Των Xavi Hernández και Luis F. Rojo
Το azulgrana club φοβάται ότι το Δωδέκατο θα χειροτερέψει
τον απολογισμό της σεζόν
Μόνο η Liga θα μετρίαζε την απογοήτευση
Ο σύλλογος θα χρειάζονταν δραστικά χτυπήματα για να σηκώσει
το ηθικό των azulgrana οπαδών
Αν για τη Barcelona είναι ήδη δύσκολο να παρακολουθεί δύο συνεχόμενους
ημιτελικούς του Champions League απ’την τηλεόραση, είναι σαφές ότι θα άγγιζε το δραματικό να
δει τον αιώνιο αντίπαλό της, την Ρεάλ Μαδρίτης, να κατακτά δύο συνεχόμενους
ηπειρωτικούς τίτλους. Μόλις χθες συμπληρώθηκαν έξι χρόνια απ’την ισοπαλία με 1-1
που έδωσε την πρόκριση στους azulgranas, με προπονητή τότε τον Πεπ Γκουαρντιόλα,
για τον τελικό που στη συνέχεια θα κέρδιζαν στο Wembley. Ήταν εις βάρος της λευκής
ομάδας, με προπονητή τον José Mourinho.
Το τοπίο έχει αλλάξει μετά από έξι χρόνια. Η Μαδρίτη
επανασυνδέθηκε με την ευρωπαϊκή δόξα το 2014 (Λισαβόνα), το επανέλαβε το 2016
(Μιλάνο) και είναι σε καλό δρόμο για τον τελικό του Κάρντιφ στις 3 Ιουνίου. Ένας
ακόμα merengue θρίαμβος θα απομόνωνε το Champions League της Barca
του Luis Enrique το 2015 και θα έθαβε κάθε συζήτηση για ηπειρωτική ηγεμονία. Το
πρόβλημα των barcelonistas είναι ότι όταν δεν έχουν κερδίσει στην Ευρώπη, το’χει
κάνει ο αιώνιος αντίπαλός τους. Δεν έχει υπάρξει καμία εναλλακτική σε άλλες ομάδες.
Είναι αλήθεια ότι η Μπαρτσελόνα είναι το μεγάλο φαβορί για
να κερδίσει το Κύπελλο και διατηρεί ακόμα τους αριθμούς για να πάρει τη Liga
εναντίον μιας Μαδρίτης που εξαρτάται απ’τον εαυτό της για να πανηγυρίσει. Η επανεπικύρωση
του εγχώριου τίτλου θα μετρίαζε τις παράπλευρες απώλειες του Δωδέκατου. Ωστόσο,
το να δουν τη Μαδρίτη να επαναλαμβάνει στο Κάρντιφ την ευρωπαϊκή φρενίτιδα θα’ταν
μια ανελέητη τιμωρία με το γεγονός ότι είναι δύο χρόνια χωρίς μια θέση ανάμεσα
στις τέσσερις καλύτερες ομάδες της ηπείρου. Επιπλέον, θα ανάγκαζε το club ν’αναλάβει
δράση για να ενισχύσει το ηθικό των οπαδών.
Φανταχτερές μεταγραφές
Ένα νέο Ευρωπαϊκό Κύπελλο στα χέρια της Ρεάλ Μαδρίτης, θα
απαιτούσε αποφάσεις για να ενθουσιάσει τον κόσμο. Σε αυτό το σενάριο, ο Juan
Carlos Unzué, επικεφαλής βοηθός του Luis Enrique, θα’χανε πιθανότητες στην
κούρσα του πάγκο υπέρ μιας αλλαγής πορείας. Με τον Sampaoli αποκλεισμένο, ο Ernesto
Valverde είναι ένας υποψήφιος που παράγει περισσότερη συναίνεση λόγω στυλ και
καριέρας. Εν τω μεταξύ, όσον αφορά τις προσθήκες, και πέρα απ’την υποχρέωση της
απόκτησης ενός δεξιού μπακ, η Barcelona θα φαίνονταν περισσότερο πιεζόμενη να
κάνει μια μεγάλη επένδυση για έναν παίκτη που θα ξεχωρίζει στη μεσαία γραμμή, η
οποία είναι η γραμμή όπου η Μαδρίτη έχει κάνει τη μεγαλύτερη διαφορά τα
τελευταία χρόνια. Δεν είναι τυχαίο, υπό αυτή την έννοια, ότι εμφανίζεται
καθημερινά το όνομα του Μάρκο Βεράτι (PSG).
