Του Enrique Marín
Η Ρεάλ Μαδρίτης φόρεσε μαύρο περιβραχιόνιο στο Champions League για
το θάνατο της μητέρας ενός φροντιστή, αλλά όχι για τον πρόσφατο θάνατο του
ιστορικού αντιπροσώπου της club που απέλυσε ο Florentino
Ήταν ένας άνθρωπος λίγο γνώριμος, αλλά πολύ γνωστός. Τόσο
σεβαστός όσο κι αγαπητός, το ίδιο στον τομέα του ποδοσφαίρου όσο και στου
μπάσκετ της Ρεάλ Μαδρίτης, όπου για πέντε μήνες δεν δούλεψε για πενήντα χρόνια
κι απ’όπου, για να μην χαθούν οι κακές συνήθειες του «Florentinato» έφυγε απ’την
πίσω πόρτα και χωρίς την παραμικρή ευγνωμοσύνη για τόσα χρόνια υπηρεσίας. «Ο José
Luis López Serrano, ιστορικός υπάλληλος της Ρεάλ Μαδρίτης, απεβίωσε αυτήν την
Τετάρτη σε ηλικία 73 ετών, λόγω μιας μακροχρόνιας ασθένεια», ανέφερε στις 17
Μαΐου η εφημερίδα «AS», όπου υπενθυμιζόταν ότι «ο López Serrano μπήκε στην Ρεάλ
Μαδρίτης το 1958 σε ηλικία μόλις δεκατριών ετών κι ως παιδί για τα θελήματα και
ήταν στο σύλλογο μέχρι τον Ιούνιο του 2009. Δούλεψε στενά με τον Santiago
Bernabeu κι επίσης με τον Raimundo Saporta και τον Agustín Domínguez».
«Το 1978, υπό την ηγεσία του Luis de Carlos, ανακηρύχθηκε ως
διεθνής αθλητικός διευθυντής και το 1981 ήταν ο εκπρόσωπος της Ρεάλ Μαδρίτης
στον τελικό του στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου στο Παρίσι που έπαιξε η λευκή
ομάδα εναντίον της Λίβερπουλ», συνέχιζε η νεκρολογία, που έδινε αξία στη μορφή
του López Serrano, ακριβώς τις παραμονές της «εκδίκησης» της Μαδρίτης για
εκείνη την ήττα με μια νίκη στον τελικό του Champions League στο Κίεβο.
«Μιλούσε τέσσερις γλώσσες, ήταν ο αντικαταστάτης του Σαπόρτα στη διαχείριση των
διεθνών σχέσεων. Ήταν άνθρωπος του club, πιστός πάντα στο έμβλημα και με καλές σχέσεις
στην FIFA και την UEFA», τόνιζε η είδηση.
Είναι γνωστό ότι, εκτός απ’τις ανέντιμες εξαιρέσεις, όταν
κάποιος πεθαίνει, μιλούν πάντα καλά γι 'αυτόν. Ως εκ τούτου, και για να
δείξουμε ότι η περίπτωση του Χοσέ Λουίς δεν είναι αυτή, διασώζω ένα άρθρο του
«Sportyou» χρονολογούμενο απ’τον Αύγουστο του 2009 στο οποίο γυαλιζόταν η μορφή
του López Serrano λόγω του ότι, μετά από 30 χρόνια που αντιπροσώπευε την Ρεάλ
Μαδρίτης στις κληρώσεις των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, δεν θα βρισκόταν σ’αυτήν
του Champions League που γινόταν στο Μονακό. «Ίσως πολλοί να μην ξέρουν το
όνομά του. Οι πιο εξοικειωμένοι με τη Μαδρίτη και το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο ξέρουν
ότι μιλάμε για έναν θεσμικό. Ο άνθρωπος που εργάστηκε 19 χρόνια στη Ρεάλ Μαδρίτης
του Μπερναμπέου δεν έχει πλέον θέση στη Μαδρίτη του Florentino Pérez», έγραψε ο
Elias Israel.
