Του Enrique Marín
Ο Μπέιλ ήταν βασικός κι έπρεπε να αποσυρθεί στο 36ο λεπτό, ο Ramos την έστρωσε ρολαριστά στον Πικέ μετά την αποφασιστική αποβολή του και η παράσταση του Αργεντινού επέτρεψε στη Barça να κερδίσει με στυλ Ρεάλ Μαδρίτης
Σε αντίθεση με το τι υπαγόρευε η λογική, καθώς ο Ουαλός προέρχονταν από έναν τραυματισμό και το ματς ήταν μέγιστης απαίτησης, ο Gareth Bale ξεκίνησε εναντίον της Μπαρτσελόνα. Όταν μου τηλεφώνησαν το περασμένο Σάββατο απ’την εφημερίδα AS για να συμμετάσχω στα συνήθη προγνωστικά τους για το clásico, δεν είχα αμφιβολίες: ο Μπέιλ θα ξεκινούσε λόγω προεδρικής επιτακτικής ανάγκης. Κι έτσι ήταν, προς έκπληξη μόνο εκείνων που δεν καταλήγουν να πιστέψουν κάποια πράγματα για τα οποία υπάρχουν μέχρι και ενδείξεις για δικαστικές έρευνες.
Ναι, ο Ζιντάν θέλησε να ευχαριστήσει τον πρόεδρο του και, αν και αποδεικνύεται αβανταδόρικο να το γράφω μετά από όσα συνέβησαν, αποδείχθηκε ότι δεν ήταν μια καλή απόφαση για την Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Ουαλός τραυματίστηκε και πάλι στο 36ο λεπτό κι έπρεπε ν’αφήσει τη θέση του στον Marco Asensio, την πιο λογική αντικατάστασή του, κι όχι στον Isco, ο οποίος κατέλαβε την κενή θέση του Ουαλού εναντίον της Μπάγερν, στην περίπτωσή του όχι με προεδρική επιτακτική ανάγκη, αλλά λόγω λαϊκής αξίωσης. Με την ευκαιρία, ένα άλλο σημαντικό παιχνίδι που ο Malagueño παρακολουθούσε απ’τον πάγκο, ακριβώς επειδή ο τραυματισμός του Bale ανάγκασε τον Ζιντάν να ξοδέψει μια αλλαγή.
Στο τέλος της συναρπαστικής αναμέτρησης του Μπερναμπέου, η συνάδελφος του Movistar TV, Mónica Marchante ρώτησε για την χρησιμοποίηση του Μπέιλ τον Emilio Butragueño, διευθυντή των θεσμικών σχέσεων της Ρεάλ Μαδρίτης, ο οποίος προφανώς απέφυγε κάθε είδους διαμάχη και είπε ότι την απόφαση την είχαν λάβει «οι τεχνικοί, οι οποίοι πίστευαν ότι θα μπορούσε να δώσει μια καλή απόδοση». Ωστόσο, είναι σαφές ότι Bale δεν είχε αναρρώσει πλήρως απ’το οίδημά του στον δεξιό αστράγαλό του κι έφυγε με πόνο στο αριστερό υποκνημίδιο, αφού αναγκάστηκε να ζητήσει την αλλαγή.
Όχι, η συμπερίληψη του Ουαλού στην ενδεκάδα δεν ήταν το κλειδί για την ήττα της Ρεάλ Μαδρίτης. Πολύ περισσότερο αποφασιστική ήταν η αποβολή του Sergio Ramos, αυστηρή για κάποιους και πολύ ξεκάθαρη για άλλους. Το χειρότερο είναι ότι ο στόπερ της Ρεάλ Μαδρίτης σημάδεψε τον Gerard Piqué μ’ένα «τώρα μιλάς, τώρα μιλάς», ενώ έδειχνε τα επίσημα, και την έστρωσε ρολαριστά στον συμπαίκτη του στην εθνική: «Σίγουρα όταν ο Sergio πάει στο σπίτι θα συνειδητοποιήσει ότι ήταν κόκκινη. Πήγε με τα δύο πόδια μπροστά, όταν ο Μέσι πήγαινε μόνος του. Δεν υπάρχει συζήτηση. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι εδώ έχουν συνηθίσει σε πολύ ανεκτικές διαιτησίες, κι όταν δεν τις έχουν...», είπε ο Καταλανός.
Αλλά επιστρέφοντας στην απόφασή του Ζιντάν να βάλει τον Μπέιλ, αν ένας προπονητής αφήνεται να επηρεάζεται απ’τις προτιμήσεις και τις ιδιοτροπίες του προέδρου του, δεν χάνει μία φορά, αλλά δύο. Στον αγώνα πρωταθλήματος πριν από δύο σεζόν στο Mestalla, ο Κάρλο Αντσελότι έβγαλε απ’το γήπεδο τον Bale στο 70ο λεπτό βάζοντας τον Khedira, και η αλήθεια είναι ότι η αλλαγή είχε επίδραση στο παιχνίδι, αλλά όχι και στο σκορ. Η Ρεάλ Μαδρίτης έχασε τον αγώνα (2-1) και κατέληξε να χάσει το πρωτάθλημα. Ο Ιταλός προπονητής εξηγεί στο βιβλίο του «Ήρεμη ηγεσία: κερδίζοντας καρδιές, μυαλά και αγώνες». «Ο γενικός διευθυντής μου είπε ότι ο πρόεδρος ήθελε να μου μιλήσει. Όταν πήγα στο γραφείο του, μου είπε ότι τον είχε καλέσει ο Bale κι ότι ο εκπρόσωπός του είχε διαμαρτυρηθεί επειδή ο Gareth ήθελε να παίζει στο κέντρο. Ο πρόεδρος με ρώτησε τι σκεφτόμουν να κάνω γι’αυτό και η απάντησή μου ήταν αυτή: «Τίποτα». Δεν θα μπορούσα ν’αλλάξω το σύστημα στη μέση της σεζόν. Από τότε, η σχέση με τον πρόεδρο δεν ήταν ποτέ ξανά η ίδια».
