Του Hugo Cerezo
Ο μέσος επιβεβαιώνει στη MARCA ότι πλέον είναι παίκτης της
πρώτης ομάδας
Με το τέλος της σεζόν που άλλαξε τη ζωή του και πριν πάει
διακοπές, ο Marcos Llorente (Μαδρίτη, 1995) κάνει ανασκόπηση του καλού, του
λιγότερου καλού (πολύ πρόσφατη ακόμα η πολύ οδυνηρή ήττα στον τελικό του
Ευρωπαϊκού) και του εξαιρετικά καλού που μένει ακόμα να’ρθει: να γίνει παίκτης
της πρώτης ομάδας της Μαδρίτης. Το αγόρι έχει τα πάντα για να πετύχει: νεότητα,
ωριμότητα, κορμοστασιά, νικηφόρο DNA, κι ακόμη και madridista καταγωγή.
Αλλά πάνω απ 'όλα, ο Μάρκος έχει ποδόσφαιρο. Αφού ποζάρει με μια φωτογραφία του
ως παιδί της Ρεάλ Μαδρίτης, ο Llorente παραδέχεται ότι θα δώσει τα πάντα για να
εκπληρώσει το όνειρο της παιδικής ηλικίας: να πετύχει στο club της ζωής του.
Πόσες ώρες έχετε κοιμηθεί;
Καθόλου, τρεισήμισι ώρες. Έχω φτάσει στο σπίτι απ’το ταξίδι
στις 7.30 π.μ. κι έχω ξαπλώσει μόνο μια στιγμή γιατί είχα πράγματα να κάνω. Και
μέχρι τώρα (είναι 17.30). Είμαι νεκρός.
Και χειρότερο μετά την ήττα;
Ναι, εξακολουθώ να την σκέφτομαι. Πώς κατάφερε να μας
ξεφύγει. Είχαμε ομάδα και παίκτες για να κερδίσουμε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.
Πώς αναλύετε τον
τελικό;
Η αίσθησή μου είναι ότι τους χαρίσαμε το πρώτο μέρος,
κυριάρχησαν παντού, δεν βγήκαμε στην πρίζα και μας έβαλαν εκείνο το γκολ... Στο
ημίχρονο μεταξύ όλων το συζητήσαμε και δείξαμε άλλο πρόσωπο στο δεύτερο μέρος,
πιέσαμε ψηλά, πήραμε περισσότερη πρωτοβουλία. Το προσπαθήσαμε μέχρι το τέλος,
αλλά δεν τα καταφέραμε.
Τι σκεφτήκατε όταν φτάσατε στ’αποδυτήρια;
Όταν έχασα επίσης τον τελικό με την Αλαβές, το πρώτο πράγμα
που έρχεται στο μυαλό είναι όλοι οι άνθρωποι, η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, όλα
όσα έχουν θυσιαστεί, που έχουν αφήσει την εργασία τους, έχουν πιάσει τις
πτήσεις, το ξενοδοχείο... κι αυτό είναι που με στενοχωρεί περισσότερο, ότι
έχουν κάνει αυτή την προσπάθεια για να’ναι εκεί και δεν έχουμε μπορέσει να τους
δώσουμε αυτό το ευρωπαϊκό.
Σας ενόχλησε αυτό που είπαν οι Γερμανοί ότι έπρεπε να κάνουν
φάουλ και να παίξουν βρώμικα;
Όχι. Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο, δεν μας επηρέασε
πολύ στον αγώνα, αν κι έδωσαν αρκετές κλωτσιές και κατά τη γνώμη μου ο
διαιτητής το επέτρεψε. Γνωρίζαμε ότι ήταν μια πολύ πολύ σκληρή ομάδα, αλλά είναι
καθαροί νικητές του ευρωπαϊκού. Πρέπει να τους συγχαρούμε.
Φάνηκε κάποιο ριπλέι στο οποίο φωνάζατε και διαμαρτυρόσασταν
μόνος σας. Ήσασταν απογοητευμένος;
Ναι, είχα τόση επιθυμία να κερδίσω αυτό το ευρωπαϊκό, να
πάρω αυτή τη νίκη χθες, που όταν χάνεις 1-0 και δεν καταφέρνεις να βάλεις αυτό
τον γκολ κι ο χρόνος περνάει, ναι μου δημιουργούνταν αυτό το συναίσθημα,
γνωρίζοντας ότι ξέφευγε αυτή η ευκαιρία και δεν επρόκειτο να επιστρέψει. Θύμωσα.
Η ομάδα φαίνονταν επίσης επηρεασμένη σωματικά.
