Του Santiago Siguero
Συνέντευξη της MARCA με τον ήρωα του Έβδομου
Σχεδόν είκοσι χρόνια μετά το Έβδομο, ένα ακόμα Μαδρίτη-Juve.
Ένας αγώνας πάντα ξεχωριστός για τον Μιγιάτοβιτς.
Ναι, 20 χρόνια αργότερα κι επίσης μετά τον τελικό του
Κάρντιφ. Πριν απ’την κλήρωση, δεν ήθελα να βγει η Juve για δύο λόγους. Πρώτον,
επειδή είναι μια περίπλοκη, αποτελεσματική κι ανταγωνιστική ομάδα σε δύο
αγώνες. Και δεύτερον, επειδή ήξερα ότι επρόκειτο να κάνω πολλές συνεντεύξεις
όπως αυτήν (γέλια). Είναι μια πολύπλοκη ομάδα, δύσκολη κι αξίζουν όλο τον
σεβασμό μου για δύο λόγους: πέρσι απέκλεισαν τη Barcelona χωρίς να την αφήσουν
να βάλει ούτε ένα γκολ και πριν από τρία χρόνια απέκλεισαν τη Μαδρίτη στα ημιτελικά.
Είναι λοιπόν είναι μια πολύ δύσκολη ομάδα να αποκλείσεις μέσα έξω. Ένα πράγμα
είναι ένας τελικός κι ένα άλλο πράγμα είναι ένας διπλός αγώνας. Θα’ναι οριακό.
Βλέπετε τόσες πολλές διαφορές σχετικά με τον τελικό του
Κάρντιφ;
Αυτό του περασμένου έτους το έβλεπα αρκετά ξεκάθαρο κι επιπλέον
το είπα σε αρκετές συνεντεύξεις τόσο στην Ισπανία όσο και στην Ιταλία. Αυτό
προκάλεσε έναν θυμό τόσο στα ιταλικά μέσα ενημέρωσης όσο και σε διάφορες ποδοσφαιρικές
προσωπικότητες. Επαναλαμβάνω ότι είναι δύσκολοι στο να αποκλειστούν σε δύο
αγώνες, αλλά σ’έναν τελικό η Μαδρίτη θα’χει πάντα ένα πλεονέκτημα. Όχι μόνο
εναντίον της Juve, αλλά εναντίον οποιασδήποτε ομάδας, επειδή η Μαδρίτη, όπως έχει
αποδείξει σε όλη της την ιστορία, είναι φτιαγμένη για να παίζει τελικούς.
Πέρυσι ήταν έτσι, αλλά τώρα πρέπει να πω το αντίθετο. Αυτή η αναμέτρηση μου
προκαλεί λίγο φόβο. Η Μαδρίτη είναι φαβορί, χωρίς αμφιβολία, επειδή είναι η νυν
πρωταθλήτρια Ευρώπης και ξέρει πώς να παίζει αυτά τα παιχνίδια, αλλά η Juve
είναι πάντα σκληρή, ανταγωνιστική, δεν παραιτείται ποτέ. Είχαμε το παράδειγμα των
16 εναντίον της Τότεναμ. Σε πέντε λεπτά γύρισαν την αναμέτρηση στο Λονδίνο.
Δεν υπάρχει ένας υπέρμετρος φαβοριτισμός προς την Ρεάλ Μαδρίτης;
Κανονικά σ’αυτό το κλαμπ λειτουργεί καλύτερα να πηγαίνει αουτσάιντερ, όπως
ενάντια στην PSG.
Το 98 ούτε εμείς ήμασταν φαβορί, ούτε στο ελάχιστο. Η τότε
Juve είχε πολύ εμπειρία στους τελικούς, είχαν παίξει τους δύο προηγούμενους.
Στο ρόστερ μας, μόνο οι Seedorf και Panucci ήξεραν πως ήταν να κερδίζεις το
Ευρωπαϊκό Κύπελλο. Ήμασταν πολύ άγουροι. Φτάναμε με επιθυμία, αλλά ξέροντας από
πού ερχόμασταν. Στη συνέχεια, στο παιχνίδι, γυρίσαμε αυτήν την κατάσταση.
