Του David G. Medina
Ο Κριστιάνο Ρονάλντο παίζει ποδόσφαιρο για να κερδίζει τίτλους, για να σαρώνει τα ατομικά τρόπαια (ίσως η σειρά να μην είναι σωστή), για να καλύπτει τα εξώφυλλα, για να σπάει ρεκόρ σκοραρίσματος, σε τελική ανάλυση, για να’ναι ο καλύτερος όλων των εποχών. Η σχέση του με τη Μαδρίτη τα τελευταία οκτώ χρόνια βάδιζε (παρελθοντικός χρόνος;) σ’αυτό. Τις τέσσερις τελευταίες σεζόν, τρία Champions League, υποθέτουν το αποκορύφωμα μιας σχέσης την οποία ο CR7 φαίνεται διατεθειμένος να τινάξει στον αέρα.
Ο Πορτογάλος δεν εκτιμά ότι η πορεία του για να γίνει το Νο 1 χρειάζεται τη Ρεάλ Μαδρίτης. Δεν υπάρχει σύλλογος που επιτρέπει μεγαλύτερη προβολή στους πρωταγωνιστές του. Δεν υπάρχει οντότητα στην οποία να βαραίνουν περισσότερο οι τίτλοι. Δεν υπάρχει ομάδα, η τελευταία σεζόν το αποδεικνύει, που έχει μεγαλύτερες βλέψεις να κυριαρχήσει στο επόμενο Champions League.
Σίγουρα δεν έχει περάσει απ'το Μπερναμπέου ένας ποδοσφαιριστής πιο αδηφάγος απ'τον CR7. Αλήθεια το ότι το συντριπτικό του τέλος στη σεζόν μας καλεί να σκεφτούμε ότι τα 32 του χρόνια, δεν προαναγγέλλουν την πτώση του μεγάλου ποδοσφαιριστή. Αλήθεια το ότι δεν θα'ταν εύκολο να βρεθεί ένας goleador με τους αριθμούς του. Αλλά δεν είναι λιγότερο αλήθεια ότι η Μαδρίτη δεν έχει καμία σχέση με τα προβλήματά του με το Υπουργείο Οικονομικών έτσι ώστε ούτε ο Florentino Pérez, ούτε κανείς στο σύλλογο να πρέπει να «λυγίσει» ενώπιον της οργής του Πορτογάλου αστέρα.
Αν πρέπει να υποδείξεις έναν ένοχο, δεν εργάζεται σίγουρα για τον σύλλογο της Concha Espina, μια οντότητα για την οποία ούτε η αποχώρηση του μεγαλύτερου μύθου του, του μεγάλου Alfredo di Stéfano, ήταν τραυματική. Ούτε και η δικιά του θα'ταν.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
