News Update :

powered by Agones.gr - livescore

Ο Zidane φωνάζει το «Ένας για όλους και όλοι για έναν» της Ρεάλ Μαδρίτης απ’την πρώτη μέρα

Κυριακή 20 Αυγούστου 2017

Του Jesús Garrido

Στο Ριαθόρ αναμένονται rotations

Η πρωταθλήτρια ξεκινά την υπεράσπιση του τίτλου ακριβώς με την ίδια φιλοσοφία με την οποία ολοκλήρωσε μια φανταστική σεζόν: κανείς δεν είναι παραπάνω απ’τον συμπαίκτη του, όλοι έχουν την ίδια αξία


Η Ρεάλ Μαδρίτης ξεκινάει σήμερα τη Liga. Την υπερασπίζεται ως πρωταθλήτρια. Έχει περάσει μια πενταετία απ’την τελευταία φορά που βρέθηκε ενώπιον αυτής της υψηλής ευθύνης και τότε σταμάτησε να αγωνίζεται για τον τίτλο πριν παίξει τα μισά ματς. Η επανεπικύρωση ενός τροπαίου είναι πάντα πιο περίπλοκη απ’την κατάκτησή του για πρώτη φορά. Η Μαδρίτη είναι τη σήμερον ήμερα η ομάδα που θέλουν να νικήσουν. Πάντοτε είναι, επειδή είναι η Μαδρίτη, βεβαίως, αλλά η σημερινή πραγματικότητα του ισπανικού και του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, όπου προφανώς δεν έχει κανέναν στο ύψος της, της επιβάλλει μια ακόμη μεγαλύτερη υποχρέωση να επιτύχει το ίδιο που πήρε ήδη λιγότερο από τρεις μήνες πριν. Το να’σαι ο καλύτερος και να το επιβεβαιώνεις στο γήπεδο, είναι η μεγάλη πρόκληση στην οποία φιλοδοξούν οι μεγάλες ομάδες της ιστορίας. Αυτό που κάνει μοναδικές τη Barça του Guardiola, τη Βραζιλία του 70, την τωρινή Γιουβέντους στο έδαφός της...

Στην πρωταθλήτρια ομάδα έχουν συμβεί παραλλαγές, πιο σημαντικές απ’το τι μπορούν να υποδηλώνουν οι εμφανίσεις. Ναι, δεν έχουν φύγει βασικοί παίκτες, κανένας αδιαμφισβήτητος δεν έχει αφήσει το ρόστερ, έχουν φύγει μόνο αναπληρωματικοί. Αντικαταστάτες που συμπληρώνονταν άριστα με τους πιο χρησιμοποιημένους και που συνεισέφεραν πολλά λιθαράκια για να δημιουργήσουν το μεγάλο βουνό που ήταν η Μαδρίτη το 2017. Χωρίς δικαιολογίες και με νέα ανταλλακτικά κομμάτια, ο Ζιντάν ξεκινά την ποδοσφαιρική σεζόν 17-18 με την ίδια ιδέα που έκανε τον madridismo να πιστέψει: δεν υπάρχει κανείς πιο σημαντικός απ’τον άλλο, αξίζουν όλοι το ίδιο. Ο καθένας συνεισφέρει ό, τι μπορεί, αυτό που χρειάζεται απ’αυτόν σε κάθε στιγμή, αλλά είναι όλοι απαραίτητοι.

Η μακρολογία στο ποδόσφαιρο λειτουργεί σπάνια, τα εμπειρικά στοιχεία είναι αυτά που επικρατούν πάντα και παντού. Όπως και να’χει θα εκπληρωθεί αυτό που λέει ο Zidane. Ποτέ μέχρι στιγμής δεν αθέτησε τον λόγο του, και δεν είναι συνηθισμένο να βρεθεί ένας προπονητής που να’ναι ειλικρινής δημοσίως, αν όχι τουλάχιστον ολικά. Όλοι τους τόσο μεθοδικοί και συγκρατημένοι στην προσέγγισή τους, έχουν την τάση να κρύβουν απ’τον Τύπο και, κατά συνέπεια, απ’τους οπαδούς και τους αντιπάλους, τις μεθόδους τους, τις αποφάσεις τους και τον τρόπο τους να οργανώνουν τις ομάδες τους. Ο Ζιζού είπε στους πρώτους μήνες τους ότι επρόκειτο να παίζει πάντα με τους Cristiano, Bale και Benzema. Το εκπλήρωσε πάντα εφόσον το επέτρεπαν οι τραυματισμοί ή οι απουσίες τους κι έγινε πρωταθλητής Ευρώπης πεθαίνοντας μ’αυτή την ιδέα. Στη συνέχεια, με την αλλαγή της σεζόν, προσάρμοσε την ομιλία του στις ανάγκες. Άρχισε να μιλάει, ή μάλλον ν’απορρίπτει, την ιδέα που δημιούργησαν τα μέσα ενημέρωσης για «ομάδα Α» και «ομάδα Β». Δεν υπήρχαν τέτοιες διαφορές, αλλά όλοι ήταν ένα κι ένωναν τις προσπάθειες για τον ίδιο σκοπό. Ο δρόμος επαναλήφθηκε: θρίαμβο μετά τον θρίαμβο κατακτήθηκαν δύο τίτλοι.

