Του Gonzalo Cabeza
Οι πρωταγωνιστές στις δύο περιοχές
Ο Μπενζεμά έβαλε τα δύο γκολ των λευκών κι ο Keylor έκανε
απίστευτες αποκρούσεις για να διατηρήσει την ομάδα του ζωντανή στην αναμέτρηση.
Έχουν αμφισβητηθεί πολλές φορές, αλλά ήταν σε θέση να αποζημιώσουν
Βρυχάται το γήπεδο του Σαντιάγκο Μπερναμπέου σε ένα μείγμα
προσπαθειών, απ’τη μία πλευρά γιορτάζει έναν νέο τελικό του Champions League, απ’την άλλη κλονίζει
τα νεύρα που σχεδόν έχουν ξεπεράσει τον madridismo. Το ποδόσφαιρο είναι
τεράστιο, επίσης και λόγω της ταλαιπωρίας του. Στις νύχτες σαν αυτήν, όταν το
αποτέλεσμα είναι το ονειρικό, υπάρχουν ήρωες. Όχι, αυτή τη φορά δεν ήταν ο
Cristiano Ronaldo, ο συνήθης ύποπτος σ’αυτές τις μάζες. Ούτε ο Sergio Ramos,
ειδικός στο θέμα. Αυτή τη φορά η δόξα ήταν του Benzema. Και του Keylor Navas
επίσης. Και οι δύο ξέρουν τι είναι η κριτική, ίσως όσο κανείς στο ρόστερ. Χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε Κίεβο.
Ο Karim Benzema έχει ανθρώπους για να ευχαριστήσει. Έχει
κερδίσει την εμπιστοσύνη πολλών, όχι πάντα με τρόπο που να μπορεί να εξηγηθεί
με το παιχνίδι του. Υπήρξαν πολλά παιχνίδια αυτή την σεζόν που οδήγησαν τον madridismo
σε κατάσταση νεύρων, για τις αποτυχίες του, για την απάθεια του, γι’αυτή την
αποσύνδεση και τη χαμηλή απόδοση για την οποία κατηγορείται τόσο συχνά. Η
λύτρωση ήρθε υπό τη μορφή των γκολ, καθώς τα δύο που έβαλε οδήγησαν στην
έκσταση ενός συλλόγου που, όπως συνηθίζει, έπαιζε τη χρονιά σε τεντωμένο σχοινί.
Ο Benzema έχει χειρότερη σχέση με τις κερκίδες απ 'ό, τι με
τους ανθρώπους που τον βλέπουν καθημερινά. Έχει σχεδόν μια δεκαετία στη
Μαδρίτη, μια απ’τις πιο παραγωγικές εποχές στην ιστορία του συλλόγου, αλλά ποτέ
δεν έχει καταφέρει να αγκαλιαστεί εξ ολοκλήρου ως ένα απ’τα αστέρια της ομάδας.
Εάν ρωτάτε τον Ζιντάν ή τον Κριστιάνο, ίσως τις φωνές με την περισσότερη
εξουσία στο ρόστερ, δεν θα διστάσουν: πάντα καλύτερα με τον Καρίμ.
Ο Γάλλος έχει μια σαφή σύνδεση με τον συμπατριώτη του, ο
οποίος μόνο πρόσφατα τον άφησε εκτός σε κάποιον σημαντικό αγώνα. Δεν είναι μια
μεγάλη σεζόν του Benzema, ούτε στο παιχνίδι ούτε στα γκολ, αλλά μέχρι πρόσφατα
ήταν βασικός χωρίς πολλή συζήτηση. Οι πρόσφατες αμφιβολίες, που υπήρχαν, μπορεί
να τον έχουν ωθήσει. Για πρώτη φορά δεν είχε ξεκάθαρο ότι επρόκειτο να
ξεκινήσει σε έναν σημαντικό αγώνα, αλλά ξεκίνησε. Ίσως λόγω των απουσιών, που
δεν επέτρεψαν να παίξει ο Lucas μπροστά, ίσως επίσης επειδή στην ιδέα του ματς του
Ζιντάν ήταν αυτός που μπορούσε καλύτερα απ’τον καθένα να δώσει παύση και να’χει
τη μπάλα, κάτι που θα’ταν μεγαλειώδες έτσι ώστε οι λευκοί παλμοί να μην
εκτοξεύονταν με αυτόν τον τρόπο. Σ’αυτό δεν χρησίμευσε πάρα πολύ, αλλά χωρίς τα
δύο γκολ του όλα αυτά θα’ταν αδύνατα.