Πιστεύω ότι είναι το ματς στο οποίο βγήκαμε με λιγότερη ένταση
και επιθετικότητα. Δεν ξέρω αν ήταν λόγω της συσσώρευσης αγώνων, είχαμε παίξει
πολλούς σε σύντομο χρονικό διάστημα... Αυτό φαίνονταν, ότι έλειπε λίγο αυτή η
σπίθα κι αυτή η φιλοδοξία.
Πιστεύτε ότι μαθαίνετε από ήττες σαν αυτή;
Μαθαίνεις πάντα απ’όλα. Να σου πω την αλήθεια, προτιμώ να
μην μαθαίνω ποτέ από μια ήττα και να μαθαίνω πάντα απ’τις νίκες. Αλλά εντάξει,
πάντα πρέπει να παίρνεις κάτι θετικό απ’τα πράγματα.
Ποια σας πονάει περισσότερο, αυτή του Ευρωπαϊκού ή αυτή του
τελικού Κυπέλλου με τη Μπάρτσα;
Είναι διαφορετικά αισθήματα. Στο Ευρωπαϊκό με έβλεπα με
περισσότερες πιθανότητες να το κερδίσω
απ’ότι το Κύπελλο εναντίον της Μπάρτσα, αλλά αυτό με στεναχώρησε περισσότερο. Το
Copa del Rey είναι η δουλειά μιας ολόκληρης χρονιάς, μια ολόκληρης ομάδας και
ιδιαίτερα ποιας ομάδας, της Ντεπορτίβο Αλαβές, που είναι μια ταπεινή ομάδα, και
το να φτάνει σ’αυτόν τον τελικό, και να βλέπει όλο τον κόσμο στις κερκίδες, να ενθαρρύνει
αφού είχαμε χάσει... αυτό το συναίσθημα θλίψης ήταν μεγαλύτερο απ’του Σαββάτου.
Καταλήξατε επίσης με μεγαλύτερο σωματικό πόνο στο Καλντερόν...
Ναι, στον τελικό του Κυπέλλου κατέληξα με αρκετό πόνο. Είχα
ένα χτύπημα στην αρχή με τον Mascherano, που με άφησε πληγωμένο για όλο το
παιχνίδι. Στα μέσα του πρώτου μέρους κοίταξα στον πάγκο για να πω στον γιατρό ότι
έβλεπα θολά απ’το ένα μάτι, ότι δεν έβλεπα καλά και μου είπε να ζητήσω αλλαγή.
Του είπα όχι, ότι ήταν ένας τελικός κι ότι ούτε για αστείο. Άντεξα, στη
συνέχεια το μάτι μου πέρασε, αλλά όταν τέλειωσε το παιχνίδι και ξάπλωσα στο
φορείο, μου ήρθαν όλα. Έπρεπε να με πάνε στα επείγοντα επειδή είχα μια τρομερή
ναυτία. Το κεφάλι μου έκαιγε. Την επόμενη μέρα σηκώθηκα καλύτερα και μου πέρασε.
Υπάρχει μια εικόνα των παικτών να βγάζουν το μετάλλιο. Εσείς
το βγάλατε επίσης;
Όχι, εγώ πιστεύω όχι. Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι οι παίκτες
το έβγαλαν, εγώ το πήρα στ’αποδυτήρια και το κράτησα στο σακίδιο. Το να φτάσεις
σ’έναν τελικό ενός ευρωπαϊκού είναι κάτι σημαντικό, πρέπει να’μαστε
ικανοποιημένοι και περήφανοι που το έχουμε καταφέρει. Είναι μια ανάμνηση για
πάντα, μια ωραία εμπειρία που σίγουρα θα μας κάνει να εξελιχθούμε πολύ.
Είναι το ισπανικό ποδόσφαιρο σε καλά χέρια με την γενιά σας;
Πιστεύω ότι έχουμε αποδείξει ότι είμαστε μεγάλοι παίκτες,
όλη η ομάδα έχει σταθεί στο ύψος της. Τα πρώτα τέσσερα παιχνίδια τα κερδίσαμε
όντας μια μεγάλη ομάδα. Asensio, Σαούλ, Ceballos, Vallejo, Bellerín ... Αυτή η
γενιά και κάποιοι απ’αυτούς που ήταν μαζί μας και θα συνεχίσουν έναν άλλο κύκλο
στην Κ 21, θα πετύχουν πράγματα.
Βλέπετε κάποιον έτοιμο να κάνει το άλμα άμεσα στην ανδρών; Πείτε
μου έναν που βλέπετε στη Ρωσία.