Προσωπικά δεν νομίζω ότι υποτιμάται η Juve. Πέρυσι τόσο ο Τύπος όσο και πολλοί
οπαδοί κι άνθρωποι του ποδοσφαίρου στοιχημάτιζαν στη Μαδρίτη. Αλλά τώρα, όλοι
γνωρίζουμε ότι οι ιταλικές ομάδες, και ειδικά η Juve, η οποία κυριαρχεί στη
χώρα της εδώ και δέκα χρόνια, είναι μια δύσκολη ομάδα να νικήσεις. Περιπλοκότατη.
Το απέδειξαν πέρυσι και ήδη σ’αυτό το Champions League επίσης. Είναι μια ομάδα
βετεράνων παικτών, οι οποίοι ίσως ν’αντιμετωπίζουν την τελευταία ευκαιρία τους να
κερδίσουν αυτήν την διοργάνωση. Λόγω όλων αυτών μ’ανησυχεί αυτή η αναμέτρηση.
Υπάρχει κάποιο κοινό σημείο μεταξύ της Μαδρίτης του Έβδομου
και της σημερινής;
Υπάρχει ένα παρόμοιο πράγμα, και είναι η πορεία στην ισπανική
Liga. Η Μαδρίτη φέτος, αν και μαθηματικά εξακολουθεί να’χει πιθανότητες, πρέπει
να’μαστε ειλικρινείς και να πούμε ότι οι πιθανότητές της στο πρωτάθλημα είναι
ελάχιστες. Εκείνη τη χρονιά εμείς αποτύχαμε στη Liga. Καταλήξαμε πολύ άσχημα
στην κατάταξη, νομίζω πέμπτοι. Υπάρχει όμως και μια μεγάλη διαφορά. Η τρέχουσα
Ρεάλ Μαδρίτης έχει τρία Champions League, δύο συνεχόμενα, κι εμείς προερχόμασταν από 32 χρόνια
χωρίς να το μυρίσουμε. Με πολλή ιστορία, όλοι γνωρίζαμε για τα έξι Ευρωπαϊκά
Κύπελλα στη δεκαετία του 50 και του 60, αλλά χωρίς να το κερδίσουμε και πάλι.
Για εμάς επρόκειτο για την σωτηρία της σεζόν, ήταν η υποχρέωση μας.
Γνωρίζοντας, επιπλέον, ότι αν το παίρναμε θα μπαίναμε στην ιστορία του
μεγαλύτερου συλλόγου στον κόσμο. Και στη συνέχεια σε προσωπικό επίπεδο, ο
καθένας ήθελε να’χει τον τελικό του στο Champions League. Είχαμε μεγάλη πίεση και πάρα
πολλή πείνα. Εγώ πιστεύω ότι η σημερινή Μαδρίτη δεν έχει τόση πίεση και είναι
πιθανό να μην έχουν ούτε και τόση πείνα, επειδή γνωρίζουν ήδη πως είναι να
κερδίζουν το Champions League.
Ούτε καν ο Κριστιάνο; Αυτός δεν φαίνεται ικανοποιημένος ποτέ.
