Η άποψη του Juan Ignacio García-Ochoa
Επιβεβαιώθηκε μία από τις χειρότερες επιχειρήσεις του αιώνα,
η μεταγραφή του Κριστιάνο Ρονάλντο στη Γιουβέντους. Ναι, είπα μία από τις
χειρότερες επιχειρήσεις, γιατί φοβάμαι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια τριπλή
επιχείρηση στην οποία δεν κερδίζει κανένας. Ο χρόνος θα δείξει...
Ας ξεκινήσουμε με τη Ρεάλ Μαδρίτης:
Οι λευκοί χάνουν 50 γκολ ανά σεζόν και μια νέα ευκαιρία να
αποχαιρετήσουν έναν απ’τους θρύλους τους, όπως αξίζει. Όπως και με τον Raul ή τον Casillas πρόσφατα, ο CR7 φεύγει απ’την πίσω πόρτα. Αυτή τη
φορά δεν είναι το αντίο ενός canterano, αλλά της πιο σημαντικής μορφής στην
ιστορία του συλλόγου μαζί με τον Alfredo di Stéfano. Ένας παίκτης που έχει σκοράρει 451
γκολ σε 9 σεζόν, ο οποίος έχει κερδίσει τέσσερα Champions League και τέσσερις Χρυσές Μπάλες στα
λευκά. Ένα ζώο που δεν θα ξαναβρεί η Ρεάλ Μαδρίτης.
Η Μαδρίτη θα υπογράψει έναν, δύο, τρεις ή τέσσερις εκρηκτικούς
για να τον αντικαταστήσει κι εκείνοι που θα’ρθουν δεν θα σκοράρουν 50 γκολ ανά
έτος για εννέα συνεχόμενα χρόνια. Η Μαδρίτη πρέπει να προβληματιστεί για το γιατί
γι’αυτό το τόσο άσχημο και βιαστικό αντίο. Οικονομικά, η επιχείρηση είναι η
λιγότερο σημαντική. 100 εκατομμύρια είναι ένα εξαιρετικό ποσό για έναν παίκτη
33 ετών, αλλά όχι για τον Ρονάλντο. Οι θρύλοι δεν έχουν τιμή.
Ας συνεχίσουμε με τον Cristiano Ronaldo:
Ο Cristiano φεύγει επειδή είναι θυμωμένος. Δεν αισθάνεται αγαπητός απ’τον
σύλλογο, δεν είναι σύμφωνος με τον μισθό του και να αισθάνεται να’χει άσχημη αντιμετώπιση
λόγω των προβλημάτων του με την εφορία, σα να’ταν ο Florentino αυτός
που του’χε κάνει άσχημα την φορολογική δήλωση. Έτσι πιάνει την πόρτα και φεύγει.
Είναι δικαίωμά του να το κάνει. Αλλά ο Cristiano θα’πρεπε να σκεφτεί ότι αυτό το καθεστώς που έχει τώρα
δεν το κέρδισε μόνος του. Πίσω του είχε το μεγαλύτερο club του πλανήτη και
μερικούς θεαματικούς συμπαίκτες που έχουν παίξει γι’αυτόν. Ramos, Marcelo, Benzema, Modric, Casemiro... Το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό
άθλημα, όχι μόνο ενός παίκτη.
Ο Ρονάλντο δεν θα σκοράρει 50 γκολ ανά σεζόν στη
Γιουβέντους, δεν θα παίξει ξανά έναν ποδοσφαιρικό αγώνα με πιθανό ακροατήριο
ενός δισεκατομμυρίου θεατών κι ούτε θα δει τον ήλιο κάθε μέρα στο Τορίνο. Και
ναι, πιθανότατα να μην τον νοιάζει σ’αυτό το σημείο της ταινίας, αλλά είναι αναμφισβήτητο
ότι η αλλαγή είναι χειρότερη.
Όπως πρέπει να προβληματιστεί η Ρεάλ Μαδρίτης, πρέπει επίσης
να το κάνει κι ο Cristiano
να αναρωτηθεί γιατί ο λευκός σύλλογος τον αφήνει να φύγει για 100 εκατομμύρια
ευρώ. Γιατί δεν υπάρχουν διαδηλώσεις στην πόρτα του Bernabéu για την πώληση του. Γιατί ο madridismo
αγαπάει τον Modric κι
όχι τον Cristiano.
Επειδή η πραγματικότητα είναι ότι οι οπαδοί της Ρεάλ Μαδρίτης έχουν ερωτευτεί
μόνο τα γκολ του Ρονάλντο, όχι τον Ρονάλντο.
Και ας τελειώσουμε με τη Γιουβέντους:
Το χτύπημα του αιώνα, λένε στην Ιταλία. Ναι, όσον αφορά τις
επιπτώσεις, η υπογραφή είναι θεαματική. Αλλά για την ώρα είναι μόνο αυτό,
αντίκτυπος. Μέσα σε μια εβδομάδα, το ιταλικό club, που έχει υποφέρει για ένα
μεγάλο χρονικό διάστημα για να συγκεντρώσει τα χρήματα, πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται
πώς ξεχρεώνει μια επιχείρηση 345 εκατομμυρίων ευρώ (112 της μεταγραφής και 60
μικτά ανά σεζόν) για έναν παίκτη που είναι έτοιμος να κλείσει τα 34.
Ότι ο Ρονάλντο βρίσκεται σε μια εντυπωσιακή φυσική κατάσταση
είναι αλήθεια. Αλλά ας μην ξεχνάμε ούτε κι ότι αυτήν την τελευταία σεζόν έχασε 7
παιχνίδια πρωταθλήματος και 6 Copa del Rey γιατί έπρεπε να ξεκουραστεί, διότι στα 33 προς τα 34 το σώμα
χρειάζεται κατανομή για ν’αποδίδει σε στιγμές κλειδί. Δηλαδή, ότι ούτε κι ο CR7 δεν έχει βρει το ελιξίριο
της αιώνιας νεότητας. Κι ο Cristiano, που υπογράφει για τέσσερα χρόνια με την Juve,
μέσα σ’ένα έτος θα’ναι καθοδόν προς τα 35, εντός δύο καθοδόν προς τα 36... κι εγώ
καταλαβαίνω ότι όταν πληρώνεις σ’έναν παίκτη αυτά τα χρήματα είναι για να σου παίξει
50 παιχνίδια το χρόνο. Θα’πρεπε να’ναι έτσι.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
