Του Luis Miguel Gonzalez
Ο Leo Beenhakker χαίρεται για τον Ζιντάν
Ο Ολλανδός προπονητής, ο οποίος οδήγησε τη Ρεάλ Μαδρίτης στα
τέλη της δεκαετίας του 80' και στις αρχές της δεκαετίας του 90', μιλά στην El
Confidencial πριν μπορέσει ο Ζιντάν ξεπεράσει το ρεκόρ των αήττητων αγώνων που
έκανε η ομάδα του
Ρίχνοντας μια σύντομη ματιά στην ζωή του Leo Beenhakker (Rotterdam,
1942) συναντάμε μια δύσκολη παιδική ηλικία, καθώς ο πατέρας του πέθανε όταν
ήταν έφηβος κι έπρεπε να εργαστεί για να βοηθήσει τα οικονομικά της
οικογένειας. Ενώ δούλευε ως ηλεκτρολόγος, εκδήλωνε το πάθος του για το
ποδόσφαιρο στις τοπικές ομάδες της γενέτειράς του. Η περίοδός του ως παίκτης
αποδείχτηκε σύντομη, μετά το πέρασμά του απ’τον Xerxes ως δεξιός εξτρέμ. Ένας
τραυματισμός σε ηλικία 19 ετών τον ανάγκασε να ξεχάσει τις φιλοδοξίες του να
γίνει ένας ποδοσφαιριστής κι άρχισε την προπονητική καριέρα, στην οποία έγινε
ένας νομάς σε διάφορες χώρες. Μετά την υπογραφή του για την Ρεάλ Σαραγόσα, club
όπου πέρασε τρεις σεζόν, το 1986 προσελήφθη απ’την Ρεάλ Μαδρίτης, όπου απέκτησε
φήμη.
Ο Leo μιλά στην El Confidencial απ’το σπίτι στο ολλανδικό
έδαφος. «Έχω ήδη κλείσει τα 74 χρόνια και η ζωή μου πηγαίνει πολύ ήσυχα με την
οικογένειά μου. Διατηρώ το πάθος μου για το ποδόσφαιρο και, περιστασιακά, παίζω
γκολφ», λέει. «Είχα μια ομαδάρα της οποίας οι βάσεις ήταν η υπευθυνότητα, και η
προσωπικότητα, επιπλέον με το να μην φείδονταν ποτέ προσπαθειών», λέει. Μαζί με
τις επιτυχίες που είχε με τη λευκή ομάδα στις τέσσερις σεζόν στον πάγκο του Bernabeu
-τέσσερις συνεχόμενοι τίτλοι πρωταθλήματος, δύο Copa del Rey κι ένα Supercopa
Ισπανίας- είναι πάντα στη μνήμη για το ρεκόρ των 34 συνεχόμενων παιχνιδιών που παρέμεινε
αήττητη η ομάδα του, μεταξύ της 2 Οκτωβρίου τους 1988 και της 9 Απριλίου του
1989, ένα νούμερο που ισοφάρισε η Ρεάλ Μαδρίτης του Zinedine Zidane την Τετάρτη
εναντίον της Borussia Dortmund και που το Σάββατο, ενάντια στη Deportivo,
επίσης στο Μπερναμπέου, μπορεί να ξεπεράσει.
Ωστόσο, ο Leo υποβαθμίζει τη σημασία του ρεκόρ του. «Η
πρόθεσή μου ήταν μόνο να συνεχίσει να γράφει η Μαδρίτη τη λαμπρή ιστορία της.
Στη δεύτερη θητεία μου, το 1992, οι θρίαμβοι μου γύρισαν την πλάτη. Εκείνος ο
τίτλος πρωταθλήματος που χάσαμε στην Τενερίφη εξακολουθεί να με χαλάει όταν τον
θυμάμαι, αλλά στη ζωή και στο ποδόσφαιρο οι χαρές και οι λύπες συνήθως μοιράζονται».