Η αλήθεια είναι ότι, όπως αναφερόταν στο εν λόγω άρθρο, δεν
υπήρχε κανείς σ’όλο το ισπανικό ποδόσφαιρο που «να κυριαρχεί καλύτερα στα χαλιά
της UEFA, που να’χει ζήσει τόσες και τόσο απίστευτες εμπειρίες. Τον έχουν παραμερίσει
λίγο λίγο κι έτσι ήρθε η «Champions League κακοτεχνία» των Lass και
Huntelaar. Στη συνέχεια ήρθε, σε μια άλλη κλίμακα, αυτή της Ρόζενμποργκ στην
θέση της Milan. Στους καιρούς του José Luis, θα τον είχαν καλέσει απ’την
Ελβετία για να τον προειδοποιήσουν πριν γίνει το λάθος, θα τον είχαν βοηθήσει
(...) την εσωτερική ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης την έχουν γράψει χαρακτήρες όπως José
Luis. Είναι πολύ καλό να χρησιμοποιείς την κληρονομιά του Santiago Bernabeu. Κρίμα
να μην εκμεταλλεύονται τα μαθήματα αυτών που τον βοήθησαν να’ναι τόσο μεγάλος
και μπορούν ακόμα να συνεχίσουν να συνεργάζονται (... ) Εάν θέλετε να μάθετε
τους λόγους, ρωτήστε τον José Ángel Sánchez».
«Την ημέρα που έγινα 65 ετών παρουσιάστηκε στο γραφείο μου ο
Διευθυντής Ανθρώπινου Δυναμικού με ένα άλλο πρόσωπο που πιστοποιούσε ότι με
έδιωχναν κι έπρεπε να φύγω», είπε ο López Serrano σε μια συνέντευξη στην
εφημερίδα «AS» η οποία θα κατέληγε να του κοστίσει μια αναστάτωση. «Αν είχα
συμπληρώσει αυτούς τους επιπλέον πέντε μήνες, ο εκπρόσωπος Τύπου της UEFA είχε προγραμματίσει
να βγάλει ένα άρθρο: «Ο πρύτανης αντιπροσώπων των club στην UEFA κλείνει 50
χρόνια στη Ρεάλ Μαδρίτης». Ήταν ωραίο. Το ανέφερα στον Jorge Valdano, τον
υπεύθυνο διευθυντή μου, κι έδειξε ενδιαφέρον, αλλά υποθέτω ότι ο πρόεδρος του είπε
όχι».
Οι σκληρές κατηγορίες του εναντίον του Φλορεντίνο
Η πραγματικότητα είναι ότι José Luis είχε πάντα ξεκάθαρο ότι
η υπεράσπιση της Ρεάλ Μαδρίτης δεν συνεπάγεται την υπεράσπιση του προέδρου της,
κάτι που οι περισσότεροι, είτε από φόβο είτε από απλό γλείψιμο, δεν
καταλαβαίνουν, ως εκ τούτου έφτανε να διαβεβαιώσει ότι «το 2000 ο Φλορεντίνο Πέρεθ
είχε 180 εκατομμύρια δολάρια και το 2010 τα’χε πολλαπλασιάσει σε 1,8 δισεκατομμύρια»,
ενώ καθόρισε τα επίσημα του Bernabéu ως "το χιλιόμετρο 0 των επιχειρήσεων".
"Εσείς πρέπει απλά να δείτε ποιοι βρίσκονται στα επίσημα τις ημέρες των
αγώνων. Ο ένας μετά τον άλλο, υπάρχουν διευθυντές κάθε είδους, από μέσα μαζικής
ενημέρωσης, απ’το δικαστικό σώμα, μεγάλοι οικονομολόγοι, στελέχη εταιρειών...
Όπως και τα ταξίδια της προετοιμασίας, τα οποία χρησιμοποιεί για να κάνει μπίζνες:
Δεν είναι ότι το υποψιάζομαι. Είναι μια πραγματικότητα. Το ξέρει όλος ο κόσμος",
είπε.
Όπως έλεγα πριν αυτές οι δηλώσεις κόστισαν στον José Luis να
επισκεφθεί τα δικαστήρια και να αναγκαστεί να διορθώσει: «Δεν έχω κάποια
ένδειξη ότι ο don Florentino Pérez χρησιμοποιεί τις καλοκαιρινές περιοδείες για
να κάνει μπίζνες για την ACS ούτε ότι έχει επιχειρηματική δραστηριότητα σε
Κίνα, Σαουδική Αραβία, Χιλή ή Περού χάρη στο ότι είναι πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης».
