Του Roberto Palomar, αρχισυντάκτη της Marca
Κανένας madridista δεν έχει φανεί να κλαίει στις γωνίες για
τον τραυματισμό του Bale. Και δεν θα’ναι λόγω της χαιρεκακίας. Αντιθέτως. Τα δεινά
του Bale κινούνται στο έλεος και στην αλληλεγγύη. Έχει μπει στον βρόχο του
Prosinečki και του Woodgate, στο σκοτεινό τούνελ του να’χει έναν τραυματισμό στο
τρίμηνο. Μια δυναμική που θα ταρακουνούσε μια ασφαλιστική εταιρεία. Ένα τσίμπημα
τσουκνίδας τον στέλνει στο νοσοκομείο. Το ασυνήθιστο είναι ότι η απουσία του
είναι μια λύση στην τρέχουσα Ρεάλ Μαδρίτης κι όχι ένα πρόβλημα.
Μια τακτική λύση που θα επιτρέψει στον Ζιντάν να γεμίσει διαφορετικά
τη μεσαία γραμμή, και μια λύση απόδοσης. Οι Isco, Marco Asensio και Lucas
Vázquez περνάνε τον Μπέιλ απ’τα δεξιά κι απ’τα αριστερά. Το καθεστώς βασικού
του άρχιζε να γίνεται ανυπόφορο... και ύποπτο. Βγαίνει μέχρι στο μπλοκ της Επιχείρησης
Púnica. Είναι η μόνη ξεροκεφαλιά που μπορεί να κατηγορηθεί στον Ζιντάν σ’όλο
αυτό το διάστημα. Ο προπονητής είναι άψογος στο χειρισμό των πόρων, εκτός απ’το
πείσμα να διατηρεί το BBC ότι κι αν συμβεί. Όταν ο Ζιντάν έβγαλε τον Μπέιλ στο
Μόναχο δεν ήταν η έξυπνη κίνηση που σκεφτόμασταν όλοι, ο ελιγμός που ακόμα κι
ένας τυφλός θα μπορούσε να δει. Αποδεικνύεται ότι του Bale του πονούσαν οι
γάμπες. Σήμερα, ο πόνος είναι μια ευλογία.
Παράσταση
Η παράσταση του Isco στο El Molinón έχει υπάρξει η τελευταία
φτυαριά στο κακοποιημένο σώμα του Ουαλού. Πάει καιρός που δεν βλέπαμε ένα
παρόμοιο ρεσιτάλ ενός παίκτη που δεν ήταν ο Messi. Ο Isco ήταν σε έκσταση. Ζητούσε
τη μπάλα και την εξημέρωσε σα να την είχε δεμένη μ’έναν σπάγγο στον αστράγαλο.
Η σύνδεση μεταξύ του Isco κι ενός αντικειμένου τόσο απρόβλεπτου όσο η μπάλα
έφτασε σε πανέμορφα ύψη. Το ότι η τελευταία ενέργεια του αγώνα ήταν το σουτ του
στα δίχτυα δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια πράξη ποιητικής δικαιοσύνης.
Όπως και στα τέλεια τέλη, ο Isco κλέφτηκε με το κορίτσι. Έφυγε με
τη μπάλα. The End.
Οι δύο Αργεντινές
Ο Μέσι παίζει σε δύο Αργεντινές: αυτή της χώρας και τη Barca.
Η Barca είναι η Ευρωπαϊκή Αργεντινή, μια ομάδα εξαιρετικών παικτών χωρίς ένα
καθορισμένο σχέδιο που παίζει αυτό που προσπαθεί ο Μέσι. Έχουν μέχρι και το
ίδιο σημείο σύγκλισης της παρακμής: τον Mascherano. Η εξάρτηση του Μέσι απ’τις
δύο ομάδες είναι ολική. Στην Αργεντινή δεν παίζει αυτό που διέταξε ο Bauza,
ούτε στη Barça παίζει αυτό που λέει ο Λουίς Ενρίκε. Παίζει αυτό που προσπαθεί ο
Μέσι. Πρέπει να’ναι απογοητευτικό γι’αυτόν όταν διασχίζει τη λίμνη για
επιστρέψει στο σπίτι. Διασχίζει τον Ατλαντικό με την ελπίδα να βρει στη Barca την
ομάδα που δεν έχει στην Αργεντινή και βρίσκεται αντιμέτωπος με την ίδια εικόνα.
Η Barca είναι ο Μέσι. Ο Λουίς Ενρίκε έχει αλλοιώσει την ομάδα. Πλέον δεν υπάρχει
τσίμπημα στο παιχνίδι πέρα απ’όταν αρπάζει τη μπάλα ο Leo.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
https://www.facebook.com/%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CF%80%CE%AC%CE%B6%CF%89%CE%BD-%CE%A3%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B7%CF%82-813906908747714/