Η Ρεάλ Μαδρίτης του Beenhakker έκανε 25 νίκες και 9 ισοπαλίες, το ίδιο ρεκόρ με
του Ζιντάν. Το 2-2 με τη Μπορούσια Ντόρτμουντ δεν του έδωσε αυτή τη μικρή
ανωτερότητα, την οποία κατάφερε ωστόσο με τα γκολ: 95 υπέρ και 32 κατά, έναντι
των 86 που σκόραρε η Ρεάλ Μαδρίτης της «Quinta del Buitre», η οποία μάζεψε τη
μπάλα απ’τα δίχτυα της 35 φορές.
Ερώτηση. Γνωρίζετε ότι ο Zidane έχει ισοφαρίσει το ρεκόρ σας
των 34 συνεχόμενων παιχνιδιών χωρίς ήττα;
Απάντηση. Ναι, ναι, φυσικά και το ξέρω. Εμείς, αναφέρομαι
στη madridista ομάδα που προπονούσα, το πετύχαμε στην σεζόν 1988-1989. Τι
μεγάλη χαρά έδωσε σε όλους μας απ’τον πρόεδρο μέχρι τους επιστάτες του club! Τα
ρεκόρ, φίλε μου, είναι για να σπάνε. Αν ο Ζιντάν σπάσει το ρεκόρ μου θα χαρώ
πολύ γι 'αυτόν, επειδή κάνει μια εκπληκτική δουλειά στη Ρεάλ Μαδρίτης, ομάδα
στην οποία εύχομαι τις μεγαλύτερες επιτυχίες στον κόσμο.
«Τα ρεκόρ, φίλε μου, είναι για να σπάνε. Αν ο Ζιντάν σπάσει
το ρεκόρ μου θα χαρώ πολύ γι 'αυτόν. Κάνει μια εκπληκτική δουλειά».
Ερ: Εκείνη η ομάδα με την οποία κατακτήσατε τέσσερις τίτλους
πρωταθλήματος μοιάζει σε κάτι με την σημερινή;
Α: Δεν μπορεί να συγκριθεί εκείνη η εποχή με την τωρινή. Έχουν
περάσει 30 ή περισσότερα χρόνια. Στο σημερινό ποδόσφαιρο υπάρχουν λιγότεροι
χώροι, οι τακτικές είναι διαφορετικές, είναι πιο γρήγορο και, σε πολλές
περιπτώσεις, υπάρχουν ομάδες που παίζουν μ’έναν επιθετικό που είναι πολύ μόνος του.
Το ποδόσφαιρο, όπως και η ίδια η ζωή, έχει εξελιχθεί πολύ και προχωρά στο ρυθμό
της εποχής του 21ου αιώνα. Ως εκ τούτου, δεν μπορούν ούτε πρέπει να
γίνονται συγκρίσεις, αν και η ιστορία είναι για να την θυμόμαστε. Πρέπει να
παραδεχθώ, επιστρέφοντας στην κουβέντα για τη Μαδρίτη, ότι έχει μια υπέροχη
ομάδα.
Ερ: Κι εσείς επίσης είχατε, ακόμα κι δεν είχατε το περίφημο
«BBC» που σχηματίζουν οι Bale, Μπενζεμά και Κριστιάνο.
Α: Ναι, είχα επίσης μια ομαδάρα, με μεγάλους παίκτες, όπως ο
Buyo στο τέρμα. Chendo, Maceda, Manolo Sanchís, Camacho, Gordillo, Salguero
στην άμυνα. Τον Michel, ο οποίος διείσδυε απ’τη δεξιά πλευρά θαυμάσια. Τους Martin
Vázquez, Schuster, Hierro, Míchel στη μεσαία γραμμή. Και τους Emilio
(Butragueño), Hugo Sanchez, Juanito, Santillana, Pardeza στην επίθεση. Ήταν ένα ρόστερ που βασίζονταν στη
μεγάλη του προσωπικότητα και υπευθυνότητα και δεν φείδονταν προσπαθειών.
