Του Santiago Segurola
Γύρω απ'τον Ζινεντίν Ζιντάν έχουν δημιουργηθεί όλα τα είδη
των στερεότυπων. Ήταν ένας εκθαμβωτικός παίκτης που προκάλεσε την ομοφωνία στην
Ρεάλ Μαδρίτης και στον κόσμο του ποδοσφαίρου. Έπαιζε με τόση φυσικότητα που
έμοιαζε να κυριαρχεί σ’όλα τα μυστικά του παιχνιδιού. Σ’άλλους παίκτες, αυτή η
γνώση θα’χε ερμηνευθεί ως η βεβαιότητα του προπονητή που κουβαλούσε μέσα του.
Λίγοι έκλεισαν την καριέρα τους με τόσο κύρος: Παγκόσμιος Πρωταθλητής, Ευρώπης,
του Champions League, του ιταλικού και του ισπανικού πρωταθλήματος, είδωλο του Μπερναμπέου
και Γάλλος ήρωας. Ωστόσο, ο Ζιντάν καθυστέρησε να ξεκινήσει την προπονητική του
καριέρα και οι καχυποψίες βάρυναν περισσότερο απ’τα επιδεικτικά διαπιστευτήριά
του.
Ξεκίνησε ως σύμβουλος του Μουρίνιο -εάν ήταν δυνατόν αυτό-,
έψαξε τη σκιά όταν ο Πορτογάλος προπονητής πέρασε απ’τον βρασμό στο παραλήρημα,
εγκαταστάθηκε εκ νέου ως βοηθός του Αντσελότι και τελικά δέχτηκε την πρώτη
δουλειά του ως προπονητής. Ο παίκτης που ήξερε τα πάντα μετατράπηκε σ’έναν
προπονητή της Castilla στη Segunda B, με διακριτικά αποτελέσματα και μια αύρα
μυστηρίου γύρω του. Όταν ο Florentino Pérez τον διόρισε διάδοχο του Ράφα
Μπενίτεθ σε μια απ’τις βαθύτερες κρίσεις της Ρεάλ Μαδρίτης στα τελευταία
χρόνια, κατανοήθηκε ότι επικρατούσε το όνομά του επί της αξίας. Ενάμισι χρόνο
αργότερα, η Ρεάλ Μαδρίτης έχει κερδίσει το Ευρωπαϊκό Κύπελλο και το Ευρωπαϊκό
Σούπερ Καπ, είναι κοντά στο να κερδίσει το πρωτάθλημα κι έχει πάνω από μισό
εισιτήριο για τον τελικό του Champions League.
Ένα παλμαρέ αυτών των χαρακτηριστικών θα’πρεπε να τον φέρει
υπεράνω πάσης υποψίας. Υπάρχουν προπονητές που με πολύ λιγότερα έχουν μια πίστωση
για μια ζωή. Στον Ζιντάν συμβαίνει κάτι παράξενο. Στον βιρτουόζο του παιχνιδιού
δεν αναγνωρίζουν τις τακτικές του γνώσεις. Στον συνεσταλμένο χαρακτήρα επαινείται
η ικανότητά του στην διαχείριση και η ικανότητά του να επικοινωνεί με τον Τύπο.
Είναι δύο ματωμένες αντιφάσεις που βοηθούν στην εγκαινίαση ενός στερεότυπου, αυτού
του Ζιντάν ως φιλικού διαχειριστή των γκρουπ.
Ένας απ’τους πιο σημαντικούς παράγοντες στη νίκη της Ρεάλ
Μαδρίτης επί της Ατλέτικο ήταν η τακτική ανωτερότητα της ομάδας του Ζιντάν. Είναι
αλήθεια ότι επωφελήθηκε απ’την απουσία του Μπέιλ, ενός παίκτη πάνω στον οποίο
βαραίνει η τιμή της υπογραφής του και οι σχετικές συμβατικές υποχρεώσεις, αλλά
όλες οι αποφάσεις του Ζιντάν έβαλαν την ομάδα πάνω απ’την Ατλέτικο. Η Μαδρίτη
ήταν καλύτερη με την αρχική ενδεκάδα, δεν πλήρωσε το τίμημα της αντικατάστασης του
Carvajal απ’τον Nacho και πέταξε όταν μπήκαν οι Asensio και Lucas Vázquez.
Όλες οι αποφάσεις του Ζιντάν ήταν σωστές. Τις πήρε σ’ένα
πολύπλοκο παιχνίδι, τίποτα λιγότερο απ’τα ημιτελικά του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου κι απέναντι
σ’έναν προπονητή που έχει κερδίσει φήμη του δάσκαλου τακτικής. Καμία απ’τις
απαντήσεις του Simeone δεν άλλαξε το σήμα ενός ματς μ’έναν και μόνο ιδιοκτήτη:
την Ρεάλ Μαδρίτης. Ούτε ένας απ’τους παίκτες της δεν πήγε κάτω από αξιοσημείωτα,
σε αντίθεση με την Ατλέτικο, όπου μόνο ο Oblak ήταν στο ύψος των γεγονότων.
Τρεις εβδομάδες νωρίτερα, ο Ζιντάν επικρίθηκε για την εντεκάδα
και τις αλλαγές που έκανε εναντίον της Ατλέτικο. Η ήττα με τη Barca δεν του ανακούφισε
την πίστωση. Το στερεότυπο μεγεθύνονταν: ο Ζιντάν είναι περισσότερο
διαχειριστής παρά προπονητής. Δεν είναι αλήθεια. Ο Γάλλος προπονητής μπορεί να μην
περηφανεύεται για τις γνώσεις του, αλλά οι αξίες του είναι αδιαμφισβήτητες.
Σπάνια έχει οδηγήσει ένας πρωτάρης όπως αυτός τόσο επιτυχώς μια απαιτητική
ομάδα όπως η Μαδρίτη. Το’χει κάνει με διπλωματία, άριστη διαχείριση του ρόστερ
και μια μεγάλη πλειοψηφία κατάλληλων αποφάσεων. Ενάντια στην Ατλέτικο, ο Ζιντάν
αξίωσε τις αξίες που του αρνούνται πολλοί.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
@suntagm_puskas