Το ίδιο του συνέβη με τις καταγγελίες του ότι «κάθε δημοσιογράφος ξέρει ποιος
είναι αυτός ο άνθρωπος. Αυτός προσπαθεί να επηρεάσει ό, τι μπορεί. Έχει
απειλήσει κάποιον διευθυντή εφημερίδας κι ακόμη και περισσότερους από έναν
συντάκτες τους έχει βγάλει σε διαθεσιμότητα αν δεν του άρεζε αυτό που είχαν
γράψει γι 'αυτόν. Έτσι λειτουργεί».
Θα υπάρχουν αυτοί που πιστεύουν ότι ο αποθανών Serrano López
μιλούσε έτσι για τον Florentino Pérez από μνησικακία, γιατί ήταν αυτός που τον έδιωξε
μετά από σχεδόν 50 χρόνια στο σύλλογο. Ωστόσο, κι αν κι αυτό θα’ταν ανθρώπινο, για
τον José Luis πάνω απ'όλα ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης κι όχι τα προσωπικά του
συμφέροντα, επομένως κατήγγειλε αυτόν που πίστευε ότι βρισκόταν σ’αυτήν για να τον
υπηρετεί. «Είναι ανίατος, απειλητικός, αλαζονικός, αυταρχικός. Οι περισσότεροι
άνθρωποι που εργάζονται σήμερα στο σύλλογο, αν έλεγαν την αλήθεια, θα του εξηγούσαν
την κακή ατμόσφαιρα που υπάρχει στην οντότητα. Η κακομεταχείριση στους ανθρώπους
της, τα ξεσπάσματα στο τηλέφωνο... Και γελάω μ'αυτό του ότι η Μαδρίτη θεωρείται
μια εταιρεία, επειδή μια ομάδα ποδοσφαίρου είναι τα πάντα εκτός απ’αυτό», κατήγγειλε
ο José Luis.
Η κηδεία του, δίπλα στο Bernabeu
Αυτή την Πέμπτη θα γίνει η κηδεία του. Η τελετή είναι στις
20:30 στην ενορία των Sagrados Corazones, δίπλα, πως όχι, στο Estadio Santiago
Bernabéu. Μετά από μια μακρά ασθένεια, ο José Luis αναπαύεται πια εν ειρήνη και
τώρα θα μπορεί να πει στον αγαπητό του Don Santiago όλα όσα τόλμησε να πει δημόσια
και για τα οποία σίγουρα περισσότερα από ένα πρόβατα θα τον αποκαλούσαν antimadridista.
Για παράδειγμα, αυτό του ότι «η Μαδρίτη έχει πάει απ’το να’ναι θαυμαστή και
σεβαστή στο να’ναι μισητή σε διάφορα γήπεδα της Ισπανίας και σε περισσότερα από
ένα στην Ευρώπη» κι ότι όλοι γνωρίζουμε εξαιτίας ποιου.
Ναι, αυτή η Ρεάλ Μαδρίτης που δεν είχε την λεπτομέρεια να
φορέσει μαύρα περιβραχιόνια -ούτε φυσικά να ζητήσει απ’την Βιγιαρεάλ να κρατηθεί
ενός λεπτού σιγή στο Ελ Μαδριγάλ- για έναν άνθρωπο που τόσα και για τόσο διάστημα
έδωσε στην αγαπημένη του Μαδρίτη. Πολλοί εργαζόμενοι του συλλόγου ήθελαν να
γίνει και κατηγόρησαν -φυσικά ιδιωτικά- τον πρόεδρο, ειδικά όταν αυτήν την ίδια
σεζόν, η ομάδα φόρεσε μαύρα περιβραχιόνια κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της
στον ΑΠΟΕΛ στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λινγκ, για το θάνατο της μητέρας
του Manolín, ιστορικού φροντιστή. Λοιπόν αυτό, το αποκαλούσαν αρχοντιά...
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
