Του Santiago Segurola
Η γκάφα της Barca αφήνει την Ρεάλ Μαδρίτης ένα μέτρο απ’τον τίτλο
που την απορρίπτει τόσο τα τελευταία χρόνια. Οι οπαδοί έφυγαν ανήσυχοι απ’το
Bernabeu λόγω της ισοπαλίας στο ντέρμπι, αλλά οι φόβοι διαλύθηκαν λίγο
αργότερα. Στη Μάλαγα, η Barça επιβεβαίωσε την ανεπαρκή πορεία της στο
πρωτάθλημα, όπου έχει χάσει την εξουσία που της παρέδωσε την ηγεμονία στο
ισπανικό πρωτάθλημα. Απ’το 2008, έχει κερδίσει έξι απ’τους οκτώ τίτλους, ένα νούμερο
που εξηγεί την κλάση της ομάδας που έχει υπάρξει. Αυτή τη σεζόν έχει χάσει τόσο
πολύ αέριο που μοιάζει ευάλωτη έναντι οποιουδήποτε αντιπάλου, ειδικά ενάντια στους
πιο αδύναμους. Μάλιστα, όλες οι ήττες της -Alavés, Deportivo, Θέλτα και Μάλαγα-
έχουν συμβεί κόντρα σε ομάδες που καταλαμβάνουν τις τελευταίες 10 θέσεις.
Η αγωνιστική μας λέει ότι τα πράγματα είναι όπως φαίνονται. Η
Barca δεν είναι αξιόπιστη και το δεύτερο τάγμα της των παικτών είναι μια
καταστροφή. Η Ατλέτικο διορθώνεται για δεσμεύσει τον οποιονδήποτε, αλλά η
εμμονή της είναι το Champions League. Η La Liga της χρησιμεύει για να
προετοιμάσει το έδαφος στην Ευρώπη. Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι ένας φερέγγυος
πρωτοπόρος, αλλά ιδιόμορφος. Σπάνια κυβερνά τα ματς απ’την αρχή μέχρι το τέλος.
Διέρχεται πάντα από περιόδους χαλαρότητας, πριν στα πρώτα ημίχρονα -ο Zidane
μετέτρεψε σε μια λιτανεία τα παράπονά του ενάντια στις απροσεξίες και στο βαθμό
της αμέλειας της ομάδας του στα πρώτα τμήματα των αναμετρήσεων- και τώρα στα
δεύτερα ημίχρονα.
Όπως συνέβη ενάντια στις Αλαβές, Μπέτις και UD Las Palmas, η
Μαδρίτη έχασε την διακυβέρνηση του ντέρμπι στο δεύτερο ημίχρονο. Εξατμίστηκε
μετά το γκολ του Πέπε, παίκτης ανεκτίμητος κι ακόμα σε ισχύ, κι επέτρεψε την
εξέλιξη της Ατλέτικο, που ούτε καν πλησίασε στο να κάνει το ματς της χρονιάς.
Ήταν μια ομάδα αρκετά άνοστη στο πρώτο μέρος, ευάλωτη στα πρώτα λεπτά του
δευτέρου ημιχρόνου και κυρίαρχη στην τελευταία μισή ώρα. Σε αντίθεση με τους
περισσότερους αντιπάλους της Ρεάλ Μαδρίτης, η Ατλέτικο έχει έναν παίκτη που
μπορεί να κάνει τη διαφορά ενάντια σ’οποιαδήποτε άμυνα. Ο Griezmann σκόραρε και
πάλι στο Santiago Bernabeu. Θα’ταν πολύ λυπηρό για την Atlético και για τη Liga
να μεταναστεύσει ο Γάλλος παίκτης στην Premier League.
Πρόβλημα. Είναι τόσο συχνές οι απότομες πτώσεις της Ρεάλ
Μαδρίτης που μπορούμε να μιλήσουμε για ένα διαρθρωτικό πρόβλημα. Η τελευταία
φορά που διαχειρίστηκε ένα παιχνίδι κατά βούληση, ήταν στο Ipurua, ενάντια στην
Eibar. Από εκείνο το απόγευμα μένει η μνήμη της εντεκάδας. Δεν έπαιξαν οι Μπέιλ
και Κριστιάνο. Λόγω των χαρακτηριστικών τους, είναι δύο παίκτες ζωτικής
σημασίας για να κερδίζουν παιχνίδια, αλλά λίγο αξιόπιστοι, όταν πρόκειται για
τον έλεγχό τους. Δεν υπήρξαν ποτέ, και ποτέ δεν θα’ναι, δύο αμυντικοί Gurkhas.
Και το ποσοστό τους στα γκολ, σε σχέση με το συνολικό της ομάδας, τη φετινή
σεζόν έχει πέσει παταγωδώς. Μερικές φορές φωνάζουν για αντικατάσταση, αλλά
επικρατούν οι ιεραρχίες κι ο φόβος της ταραχής στα επίσημα.
Η Μαδρίτη πάει στο ματς του Μονάχου με μια ανοιχτή τάση
κακοδιοίκησης στο δεύτερο ημίχρονο. Είναι ένα θέμα που σώζει στην Ισπανία με ορισμένη
ευκολία. Ενάντια στη Μπάγερν δεν μπορείτε να επιτραπεί. Λίγες ομάδες
εκμεταλλεύονται καλύτερα τις στιγμές αδυναμίας του αντιπάλου απ’ότι η πρωταθλήτρια
Γερμανίας. Η Ρεάλ Μαδρίτης, που έχει τους παίκτες, την πυγμή και την ιστορία
υπέρ της, χρειάζεται τη γενική δέσμευση της ομάδας, ακόμη περισσότερο με την
απουσία του Pepe, ενός αμυντικού που απολαμβάνει τις μονομαχίες με ανθρώπους
όπως ο Lewandowski, ο Müller και σία. Σπάνια ένας 34χρονος παίκτης έχει φανεί τόσο σημαντικός στη
Μαδρίτη.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
@suntagm_puskas