Εντάξει, εγώ πιστεύω ότι ο Cristiano, απ’την ίδια μέρα που
έφτασε στη Μαδρίτη, έχει εκπληρώσει όλες τις προσδοκίες. Έχει σπάσει όλα τα
ρεκόρ, έχει υπάρξει ο πιο σημαντικός παίκτης της τελευταίας δεκαετίας, έχει
κερδίσει τίτλους σε προσωπικό επίπεδο, έχει βοηθήσει πολύ να κερδίσει το club... Μακάρι να μείνει πολλά
χρόνια, μ’αυτή τη φιλοσοφία, αυτή την προσωπικότητα κι αυτή την απόδοση. Δύσκολα
μπορείς να βρεις άλλον Cristiano Ronaldo στο μέλλον. Όλοι όσοι πιστεύουν ότι πρέπει
να τον φτιάξουν κάνουν λάθος, επειδή δεν υπάρχει. Πρέπει να αναζητήσεις έναν
άλλο τύπο διαφορετικού παίκτη, ο οποίος μπορεί επίσης να σου προσφέρει πολλές
χαρές μιλώντας αθλητικά. Αλλά σαν τον Cristiano... Ουφ. Ένας τέτοιος παίκτης έρχεται
σ’ένα club κάθε 50 χρόνια. Πρώτα ήταν ο Di Stefano, που σημάδεψε την εποχή
του, και τώρα είναι ο Cristiano αυτός που σημαδεύει την τωρινή, με όλο το
σεβασμό προς τους παίκτες που έχουν περάσει απ’τον σύλλογο όλα αυτά τα χρόνια.
Αλλά οι αριθμοί δείχνουν τους Di Stéfano και Cristiano.
Θα μπορούσε ο Neymar να’ναι αυτός ο αντικαταστάτης;
Εμένα ο Neymar
με γοητεύει, μου αρέσει πολύ ως ποδοσφαιριστής. Είναι ένα παιδί που κάνει τη
διαφορά. Σίγουρα τα επόμενα χρόνια θα διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο στην
κατάκτηση τίτλων με την ομάδα του κι επίσης ατομικών βραβείων όπως τη Χρυσή
Μπάλα και το Χρυσό Παπούτσι. Αλλά σαν τον Cristiano, είναι δύσκολο να ξεπεράσει
κάποιος τα νούμερά του.
Κανείς δεν έχει κερδίσει τρία συνεχόμενα Ευρωπαϊκά Κύπελλα
απ’τη Μπάγερν το 1976. Μπορεί η Μαδρίτη να ξαναγράψει την ιστορία;
Εγώ πιστεύω ναι. Επίσης, πιστεύω ότι είναι μια καλή
ευκαιρία. Σ’αυτή τη σύγχρονη μορφή κανείς δεν είχε κατορθώσει να κερδίσει δύο
και η Μαδρίτη το πέτυχε πέρυσι. Και τώρα είναι η μόνη που μπορεί να κερδίσει το
τρίτο συνεχόμενο. Έχει μια καλή ευκαιρία και είναι μια ενδιαφέρουσα πρόκληση.
Δεν θα’λεγα θεμελιώδης, αλλά ενδιαφέρουσα. Ένας ακόμη λόγος να μπορεί να
σκέφτεται κανείς την επίτευξη του τίτλου. Οι παίκτες γνωρίζουν τέλεια πώς να το
κάνουν. Έχουν μεγάλη εμπειρία σ’αυτήν την διοργάνωση. Ξέρουν πως είναι να φτάνουν
στο τέλος, ξέρουν ήδη πως είναι να παίζουν έναν τελικό, και το πιο σημαντικό,
ξέρουν ήδη πώς να κερδίσουν έναν τελικό. Τρία διαδοχικά θα’ταν ένα πολύ σημαντικό
επίτευγμα. Θα’μπαιναν στην ιστορία του συλλόγου κι αυτό, κι όταν αποσύρεσαι το συνειδητοποιείς,
έχει μεγάλη σημασία. Μπορείς να καυχηθείς ότι όχι μόνο έχεις παίξει στην Ρεάλ
Μαδρίτης, αλλά κι ότι έχεις σημαδέψει μια εποχή σ’ένα τόσο σημαντικό club.