Ένας «δολοφόνος» για μια μέρα
Ελλείψει του Cristiano, Benzema. Ήταν γρήγορος στα δύο γκολ,
σαν ένας επιθετικός όπως αυτός που δεν είναι πάντα. Ο Lewandowski, στην άλλη
πλευρά, χάριζε ευκαιρίες. Αυτός, ο οποίος είναι ένας εκτελεστής, πνιγόταν όταν
έφτανε στο τέρμα της Μαδρίτης. Ο Benzema, απ’την πλευρά του, με εκείνη την
έκφραση που δεν κινείται ποτέ, λειτούργησε σαν ένας σιωπηλός δολοφόνος. Το
πρώτο είναι μια κεφαλιά σε αναμονή ενός Alaba ο οποίος, πολύ καλός στην
επίθεση, κοιμήθηκε στην άμυνα.
Επίσης εκμεταλλεύτηκε μια σειρά από λάθη στο δεύτερο. Ο Benzema,
στον οποίο πολύ λίγοι αρνούνται το ταλέντο, έχει ιστορική φήμη του απρόσεκτου, του
να βάζει το δύσκολο και να ξεχνά το εύκολο. Στο δεύτερο γκολ ήταν ένας
κατεργάρης, επειδή ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι οι Tolisso και Ulreich θα
μπορούσαν να κάνουν ένα τόσο άσεμνο λάθος, τόσο λασπωμένου γηπέδου. Ο ένας
έδωσε μια παιδική πάσα, ο άλλο ήταν ανίκανος να την κυνηγήσει κι ο Καρίμ,
οποίος θηρευτής, περπάτησε έξυπνα και σκόραρε αυτό που μπορούσε να μοιάζει πια
η επίλυση της αναμέτρησης αλλά μετά μάθαμε ότι δεν ήταν.
Τα υπόλοιπα, ηρεμία, ψυχραιμία και μέχρι κι ένα κοντρόλ σα
να μην είχε νεύρα στο 60ο λεπτό, στην ίδια του την περιοχή του. Αντικαταστάθηκε
αργότερα, σε μια προσπάθεια του Ζιντάν να σταματήσει η ταλαιπωρία -στείρα, η
ταλαιπωρία δεν σταμάτησε μέχρι να σφυρίξει ο διαιτητής-, έφυγε χειροκροτούμενος,
κάτι που πρέπει να του ακούγεται λίγο παράξενο, δεν είναι τελείως συνηθισμένος σε
τέτοια.
Έχει 55 γκολ στο Champions League κι αυτό τον μετατρέπει στον
ενεργό παίκτη με τα περισσότερα γκολ σ’αυτήν την διοργάνωση πίσω απ’τους
Cristiano και Messi, που παίζουν σαφώς σε μια άλλη διάσταση. Τα ημιτελικά
είναι, αμιγώς, η στιγμή του. Δεν τον θυμόμαστε για μεγάλους τελικούς, αλλά αυτή
δεν είναι η πρώτη φορά που λάμπει στον προτελευταίο γύρο. Πέρυσι δεν σκόραρε,
είναι αλήθεια, αλλά άφησε για την ιστορία την πιο διάσημη φάση του, εκείνον τον
χορό κολλώντας τους στόπερ της Ατλέτικο. Και επίσης σ’έναν άλλο διάσημο ημιτελικό,
αυτόν των τεσσάρων γκολ του Μονάχου, ο Γάλλος ήταν κεφαλαιώδης. Όχι σ’αυτόν τον
μυθικό αγώνα, αλλά στο πρώτο σκέλος, στο Bernabéu, όταν οι λευκοί υπέφεραν σαν
αρνιά κι αυτός σκόραρε ένα γκολ που τον έκανε να πιστέψει και να τελειώσει με
την ομάδα στη Λισαβόνα.
Ο Keylor ανασυντίθεται
Για τον άλλο έχουν αμφιβάλλει κι έχουν σκεφτεί επανειλημμένα
ότι ήταν αποσβεσμένος, ότι η θέση του δεν ήταν πλέον στη Ρεάλ Μαδρίτης. Αυτή η
θέση, αυτή του να σηκώνεσαι το πρωί και να βλέπεις στον Τύπο ότι όλοι σε
θεωρούν πεθαμένο, είναι επίσης συνηθισμένη στον Keylor Navas. Έφτασε να καθίσει
σ’ένα αεροπλάνο που προοριζόταν για το Μάντσεστερ, του έλεγαν ότι είναι
πράγματα που συμβαίνουν, ότι ο De Gea ήταν το μέλλον κι ότι δεν χρησίμευσε παρά
μόνο ως μπάλωμα. Αυτός, παραιτημένος, δεν πήρε σοβαρά το μάρκετινγκ ούτε και
τις φωνές που κάθε καλοκαίρι ποντάρουν ότι ο τερματοφύλακας θα’ναι άλλος. Εάν η
Μαδρίτη βρίσκεται στο Κίεβο, είναι επίσης και λόγω αυτού.