Ναι, στο τέλος θ’αποφασίσει ο προπονητής, αλλά βλέπω κάποιον
ήδη έτοιμο, στην πραγματικότητα περισσότερους από έναν. Ρωσία; Αυτόν που βλέπω πιο
ξεκάθαρα είναι ο Asensio, είναι ένας πολύ σπουδαίος παίκτης, έχει βρεθεί ήδη
μαζί τους κι αν συνεχίσουν όλα έτσι θα πάει στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ξέρω για το
τι είναι ικανός ο Μάρκο. Δεν είναι καθόλου εύκολο να παίζει μια στο τόσο και
κάθε φορά που παίζει να τα πηγαίνει τόσο καλά, και να σκοράρει αυτά τα σημαντικά
γκολ. Η σεζόν του ήταν του 10.
Έχετε τσιγκλήσει ποτέ τον Ceballos να βρεθεί λίγες μέρες στη
Μαδρίτη;
Ναι, πάντα υπάρχουν αυτά τα αστεία. Ο Dani έχει ήδη δείξει για
τι είναι ικανός στο Ευρωπαϊκό. Εγώ θα του’λεγα να έρθει εδώ, γιατί στη Μαδρίτη θέλω
να’ρχονται οι καλύτερο. Κι αυτός είναι ένας πολύ καλός παίκτης.
Έχετε λάβει κάποιο μήνυμα απ’τη Μαδρίτη;
Έχω ήδη μιλήσει με τον σύλλογο. Ο δανεισμός μου στη Βιτόρια
τελείωσε και τώρα έχω συμβόλαιο σε ισχύ με τη Μαδρίτη. Μου έχουν πει ότι θα
ενσωματωθώ στην περιοδεία στις ΗΠΑ, μετά από τις ημέρες των διακοπών μου. Το
όνειρό μου ήταν πάντα να πετύχω στη Ρεάλ Μαδρίτης και θα κάνω ό, τι μπορώ για
να συμβεί αυτό. Ο σύλλογος δεν μου έχει μιλήσει για δανεισμούς ή μεταγραφές.
Μου έχουν πει ότι είμαι ένας ακόμη και να ενσωματωθώ μ’αυτούς στην περιοδεία.
Μπορείτε να πείτε ότι η επόμενη σεζόν θα’στε παίκτης της Ρεάλ
Μαδρίτης;
Ναι, έτσι με έχουν ενημερώσει στο σύλλογο. Μου έχουν
μεταφέρει την εμπιστοσύνη που έχουν σε μένα. Ξέρω ότι στη Μαδρίτη είναι οι
καλύτεροι παίκτες στον κόσμο, ότι έρχονται από μια καταπληκτική χρονιά κι ότι η
ομάδα είναι φτιαγμένη. Θα’ναι δύσκολο. Αλλά γι’αυτό είμαι εκεί, θέλω να δουλέψω
και να θυσιαστώ για να προσπαθήσω να εκπληρώσω το όνειρό μου.
Το επίπεδο της Μαδρίτης είναι πολύ υψηλό. Βλέπετε τον εαυτό
σας έτοιμο να αγωνιστεί για μια θέση;
Ναι. Πιστεύω ότι πριν ξεκινήσει αυτή η χρονιά είχα
αμφιβολίες για το κατά πόσο θα μπορούσα να ανταγωνιστώ στο καλύτερο club στον
κόσμο, αλλά αυτή η χρονιά στη Βιτόρια μου ήρθε πολύ καλά, ειδικά για να
αποδείξω στον εαυτό μου ότι είμαι ικανός κι ότι μπορώ να καταφέρω να εκπληρώσω
το όνειρό μου.
Οι αμφιβολίες αυτές δεν υπάρχουν πια;
Όχι, το έχω αποδείξει, ότι ήταν μια πολύ καλή χρονιά. Είχα την
ελπίδα να την κορυφώσω, κερδίζοντας αυτό το Ευρωπαϊκό αλλά εκτιμώντας την καλά
έχει υπάρξει μια μεγάλη σεζόν για μένα και είμαι έτοιμος να επιστρέψω.
Το γεγονός ότι ο Ζιντάν δίνει ευκαιρίες σ’όλους κι ότι για
παράδειγμα ο Asensio περνά απ’το να μην παίζει, στο να παίζει σε καθοριστικά
παιχνίδια, σας ενθαρρύνει σχετικά μ’αυτό που αντιμετωπίζετε;
Περισσότερο απ’το να με ενθαρρύνει, με καθησυχάζει. Το ότι ο
προπονητής κάνει rotations, το ότι εκτιμά τη δουλειά όλων των παικτών, το να
υπάρχουν ευκαιρίες... Με καθησυχάζει. Θα δουλέψω σκληρά και θα θυσιαστώ, όπως
έχω κάνει όλη τη ζωή μου, για να προσπαθήσω να το εκμεταλλευτώ. Ήταν εκπληκτικό
το πως άλλαζε σχεδόν όλη την ομάδα, όταν διακυβεύονταν η Λίγκα, αλλά έχει αποδείξει
ότι ήθελε να τους έχει όλους στην πρίζα, γι'αυτό έχει τους καλύτερους στον
κόσμο η Μαδρίτη, κι αν δεν είναι η βασική ενδεκάδα, αυτοί που παίζουν είναι άλλοι
έντεκα πολύ πολύ καλοί και μπορούν να ανταγωνιστούν ενάντια σε οποιαδήποτε
ομάδα.