Η Μαδρίτη του Έβδομου, όπως και η σημερινή, δεν λειτουργούσε
στη Liga. Πώς αλλάζει το τσιπ όταν φτάνει το Champions League;
Το πρώτο είναι να γνωρίζεις πότε έρχεται το τέλος των πιθανοτήτων
σου να κερδίσεις μια διοργάνωση, στην περίπτωση αυτή τη Liga. Αν είσαι δεύτερος
ή τρίτος στο πρωτάθλημα, με δύο ή τρεις βαθμούς λιγότερους απ’τον πρώτο, είναι
κάτι άλλο. Όταν είσαι πολύ μακριά, πρέπει να ψάξεις για άλλες διοργανώσεις στις
οποίες να βάλεις όλη τη δύναμη και τη συγκέντρωση για να φτάσεις όσο το δυνατόν
πιο μακριά, μέχρι να κερδίσεις τον τελικό. Αυτό συνέβη σε εμάς το 98. Στη Liga είχαμε
δυσκολίες απ’την αρχή, χάσαμε χαζούς βαθμούς. Στη συνέχεια, σε μια τόσο μακρά
διοργάνωση σκέφτεσαι: υπάρχουν πολλοί αγώνες, θα μειώσουμε. Αλλά ο καιρός περνάει
και βλέπεις ότι όχι. Είναι τότε όταν πρέπει να επικεντρωθείς στο Champions League, που είναι μια άλλη
ιστορία, με τα νοκ άουτ των διπλών αγώνων. Στα οποία, ακόμα κι αν δεν είσαι
πολύ καλά σωματικά, μπορείς να το καλύψεις με βάση τη συγκέντρωση. Η Μαδρίτη στο
Champions League ξέρει πάντα τι θέλει. Φάνηκε ήδη στους 16 εναντίον της PSG.
Και καθώς πλησιάζει ο τελικός, εγώ πιστεύω ότι τους είναι πιο εύκολο, γιατί
φαντάζομαι ότι όλες οι ομάδες που παίζουν ενάντια στη Μαδρίτη πρέπει να’ναι
αρκετά φοβισμένες.
Αυτό της PSG το είδατε ξεκάθαρο. Το είπατε στη MARCA.
Χωρίς καμία αμφιβολία Η Μαδρίτη ήταν το ξεκάθαρο φαβορί.
Όπως είναι φαβορί και τώρα ενάντια στη Juve, αλλά οι Ιταλοί ξέρουν να τα παίζουν
αυτά τα παιχνίδια, γνωρίζουν πώς να ανταγωνίζονται. Αλλά για μένα, η Μαδρίτη
είναι πάντα φαβορί. Και πιστεύω ότι οι αντίπαλοι που παίζουν εναντίον τους
πρέπει να ανησυχούν πολύ. Φυσικά, πρέπει να σέβεσαι τον αντίπαλο, την Juve κι
αυτόν που θα μπορούσε να σου τύχει αργότερα, αλλά φανταστείτε τι πρέπει να
σκέφτονται αυτοί. Ν’αντιμετωπίζεις την ομάδα που έχει κερδίσει αυτήν την
διοργάνωση τις περισσότερες φορές. Ν’αντιμετωπίζεις παίκτες όπως τον Sergio
Ramos, τον Κριστιάνο, τον Luka Modric κι όλους τους άλλους, οι οποίοι έχουν
κερδίσει τρία απ’τα τέσσερα τελευταία Champions League, πρέπει να’ναι πολύ
σκληρό. Αυτό το σκέφτομαι πάρα πολυ τα τελευταία χρόνια, τι θα σκέφτονται οι
αντίπαλοι.
Και σε ψυχολογικό επίπεδο; Μπορεί να επηρεάσει τους Ιταλούς η
καθαρή νίκη της Μαδρίτης στο Κάρντιφ;
Όχι, η Juve θα βγει όπως σ’όλα τα νοκ άουτ, ανταγωνιζόμενοι,
με συγκέντρωση, αλληλοβοηθούμενοι, όπως έκαναν στον αγώνα του Wembley στους 16.
