξιμο στο στομάχι, που δεν είναι για φρουτώδεις συνδυασμούς. Ούτε για
σαγιονάρες και pareos.
Αλλά βρισκόμαστε στο καλοκαίρι κι αυτό περιλαμβάνει από
χαλαρότητα στο ντύσιμο μέχρι ορισμένες άδειες όταν πρόκειται να φτιάξουμε
πράγματα τόσο σοβαρά όσο μια εντεκάδα της Μαδρίτης. Στην χθεσινοβραδινή υπήρξαν
μόνο έξι παίκτες με πιθανότητες να’ναι βασικοί στην κανονική περίοδο, δηλαδή,
όταν καταλήξουν επιτέλους να ενσωματωθούν οι μουντιαλικοί και ρίξουν αρκετό
λάδι στις μηχανές τους, ώστε να μην μπουκώνουν με τη μία. Φυσικά ούτε κι απ’την
άλλη είδαμε τον Κριστιάνο Ρονάλντο, ο οποίος προσαρμόζει το ρομπότ στο Τορίνο,
και μείναμε χωρίς να μάθουμε αν είναι το νερό της Μαδρίτης, τόσο καθολικά
παινεμένο, το μυστικό συστατικό του ελιξίριού της της αιώνιας νεότητας.
Αλλά είπαμε ότι είμαστε στον καύσωνα, που στο ποδόσφαιρο
είναι καιρός δοκιμών κι αναζήτησης φιλοσοφικών λίθων, πάρα πολύ κολλώδης ώστε
να εξάγουμε σοφά συμπεράσματα. Πόσο μάλλον για μια Μαδρίτη μ’ένα νέο φυλλάδιο,
αυτό του Julen Lopetegui,
της οποίας μπορεί να της περισσεύει κάποια πάσα και να της λείπει κάποια κούρσα,
ιππεύοντας ανάμεσα στο 4-4-2 και στο 4-3-3. Ωστόσο, η μονομαχία χρησίμευσε για
να επιβεβαιώσει μερικές βασικές παραδοχές. Αυτή είναι μια Μαδρίτη με έξοδο της μπάλας
προς τις πλευρές, όπως αυτή του Mou
με τον Xabi Alonso,
με τον Kroos ως αποστολέα.
Αυτή είναι μια Μαδρίτη που επιτίθεται με τους μπακ, ακόμα αν κι ο Carvajal, ο οποίος είχε ένα άσχημο
απόγευμα κι έβαλε ακόμη κι ένα αυτογκόλ, όπως λένε οι νεολαίοι, βρέθηκε κάτω
από έναν Reguilón με
χρώμα υποδειγματικού canterano, κομμένος απ’το ίδιο μοτίβο με του Nacho.
Αυτή είναι μια Μαδρίτη που πιέζει απ’τη αρχή της φάσης, κάτι
αδιανόητο σ’άλλους καιρούς (μαντέψτε γιατί), με περισσότερο ζήλο απ’τους αξιέπαινους
παρά απ’τους καθιερωμένους, πρέπει να τα λέμε όλα, αλλά στην οποία τουλάχιστον
πρέπει να καλωσορίσουμε την πρόθεση. Αυτή είναι, επίσης, μια Μαδρίτη στην οποία
ο Μπέιλ δικαιώνει τον Florentino,
ο οποίος επαναλαμβάνει επίμονα ότι δεν πρέπει να υπογράψουν ένα «9», ότι εκεί υπάρχει
ο Gareth ώστε, αν του το επιτρέψουν τα υποκνημίδιά του, να διπλασιάσει
την παραγωγή του στο σκοράρισμα, συμπεριλαμβάνοντας κάποια κοσμήματα όπως
εκείνο που οδήγησε χθες στην ισοφάριση, ένα αυτοσχέδιο αριστερό στο παραθυράκι του
Szczesny. Μια Μαδρίτη,
εν συντομία, καλοκαιρινής κοψιάς, που είναι αυτό που απαιτεί το ημερολόγιο και
η ετοιμασία μιας ομάδας που ακόμα σχεδιάζεται.
Νεανική
έκρηξη
Το καλοκαίρι είναι επίσης εποχή των νεαρών. Αυτοί της
Μαδρίτης χτύπησαν την πόρτα στο δεύτερο μέρος. Του φορτίου ηγήθηκε ο Vinicius, τον οποίο ίσως θα’πρεπε
να κοιτάμε λιγότερο στην ταυτότητα (μόλις έκλεισε τα 18) και περισσότερο σ’αυτήν
την εφηβική αυθάδεια που αφόπλισε την άμυνα της Juve. Ως φορ, κυριολεκτικά,
ενήργησε ένας Marco Asensio ο οποίος έχει το γκολ (δύο χθες το βράδυ) και τον οποίο ο
νέος προπονητής θέλησε να δοκιμάσει ως killer. Ο Marco είναι ένας άλλος από αυτούς τους
παίκτες στους οποίους ο σύλλογος έχει αναθέσει καθήκοντα.
"Πρέπει να σκοράρεις περισσότερα γκολ", του έχουν
πει. Και το αγόρι, εφαρμόζοντας, έχει επιδοθεί σ’αυτό με ζήλο. Τα γκολ του balear
επικύρωσαν τη βελτίωση της Μαδρίτης στο δεύτερο μέρος, ενάντια σε μια Juve παράξενα
μαλακή. Η Μαδρίτη γέλασε για άλλη μια φορά με τη Vecchia Signora, επηρεασμένη
αναμφισβήτητα επίσης απ’το εποχιακό σύνδρομο, αν και δεν είναι ακόμα πράγμα του
να ρίχνεις πυραύλους. Ξέρετε ήδη, ζέστη, σαγιονάρες, pareos. Το γλυκό όνειρο
μιας θερινής νυκτός.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