Είναι αλήθεια, στο πρώτο σκέλος αυτού του νοκ άουτ απέτυχε
στο γκολ του Kimmich, το οποίο ήταν το πρώτο της μονομαχίας. Άφησε μια άσχημη
γεύση λόγω αυτού, αλλά από εκείνο το λάθος ανασύνθεσε τον εαυτό του κι άρχισε
να χτίζει για ν’αποδείξει ότι αξίζει για αυτό το τέρμα, ότι ίσως υπάρχουν άλλοι
τερματοφύλακες καλύτεροι ή πιο διάσημοι, αλλά δεν είναι αυτοί που φορούν σήμερα
τη φανέλα της Μαδρίτης. Πρόσφατα, σ’έναν σύνδεσμο, ουσιαστικά του είπαν να μην
θυμώσει αν έπρεπε να δώσει τη θέση του σ’άλλους, επειδή αυτός, όπως κι ο
Benzema, φαίνεται να’χει πάντα λιγότερη εκτίμηση απ’αυτή που κερδίζει.
Στην αντοχή μέχρις εσχάτων που είχε η Μαδρίτη στο δεύτερο
ημίχρονο, ειδικά μετά το γκολ του James, ο Κοσταρικανός ήταν εντυπωσιακός.
Αυτές οι παρενοχλήσεις πονούν τους τερματοφύλακες, επειδή πυροβολούνται από
όλες τις γωνίες και δυσκολεύονται να δουν την πορεία της μπάλας. Ο Keylor, ο
οποίος είναι ένας αντιδραστικός τερματοφύλακας, φάνηκε άνετος. Δεν επρόκειτο να
τον πιάσουν. Μία, δύο, τρεις φορές. Όπως ένα εκτελεστικό απόσπασμα. Συμπεριλαμβανομένων
αρκετών ριμπάουντ. Εμφανιζόταν πάντα για αποκρούσει τις μπάλες. Υπάρχουν άλλοι
τερματοφύλακες πιο ακαδημαϊκοί, οι οποίοι μπλοκάρουν καλύτερα, ψηλότεροι, ακόμα
και πιο όμορφοι αν θέλετε, αλλά στη νύχτα κλειδί στο Chamartin αυτός ήταν ο
καλύτερος δυνατός, γιατί κατάφερε να σώσει αυτό που κατά καιρούς φαινόταν ένας βέβαιος
θάνατος.
Ακόμη κι ο λογαριασμός της Bayern στα ισπανικά, κατά λάθος,
του ζήτησε κάποια στιγμή να σταματήσει παρακαλώ να πιάνει τα πάντα. Η τιμωρία της
Μπάγερν, ένα ακόμη χρόνο έξω απ’τον τελικό, ήρθε με τη μορφή εντυπωσιακών αποκρούσεων.
Ο Navas αυτό το καλοκαίρι θα ακούσει ξανά τα τραγούδια της σειρήνας, θα πάει σε συνδέσμους
και δεν θα του δώσουν πίστωση· θα πρέπει να ακούσει ότι είναι αποδεκτός μόνο σε
μια ομάδα αξιόλογων κι εξαιρετικών. Όταν ακούει όλα αυτά, που θα συμβεί, δεν
θα’χει παρά να φέρει στη μνήμη τη χθεσινή βραδιά στο Bernabéu. Όλες εκείνες τις αποκρούσεις σε εκτελέσεις απ’τα δύο και τα τρία μέτρα. Αν η Μαδρίτη κερδίσει
αυτό το Champions League,
το ένα αυτί του είναι του Keylor.
Αυτός μπορεί επίσης να ευχαριστεί τον Ζιντάν για πολλά
πράγματα, ο οποίος τελικά μετατρέπεται σ’εκείνον τον τεχνικό-δάσκαλο ο οποίος αν
δεν είναι πάντα σωστός με την σύνθεση, είναι σε θέση να συνδέεται με τους δικούς
του. Του Keylor του κατέστησε σαφές ότι ήταν ο άνθρωπος του κι ότι δεν σκεφτόταν
άλλον, απέρριψε ακόμη και δημοσίως τη δυνατότητα να πάρει τον Kepa, μην τυχόν κι
έσπαγε την αρμονία του Κοσταρικανού. Με τον ίδιο τρόπο που τον Benzema, τον
επιθετικό του, τον έχει υπερασπιστεί τόσες φορές. Αυτήν την εμπιστοσύνη τώρα την
έχουν επιστρέψει με το παραπάνω οι ήρωες αυτής της Μαδρίτης που πριν ήταν
στοχοποιημένοι. Οι αντιήρωες πήραν όλη τη δόξα.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