Όταν ο τερματοφύλακας κάνει μια απόκρουση, οι συμπαίκτες του πάνε να τον
συγχαρούν. Όταν ένας αμυντικός κόβει μια μπάλα, το ίδιο. Αυτό το ομαδικό πνεύμα
είναι πολύ σημαντικό στα νοκ άουτ, στα οποία αν κάνεις ένα κακό παιχνίδι στο
πρώτο σκέλος μπορείς να το διορθώσεις στον επαναληπτικό. Παρόλα αυτά, η Μαδρίτη
εξακολουθεί να’ναι φαβορί. Η γνώμη μου είναι ότι η Μαδρίτη θα’πρεπε να τα πάει
άσχημα και η Juve πολύ καλά, αγγίζοντας την τελειότητα, για να περάσει. Εγώ ελπίζω
να δω τη Μαδρίτη στους ημιτελικούς.
Η Μαδρίτη φτάνει χωρίς απουσίες. Η Juve με δύο τιμωρημένους,
Benatia και Pjanic. Πόσο σημαντική είναι η απώλεια του Βόσνιου;
Ξέρω καλά τον Pjanic και είναι πολύ σημαντικός στο παιχνίδι
της Juve. Ίσως δεν είναι ένας πολύ ελκυστικός παίκτης, απ’αυτούς που κοιτάς και
τον μετατρέπεις σ’ένα φαινόμενο, αλλά αυτός που ξέρει να δει το ποδόσφαιρο συνειδητοποιεί
αμέσως ότι είναι ένας απ’τους σημαντικούς παίκτες της Γιούβε, θεμελιώδης στο
κέντρο του γηπέδου. Μπορεί να σκοράρει, να δώσει ασίστ, δεν σταματά να τρέχει, το
βλέπεις παντού, ξέρει να κλέβει μπάλες... Είναι ένας πολύ πολύτιμος παίκτης και
σίγουρα είναι μια σημαντική απουσία γι'αυτούς. Προφανώς, η Juve έχει ένα καλό
ρόστερ και μπορεί να τον καλύψει, αλλά είναι μια αισθητή απουσία για τη Juve.
Υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι θα προτιμούσαν να παίξουν το
πρώτο σκέλος στη Μαδρίτη.
Ίσως στο ποδόσφαιρο πριν, το να παίξεις τον επαναληπτικό στο
σπίτι να’χε μεγαλύτερη σημασία. Αλλά πιστεύω ότι τώρα πια δεν έχει, ειδικά για
μια ομάδα όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία είναι ικανή να πάει σε οποιαδήποτε έδρα
και να βάλει πέντε γκολ, όπως στο Μπερναμπέου, στο οποίο μπορεί επίσης να
συμβεί να χάσει, όπως έχει συμβεί αυτή τη σεζόν. Αλλά γι’αυτή τη Μαδρίτη, στο
σημερινό ποδόσφαιρο, ο παράγοντας έδρα δεν είναι τόσο σημαντικός. Τώρα οι
παίκτες ούτε καν το σκέφτονται αυτό.
Υπάρχουν πολλά βλέμματα στον Zidane. Έχει επικριθεί πολύ,
παρά την κατάκτηση οκτώ τίτλων. Γιατί;
Είναι ότι αυτή είναι η Ρεάλ Μαδρίτης, φίλε μου. Στη Μαδρίτη
αξίζει μόνο η νίκη. Πάντα, πάντα, πάντα. Και κάθε χρόνο. Οποιαδήποτε πτώση,
ακόμα κι αν είναι σε δύο παιχνίδια, μετατρέπεται σ’ένα σημαντικό πρόβλημα. Η Μαδρίτη
ιστορικά έχει αυτή την πίεση. Και τόσο οι παίκτες όσο κι ο Zidane, ο οποίος γνωρίζει
τέλεια το σπίτι επειδή έχει υπάρξει παίκτης και τώρα είναι προπονητής, το ξέρουν
τέλεια. Έχει κάνει μια σπουδαία δουλειά σ’αυτά τα δύο χρόνια και κάτι, αλλά αυτός
ξέρει καλύτερα απ’τον καθένα ότι εδώ κανείς δεν έχει πίστωση. Παίκτες που έχουν
σκοράρει πολλά γκολ σταματάνε να σκοράρουν σε τρία παιχνίδια κι αμέσως όλοι
γίνονται νευρικοί. Αυτό είναι που έχει η Ρεάλ Μαδρίτης: είναι το μόνο club που
μπορεί να σε βάλει σε τροχιά σε μια στιγμή και που επίσης μπορεί να σε βυθίσει
σε μια στιγμή. Εάν δεν είσαι προετοιμασμένος γι’αυτό, θα υποφέρεις. Ο Ζιντάν το
ξέρει και πιστεύω επιπλέον ότι κατανοεί αυτή τη στάση που μπορεί να’χει ένα
μέρος των οπαδών ή του Τύπου. Εγώ τον βλέπω πολύ ήρεμο, ξέρει καλά τι δουλειά
έχει κάνει, οι τίτλοι είναι εκεί. Πόσο θα διαρκέσει; Λοιπόν, αυτό δεν το ξέρει κανείς,
γιατί η Μαδρίτη είναι έτσι κι αυτός το ξέρει και είναι ήρεμος. Δεν αγχώνεται
ποτέ γιατί ξέρει πώς είναι το σπίτι.