"Εδώ δεν υπάρχει Α και Β ομάδα"

«Είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα. Εδώ δεν υπάρχει Α και Β ομάδα, υπάρχουν σημαντικοί παίκτες, θέλουμε όλοι το ίδιο και θα υπάρχουν πάντα αλλαγές στην ομάδα. Δεν ξέρω αν έχω το καλύτερο ρόστερ στον κόσμο, αλλά σίγουρα έχω ένα φανταστικό ρόστερ. Βελτιώνοντας μπορούμε να βελτιωθούμε γιατί έχω παίκτες που είναι ακόμα πολύ νέοι και θα μάθουν. Ο στόχος είναι να προσπαθήσουμε να βελτιωθούμε, διότι γνωρίζουμε ότι φέτος θα’ναι πιο δύσκολο». Αυτό το είπε πριν ταξιδέψει στην Coruña για να παίξει την πρώτη αγωνιστική. Η ομιλία δεν διαφέρει: ένας για όλους και όλοι για έναν.


Αυτό το «ένα» δεν είναι άλλο απ’το τρόπαιο που θα πάρει ο Sergio Ramos τη δεύτερη αγωνιστική εναντίον της Βαλένθια. Να’ρθει στο Bernabéu και τον Μάιο του 2018 να μην πάει πουθενά αλλού. Η αυτοπεποίθηση είναι υψηλή στα madridista αποδυτήρια, παραγόμενη από διαφορετικές απόψεις. Η Μαδρίτη γεμίζει από χαρά κι ενθουσιασμό κοιτώντας το Camp Nou και μην βλέποντας τίποτα άλλο πέρα από χάος κι αυτοκαταστροφή, προοδευτική κι ακατάσχετη. Σ’αυτήν την πλευρά του συγκοινωνούντος δοχείου η Barça δεν δίνει τίποτα άλλο από χαρές. Δεν υπάρχει μια θετική πτυχή που να ξεχωρίζει αυτή τη στιγμή κι απομένουν λιγότερο από δύο εβδομάδες για να μην μπορεί το azulgrana club να κάνει ούτε μια παραπάνω κίνηση. Ο Messi είναι όλο και πιο μόνος, ο Neymar έφυγε κι ο Suarez θα επιστρέψει στα μέσα Σεπτεμβρίου. Δεν έρχονται συναρπαστικές μετάγραφες κι αυτές που προσγειώνονται στη Βαρκελώνη αποτελούν τη μια απογοήτευση μετά την άλλη. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο αντίπαλος που υπάρχει, ο πραγματικός εχθρός για τον τίτλο, είναι έτη φως μακριά απ’την φόρμα της Μαδρίτης.

Απ’την άλλη πλευρά, η συσσώρευση ταλέντου μεταξύ των 23 μελών του σημερινού ρόστερ που διαθέτει ο Zidane υπόσχεται μια πολύ σταθερή απόδοση. Όταν λείπει ένας ποδοσφαιριστής εμφανίζεται ένας άλλος από πίσω που δεν ρίχνει το επίπεδο σε καμία στιγμή, αλλά το διατηρεί σταθερό, μόνιμο. Το πλοίο συνεχίζει την πορεία του κατευθείαν προς το λιμάνι. Σκεφτείτε χωρίς να πάμε παραπέρα τον επαναληπτικό αγώνα του ισπανικού Super Cup. Έπαιξαν οι Asensio, Kovacic και Lucas, ξεκουράστηκαν οι Isco, Casemiro και Bale. Τι συνέβη; Ότι η Μαδρίτη έπαιξε ακόμα και καλύτερα από ό, τι στο Camp Nou, με μια αξέχαστη παράσταση 45 λεπτών, το οποίο δεν είναι εύκολο, καθώς το επίπεδο του πρώτου σκέλους ήταν πολύ υψηλό, εξίσου μ’αυτό στο Super Cup Ευρώπης ενάντια στην United, όπου ήταν οι άλλοι τρεις παίκτες.

Ο Ζιντάν εμπιστεύεται τυφλά το ρόστερ του. Κάποιους περισσότερο από άλλους, προφανώς. Θα υπάρξει, όπως είναι φυσικό, αυτός που θα παίξει 50 παιχνίδια κι άλλοι θα πρέπει να συμβιβαστούν με συμμετοχή το πολύ σε 20. Αλλά αυτή η σιγουριά του να μην έχει τον Casemiro, αλλά να’χει τον Kovacic, να μην έχει τον Marcelo και να’χει τον Theo, να μην έχει τον Isco και να’χει τον Asensio, να μην έχει τον Modric και να’χει τον Ceballos (και ένα μακρύ κλπ.) του επιτρέπει να μιλάει για την ισότητα των κλάσεων μέσα στο ρόστερ του και ν’ακούγεται πιστευτός. Το καλύτερο παράδειγμα είναι ότι δεν είναι ο Cristiano... και ποιος στεναχωριέται;

Η σελίδα της στήλης στο facebook:



Share this Article on :
 

© Copyright Opadoi Live 2010 -2011 | Design by Herdiansyah Hamzah | Published by Borneo Templates | Powered by Blogger.com.