Ένα ασυνήθιστο ρεκόρ
Η Barca μπορεί να καυχηθεί ότι είναι η μόνη ομάδα στον κόσμο
που έχει επιτύχει το τρεμπλ δύο φορές (2009 και 2015). Κανείς δεν μπορεί να της
βήξει εκεί. Αντ 'αυτού, στην περίπτωση του Δωδέκατου, θα διαπίστωνε πώς ο αιώνιος
αντίπαλός της γίνεται η πρώτη ομάδα που κατακτά δύο συνεχόμενα Ευρωπαϊκά
Κύπελλα με τη νέα μορφή της διοργάνωσης που άλλαξε το 1993. Η Barça αισθάνθηκε
δυνατή για να κατακτήσει δύο συνεχόμενες φορές την κορυφαία διοργάνωση το 2010
και το 2012, με τον Guardiola, αλλά και στις δύο περιπτώσεις υπέκυψε στους ημιτελικούς
εναντίον των Ίντερ και Τσέλσι, μετέπειτα νικητριών.
Σπατάλη του καλύτερου
Όλοι οι πρωταγωνιστές του barcelonismo επαναλαμβάνουν εδώ
και πολλές σεζόν ότι ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών είναι ο Lionel Messi.
Μαζί του, η Barça έχει κερδίσει τέσσερα Champions League κι έχει θέσει το πρότυπο στα εθνικά
τρόπαια. Στην ίδια διαδικασία, ο Αργεντινός έχει πάρει πέντε φορές τη Ballon
d'Or κι έχει φτάσει τα 500 επίσημα γκολ ως azulgrana. Τόσο ταλέντο, προστιθέμενο
σε άλλων ιστορικών επιφανών όπως οι Ινιέστα, Neymar, Piqué, Busquets ή Suarez, μοιάζει
ανεκμετάλλευτο όταν αντιπαρατίθεται με την ποσότητα των ηπειρωτικών επιτυχιών
που έχει η Μαδρίτη απ’το 2014 και που μπορεί να συνεχίσει να συσσωρεύει σε περίπτωση
επίτευξης του Δωδέκατου.
Μετρητής τίτλων
Επειδή ξεκάθαρα: η κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ σημαίνει να
παίζει την επόμενη σεζόν δύο επιπλέον τίτλους που εκτείνουν το παλμαρέ οποιουδήποτε:
το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ τον Αύγουστο και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων πριν απ’τα
Χριστούγεννα. Είναι μικρότεροι τίτλοι, αλλά χρησιμεύουν για να επεκτείνουν ή να
μειώσουν ιστορικούς απολογισμούς. Αυτή τη στιγμή, η Barça κερδίζει τον αγώνα οριακά:
20 διεθνείς τίτλοι έναντι 19 της Ρεάλ Μαδρίτης.
Καλύτερη βιτρίνα
Το Δωδέκατο θα σήμαινε αναμφίβολα μια αλλαγή της ηγεμονίας
στην Ευρώπη και, συνεπώς, θα μετέτρεπε τη Μαδρίτη σε μια παρόμοια αναφορά μ’αυτήν
που ενσάρκωσε στις αρχές του αιώνα, όταν οι καλύτεροι παίκτες στον κόσμο ονειρεύονταν
να βρεθούν στο Μπερναμπέου. Χωρίς παρουσία στα τελικά στάδια των τελευταίων δύο
Champions League, η Barça
έχει χάσει έλξη σε σχέση με τον αιώνιο αντίπαλό της. Και δεν είναι ένα ασήμαντο
θέμα, γιατί στο τέλος οι μεγάλες ομάδες (όπως η azulgrana και η blanco) καταλήγουν
να ενδιαφέρονται για τους ίδιους παίκτες. Και υπό αυτό το σενάριο, πάνω απ’τα
εκατομμύρια, καταλήγει να πείσει το πρότζεκτ.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
@suntagm_puskas