Ήσασταν τρία χρόνια αθλητικός διευθυντής της Ρεάλ Μαδρίτης.
Απ’αυτή την άποψη, πιστεύετε ότι το ρόστερ χρειάζεται ν’ανανεωθεί το καλοκαίρι
ή ότι θα εξαρτηθεί, και πάλι, απ’το τι θα συμβεί στο Champions League;
Προφανώς δεν έχω πληροφορίες από πρώτο χέρι. Αλλά ξέρω ότι η
Μαδρίτη, ως club, ανεξάρτητα απ’τα αποτελέσματα, υποχρεούται να πηγαίνει κάθε
καλοκαίρι στην αγορά και να υπογράφει τους καλύτερους. Ή τουλάχιστον να το
προσπαθεί. Δεν μπορείς ποτέ να χαλαρώνεις. Ποτέ δεν μπορείς να σκεφτείς: έχω
μια φτιαγμένη ομάδα κι έτσι αντέχω μερικά χρόνια. Πρέπει να αντέξεις, ναι, αλλά
οι άνθρωποι θέλουν επίσης να δουν νέα πρόσωπα. Μια αλλαγή γενιάς δεν μπορεί να
γίνει σ’ένα καλοκαίρι. Πρέπει να την κάνεις σε αρκετά καλοκαίρια, αλλά χωρίς να
πέσει η απόδοση της ομάδας. Η πραγματοποίηση ενός αθλητικού πρότζεκτ δεν είναι καθόλου
εύκολη, ειδικά σ’έναν σύλλογο όπως η Μαδρίτη, η οποία είναι πάντα υποχρεωμένη
να κερδίζει. Όταν ήμουν εγώ στο club, η κατάσταση ήταν πολύπλοκη. Οι αποκαλούμενοι
galácticos δεν είχαν κερδίσει τίποτα για τρία χρόνια κι έπρεπε να γίνουν
αλλαγές, το οποίο δημιουργεί πάντα τριβές. Υπήρξαν παίκτες που θύμωσαν μαζί μου,
αλλά έπρεπε να πάρω αποφάσεις. Η αλήθεια είναι ότι είχα τύχη, γιατί είχα καλούς
συνεργάτες, την πλήρη εμπιστοσύνη του προέδρου κι έφερα νέους ανθρώπους που
ακόμα, σε ορισμένες περιπτώσεις, αποδίδουν. Αλλά η δουλειά δεν είναι εύκολη. Η Μαδρίτη
αυτό το καλοκαίρι πρέπει να βγει στην αγορά για σημαντικούς παίκτες και σίγουρα
θα το κάνει καλά.
Πέρυσι, στοιχημάτισαν στους νέους, οι οποίοι δεν είχαν πολύ
βαρύτητα στην σεζόν.