Σε μια άλλη περίπτωση, ο Florentino κατέβηκε στ’αποδυτήρια του Μπερναμπέου για να σχολιάσει στον Αντσελότι το πόσο καλά είχε παίξει ο Μπέιλ στα λεπτά που είχε βγει στο γήπεδο, και του άφησε να εννοηθεί ακόμα κι ότι, παρά το γεγονός ότι προέρχονταν από έναν τραυματισμό, δηλαδή, το ίδιο πράγμα που συνέβη χθες, αυτός τον έβλεπε έτοιμο να παίξει στο επόμενο παιχνίδι, συγκεκριμένα ενάντια στη Μπάρτσα. Σας θυμίζει κάτι; Σύμφωνα με τον ίδιο τον Carletto, ο Florentino ήταν «εμμονικός με τους galácticos», κι αυτός δεν αντιτίθονταν στις επιθυμίες του, αλλά εργάζονταν με αυτό που του έδιναν και προσπαθούσε να πάρει το μέγιστο απ’τους παίκτες του.
Επιπλέον, όπως ενημερώσαμε στην El Confidencial, ο Αντσελότι προδόθηκε απ’τον επικεφαλής των ιατρικών υπηρεσιών της Ρεάλ Μαδρίτης, κάτι το οποίο επιβεβαιώνει επίσης ο νυν προπονητής της Μπάγερν στο βιβλίο του: «Μερικά στατιστικά της UEFA «αποκάλυψαν» ότι η ομάδα δεν είχε πολλές ώρες προπόνησης όπως άλλοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι. Είχαμε κερδίσει 22 συνεχόμενα παιχνίδια, έτσι κάτι έπρεπε να κάναμε σωστά... Αλλά μόλις είχαμε χάσει όταν δημοσιεύθηκαν τα στατιστικά στοιχεία, και το club πίεσε: «Πρέπει να δουλέψετε σκληρότερα». Εγώ σκεφτόμουν το αντίθετο. Οι παίκτες έπρεπε να ξεκουραστούν, είχαμε έναν μήνα τραυματισμών και κούρασης που ήταν ζωτικής σημασίας για να χάσουμε το πρωτάθλημα. Αυτό με τα στατιστικά ήταν ένα σημάδι ότι η Μαδρίτη είχε περισσότερη πίστη στους αριθμούς παρά στη δουλειά μου...».
Ο Ζιντάν, που ξέρει ήδη πώς τους φθείρει ο πρόεδρός του, θα’πρεπε να’χε λάβει σοβαρά υπόψη τι συνέβη σ'αυτόν που ήταν ο δάσκαλός του στη Ρεάλ Μαδρίτης και πρόσφατα ο αντίπαλός του στο Champions League με τη Μπάγερν. Μετά την ήττα στο Clásico, η Ρεάλ Μαδρίτης παραμένει φαβορί για να κερδίσει το πρωτάθλημα. Πρώτον, γιατί έχει ένα παιχνίδι ακόμα, αυτό που εκκρεμεί στο Balaídos με την Θέλτα να’ναι σαφώς επικεντρωμένη στο Europa League. Και, δεύτερον, επειδή η νίκη της Barca, του Μέσι στην πραγματικότητα, το μόνο που κάνει είναι να καθυστερήσει το τέλος ενός κύκλου που θα κορυφωθεί με την αποχώρηση του Luis Enrique στις 30 Ιουνίου.
Αποκλεισμένοι απ’το από Champions League και με τον τελικό Κυπέλλου εναντίον της Αλαβές να’χει προγραμματιστεί για τις 27 Μαΐου, δηλαδή, μετά το τέλος του πρωταθλήματος, οι culés δεν βασίζονται στον εαυτό τους για να το κερδίσουν, ακόμα κι αν τουλάχιστον παραμένουν ζωντανοί χάρη στην αστρική απόδοση του Αργεντινού στο Μπερναμπέου, όπου, να μην μπερδεύεται κανείς, η Barça κέρδισε με στιλ αλά Μαδρίτης, επειδή από Barca είχε -κι έχει- πολύ λίγο. Σίγουρα μια αλληγορία για το τι συμβαίνει στην azulgrana ομάδα στην οποία το «10» τα’κανε και πάλι όλα: σκόραρε το 1-1, πήρε την κόκκινη του Sergio Ramos, και πριν μπορούσε να το’χε κάνει με τον Casemiro κατ’επανάληψη, ή ακόμα και με την αγκωνιά που του έριξε ο Μαρσέλο. Και, φυσικά, έκανε το 2-3, τίποτα λιγότερο απ’το 500ο του γκολ. Ο πανηγυρισμός του, δείχνοντας τη φανέλα του στην κερκίδα του Μπερναμπέου μπορεί να θεωρηθεί μια πρόκληση, αλλά ο madridismo έχει ήδη αποδείξει σε περισσότερες από μία περιπτώσεις ότι ξέρει να εκτιμά το ταλέντο των αντιπάλων του κι αυτό του Μέσι είναι αξεπέραστο.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
