Του Rubén Jiménez
Δεν έχει σκοράρει από αέρος μέχρι στιγμής αυτή τη σεζόν
Όταν τα ματς δεν επιλύονται με νίκη και, επιπλέον, οι αισθήσεις δεν είναι καλές, βουτάς αμέσως στη στατιστική αναζητώντας δεδομένα που δίνουν μια εξήγηση στο αποτέλεσμα ή στην κακή στιγμή. Μερικές φορές πρέπει να βάλεις τη μάσκα οξυγόνου μέχρι να βρεις ένα μαργαριτάρι σε μια θάλασσα αριθμών, αλλά σε άλλες περιπτώσεις έρχεται μ’ένα επείγον κούριερ. Εδώ είναι: η Μαδρίτη δεν έχει σκοράρει ούτε ένα γκολ με το κεφάλι μέχρι στιγμής αυτή τη σεζόν.
Το στατιστικό θα’ταν ανησυχητικό σε οποιοδήποτε ομάδα, αλλά είναι περισσότερο σε μια συνηθισμένη να κυριαρχεί στον ισπανικό και τον ευρωπαϊκό εναέριο χώρο. Την περασμένη σεζόν, η Μαδρίτη είχε 40 γκολ με το κεφάλι. 40. Φέτος, με ένα καλό κομμάτι της σεζόν να’χει περάσει ήδη, έχει μηδέν. Ούτε ένα. Και δεν θα’ναι επειδή δεν βρέχει μπάλες στις αντίπαλες περιοχές.
368 σέντρες στην περιοχή, 93 απ’αυτές σωστές και 120 κόρνερ, το ένα τρίτο ήδη από όσα έγιναν την περασμένη σεζόν. Μηδέν γκολ με το κεφάλι. Ο Benzema ήταν έτοιμος να κάνει σεφτέ για τους λευκούς φέτος, αλλά η κεφαλιά κατέληξε στα πόδια του Lloris προς απελπισία ενός Bernabéu που έφερε τα χέρια του, σκληρή ειρωνεία, στο μέτωπο.
Και είναι ότι στο κεφάλι είναι η ουσία, όπως στις γαρίδες. Χωρίς αυτές τις κεφαλιές που αποτελούν πια μέρος της συλλογικής φαντασίας του madridismo (και κάποιων άλλων οπαδών) δεν υπάρχουν ανατροπές από εκείνες που αποτελούν πια μέρος της συλλογικής φαντασίας του madridismo (και κάποιων άλλων οπαδών). Η Μαδρίτη δεν έχει ανατρέψει κανένα σκορ αυτή τη σεζόν.
Χωρίς ανατροπές και χωρίς γκολ στον αέρα η Madrid είναι λιγότερο Madrid, μένει στο Madri, εκείνο το Madri που βγαίνει στον καθαρόαιμο οπαδό όταν κουνάει το κεφάλι του, συγκεκριμένα το κεφάλι, και καταριέται κοιτώντας το πάτωμα, τίποτα συγκρίσιμο με το Madrid απ’το οποίο τρώγεται το τελευταίο d όταν εκλεπτύνεται με λεκτική παραφορά.
Τρεις ισοπαλίες και μία ήττα σε 14 παιχνίδια, στα οποία έχει σκοράρει 29 γκολ. 14 λιγότερα απ’τα 43 γκολ που είχε την περασμένη σεζόν στα ίδια πρώτα 14 παιχνίδια της σεζόν. Ένα γκολ λιγότερο ανά παιχνίδι. Θα’ναι αυτά που συνεισέφερε ο Morata; Αυτά που σέρβιρε ο James; Ενάντια στην Tottenham ο Zidane δεν ξόδεψε ούτε καν τις τρεις αλλαγές. Δεν βρήκε πόρους στο πλευρό του μετά την είσοδο των Asensio και Lucas.
Ή ίσως να’ναι μια απλή λακκούβα, ίσως ενάντια στην Eibar η Μαδρίτη να μπουχτίσει απ’το να σκοράρει με το κεφάλι, στο Wembley ν’ανατρέψει και να δέσει με λάσο την πρώτη θέση του ομίλου και το τέλος της σεζόν να γιορταστεί και πάλι στην Cibeles, όπως τα τελευταία δύο χρόνια. Αλλά τα στατιστικά είναι άπληστα και τα ματς που δεν τελειώνουν με νίκη αφήνουν πείνα και δίψα.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