Από έξω, προσπάθησα να καταλάβω τη στρατηγική του club.
Μερικές αποφάσεις τις συμμερίζομαι, άλλες όχι. Ελήφθησαν αποφάσεις και πόνταραν
σε νέους, με δυναμική κι ορισμένο μέλλον, μερικοί περισσότερο κι άλλοι λιγότερο.
Επίσης, αυτά τα παιδιά πρέπει να ξέρουν ότι έρχονται σε μια ομάδα που
προέρχεται απ’την κατάκτηση δύο συνεχόμενων Champions League κι ότι
καταρχήν δεν θα’χουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο. Αυτό το έτος πρέπει να τους χρησιμεύσει
για να γνωρίσουν το club από μέσα, για να μάθουν απ’τους πιο βετεράνους, να’χουν
υπομονή, να δουλεύουν σκληρά... Δεν μπορείς να περιμένεις να’σαι αδιαμφισβήτητος
βασικός στην Ρεάλ Μαδρίτης σε ηλικία 20 ετών. Είμαι υπέρμαχος ενός καλού
συνδυασμού: να παίρνεις νέους ανθρώπους, με μέλλον και μια καλή προοπτική, αλλά
να φέρνεις επίσης κάποιους δοκιμασμένους παίκτες, απ’αυτούς που τους
παρουσιάζεις και τους βάζεις να παίξουν. Σε μας λειτούργησε καλά. Γι 'αυτό
πιστεύω ότι αυτό το καλοκαίρι θα πάνε στην αγορά για να υπογράψουν κάποιον
δοκιμασμένο παίκτη. Θα δούμε ποιος θα’ναι, αλλά σίγουρα θα’ναι ένα ενδιαφέρον
καλοκαίρι.
Ας επιστρέψουμε στο Champions League για να τελειώσουμε. Τον
Μιγιάτοβιτς εξακολουθούν να τον σταματάνε στο δρόμο λόγω εκείνου του γκολ στην Amsterdam
Arena;
Λοιπόν, ναι. Φαίνεται λίγο περίεργο, αλλά ναι. Το καλό με
τους οπαδούς της Μαδρίτης είναι ότι σέβονται όσους έχουν φορέσει αυτή τη φανέλα.
Στην περίπτωσή μου, λόγω εκείνου του ιστορικού γκολ. Όχι μόνο οι μεγαλύτεροι,
της γενιάς μου, αλλά το μεταδίδουν επίσης και στα παιδιά τους. Με σταματούν γονείς
με παιδιά επτά, οκτώ, δέκα ετών και με αναγνωρίζουν αμέσως, αν και ούτε καν
είχαν γεννηθεί εκείνη την εποχή. Η ιστορία έχει περάσει από γενιά σε γενιά,
γιατί ο madridismo είναι σαν ένα ναρκωτικό, περνάει απ’τους παππούδες στους
γονείς, απ’τους γονείς στα παιδιά... Ο madridismo υπάρχει πολύ μέσα και, επιπλέον,
ο οπαδός έχει μια μεγάλη γνώση της ιστορίας του, κι αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Ρισκάρετε μια πρόβλεψη: Ποιον βλέπετε στο Κίεβο;
Η Μαδρίτη πρέπει να παίξει στον τελικό, προφανώς. Κι απ’τους
υπόλοιπους αντιπάλους, δεν θα ήθελα να αντιμετωπίσω τη Barcelona ούτε στα
ημιτελικά ούτε στον τελικό. Καλύτερα κάποιος να τους αποκλείσει πριν. Και
σίγουρα κι αυτοί σκέφτονται το ίδιο για τη Μαδρίτη, δεν νομίζω ότι βλέπουν τους
εαυτούς τους τόσο δυνατούς ώστε να μην τους νοιάζει. Πιστεύω ότι και οι δύο
προτιμούν να μην συναντηθούν. Έτσι στον τελικό, η Ρεάλ Μαδρίτης... κι
οποιαδήποτε ομάδα εκτός της Barcelona.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