Αισθάνεστε μεγαλύτερη πίεση φτάνοντας σε μια ομάδα που είναι
πρωταθλήτρια Ισπανίας, Ευρώπης και κόσμου;
Όχι, μου μιλούν πάντα για νεύρα, πίεση ... Ήμουν τυχερός
γιατί είμαι ένας τύπος που δεν αγχώνομαι για τίποτα, η πίεση δεν με επηρεάζει.
Όταν μπαίνω στο γήπεδο ξεχνάω τα πάντα, αφήνω στην άκρη τα πάντα και
επικεντρώνομαι στο ποδόσφαιρο. Είμαι στην ευχάριστη θέση να πηγαίνω σε μια
ομάδα που έχει πετύχει όλα αυτά. Ας ελπίσουμε να μπορέσουμε να το επαναλάβουμε.
Σε ποια πτυχή βλέπετε τον εαυτό σας καλύτερο, στην αμυντική
ή την επιθετική;
[Ξεφυσά] Πριν από δύο χρόνια με έβλεπα πιο ολοκληρωμένο στην
επίθεση, αλλά φέτος πιστεύω ότι στην αμυντική. Έχω εξελιχθεί πολύ, έχω μάθει
πάρα πολλά τακτικά, χάρη στον Pellegrino και στον Manu García, τον αρχηγό, που
με έχουν διδάξει πάρα πολλά, έχουν κάνει αυτή η επιθετική πλευρά να φαίνεται
λιγότερο και να τονίζεται περισσότερο η αμυντική. Κατάφερα πολλές ανακτήσεις μπαλών
[ο καλύτερες της Laliga], έχω βελτιώσει την τακτική τοποθέτηση κι έχω εξελιχθεί
πολύ. Εκτός απ’αυτά που μου έχουν διδάξει, ήταν επίσης η σωματική μου
προπόνηση, η οποία μ’έχει κάνει να’μαι καλύτερα.
Συμπέρασμα: Πλέον δεν θα υπάρχει μόνο ο Casemiro για να
δίνει ισορροπία...
Η λειτουργία μου είναι αυτή, να δίνω ισορροπία και να κρατάω
τη θέση. Η Μαδρίτη έχει μπροστά πολύ καλούς ανθρώπους κι ο καθένας πρέπει να
ξέρει τη δουλειά του. Η δική μου είναι να δουλεύω και να ανακτώ τη μπάλα και να
δίνω την εύκολη πάσα έτσι ώστε οι υπόλοιποι να κάνουν το δύσκολο.
Με τον Ζιντάν ήσασταν αναπληρωματικός όταν ανεβήκατε στην Castilla...
Ερχόμουν απ’τους νέους κι έχοντας κάνει την προετοιμασία με
τον Αντσελότι. Ξεκίνησα να παίζω στα πρώτα τέσσερα-πέντε παιχνίδια και στη
συνέχεια άρχισα να μένω εκτός. Ήταν αποφάσεις του προπονητή. Αυτός πίστευε ότι
ένας συμπαίκτης ήταν καλύτερος [ο Lucas Torró, δανεικός φέτος στην Οβιέδο] και
δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο απ’το να το σεβαστώ και να συνεχίσω να δουλεύω.
Θυμάστε κάποια σχετική συζήτηση με τον Ζιντάν;
Εκείνη τη χρονιά ο Ζιντάν κι εγώ συζητήσαμε αρκετά, μου έλεγε
ότι έβλεπε καλύτερα τον συμπαίκτη για τη θέση μου, ότι ήταν πιο δυνατός αμυντικά...
Του άρεσε περισσότερο. Ούτε και χρειάζονταν να μου δώσει πολλές εξηγήσεις. Εγώ το
δέχτηκα, συνέχισα να προπονούμαι και τελικά κατέληξα να παίξω περίπου 20
παιχνίδια, δεν ήταν ένα χαμένο έτος, μάλιστα, ξεκίνησα βασικός κι έπαιξα σχεδόν
τα πάντα.
Έχετε κοιτάξει ήδη για νούμερο πίσω;
Όχι, είμαι ένας canterano που επιστρέφω στην πρώτη ομάδα και
θα πάρω όποιο μου τύχει, θα το αποδεχτώ, και κανένα πρόβλημα.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
