Του José Félix Díaz, αρχισυντάκτη της Marca
Τα επίσημα του Σαντιάγκο Μπερναμπέου δεν σταμάτησαν να
υποφέρουν καθ 'όλη τη διάρκεια του αγώνα
Ταλαιπωρία στο χόρτο, ταλαιπωρία στις κερκίδες και δονήσεις
στα επίσημα. Απ’το πρώτο λεπτό, ή μάλλον απ’το 3ο που ο Kimmich κατάφερε
να νικήσει τον Keylor Navas,
μέχρι το 96ο, στιγμή την οποία ο Τούρκος Τσακίρ σφύριξε τη λήξη ενός
απ’τους μεγαλύτερους αγώνες που θυμόμαστε, κανείς δεν έπαψε να υποφέρει ούτε
ένα δευτερόλεπτο. Και είναι ότι αυτός του Κιέβου έχει μετατραπεί στον πιο
ταλαίπωρο τελικό της εποχής Florentino Perez,
που μ’αυτόν της πρωτεύουσας της Ουκρανίας έχει πια πέντε τελικούς στην κορυφαία
ηπειρωτική διοργάνωση.
Με τη Laliga
να’χει ήδη γιορταστεί στη Βαρκελώνη, το Τσάμπιονς Λιγκ ήταν το μόνο καρφί απ’το
οποίο μπορούσε να αρπαχτεί ο madridismo και οι αγώνες ενάντια σε Γιουβέντους
και Μπάγερν έχουν φέρει στα όριά τους τους ηγέτες της Ρεάλ Μαδρίτης.
"Έχουμε χάσει τρία χρόνια απ’τη ζωή μας, αλλά άξιζε τον κόπο", ομολογούσαν
στην ευγενή ζώνη του Bernabéu λίγο μετά το τέλος του
παιχνιδιού.
Και είναι ότι ο τελικός του Κιέβου είχε μετατραπεί σε μια
υποχρέωση λόγω της σεζόν που έκαναν οι παίκτες του Zidane. Η ένταση, επομένως, ήταν ένας
κοινός παρονομαστής τις τελευταίες ημέρες, όπως ήταν το βράδυ κατά της Juve και το βράδυ της Τρίτης εναντίον
της Μπάγερν.
Η ανασφάλεια που φάνηκε στο χόρτο απ’τους άντρες του Zidane μετατράπηκε σε νεύρα
στα επίσημα. Το ποσοστό αυξανόταν σε κάθε προώθηση της Μπάγερν, τόσο που κάποιο
δάκρυ ξέφυγε απ’τους παρόντες όταν ο Çakır
σφύριξε τη λήξη ενός αγώνα που οδήγησε σε μια νέα σύνοδο κορυφής τον madridismo,
αλλά που αφαίρεσε ένα κομμάτι ζωής απ’τους ηγέτες του κι από πολλούς απ’τους
καλεσμένους.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