Ερ: Και με τη διαφορά ότι η Liga δεν σας έπνιγε, όπως περιέργως
συμβαίνει στην τωρινή Μαδρίτη.
Α: Η κατάκτηση τεσσάρων συνεχόμενων πρωταθλημάτων είναι
αρκετά περίπλοκη. Ωστόσο: αν έχεις μια ομάδα παικτών που είναι αφοσιωμένοι στο
μέγιστο και εκπληρώνουν την αποστολή τους στο γήπεδο, μπορεί να ειπωθεί ότι οι
νίκες και οι τίτλοι είναι σχεδόν εξασφαλισμένοι. Αλλά εκτός απ’αυτό το
εξαιρετικό ρόστερ παικτών, είχα ένα αριστοτεχνικό προπονητικό τιμ, μεταξύ των
οποίων βρίσκονταν ο Ramón Grosso, που αναπαύεται εν ειρήνη, ο Vicente del
Bosque κι ο Luis Molowny. Τρεις άνδρες του σπιτιού, το ίδιο όπως κι αρκετοί
παίκτες που είχαν βγει απ’την τότε πλούσια cantera της Μαδρίτης. Μέσα κι έξω
απ’τα αποδυτήρια τα χρώματα της Μαδρίτης τα νιώθαμε όλοι σαν τη δική μας ζωή.
«Ο Mendoza δεν ανακατεύτηκε ποτέ στη δουλειά μου. Μου έλεγε
ότι υπεύθυνος για το ρόστερ ήμουν εγώ κι αν έκανα σωστά ή λάθη ήταν δικά μου»
Ερ: Και με τον Ramón Mendoza, τον τότε πρόεδρο της Μαδρίτης,
πώς τα πηγαίνατε;
A: Ο Δον Ραμόν τα πήγαινε εκπληκτικά τόσο με το προπονητικό
επιτελείο όσο και με τους παίκτες. Ήξερα ότι είχα την πλήρη εμπιστοσύνη του
προέδρου κι ότι ανά πάσα στιγμή με στήριζε σε κάθε απόφαση που έπαιρνα. Ποτέ
δεν ανακατεύτηκε στη δουλειά μου ούτε για να μου δώσει την παραμικρή συμβουλή ή
υπόδειξη. Μου έλεγε ότι υπεύθυνος για το ρόστερ ήμουν εγώ κι αν έκανα σωστά ή
λάθη ήταν δικά μου. Με τον τρόπο του, λαϊκός, χιουμορίστας κι ανησυχώντας ανά
πάσα στιγμή, εάν ένας παίκτης είχε ένα προσωπικό πρόβλημα, ο Mendoza πέτυχε να’μασταν
μια μεγάλη οικογένεια.
Ερ: Είδατε το Clásico του περασμένου Σαββάτου;
A: Τον είδα στην τηλεόραση, αλλά εντάξει, εντάξει... Ήταν
ένα κάπως ξεχωριστό παιχνίδι και κάτι που δεν βρέθηκε στην ασυνήθιστη προσδοκία
που είχε υπάρξει σε όλο τον κόσμο. Το καλύτερο για την Ρεάλ Μαδρίτης ήταν το
αποτέλεσμα. Έπαιξε εναντίον μιας Barcelona που δεν είναι στην καλύτερη στιγμή της
και, εν ολίγοις, δεν είναι εκείνη η ομάδα που πριν από λίγο καιρό εντυπωσίαζε
του θεατές με το υπέροχο ποδόσφαιρό της και τις νίκες της. Αν η Μαδρίτη
μπορούσε να’χει τους Kroos και Bale, ίσως να’χε πάρει τη νίκη, αλλά δεν
χρησιμεύει σε τίποτα να ασχολούμαστε πλέον μ’αυτήν την αναμέτρηση, η οποία δεν
θα μείνει στην ιστορία του ποδοσφαίρου ως μία απ’τις καλύτερες.
Ερ: Έξι βαθμοί χωρίζουν στη βαθμολογία Μαδρίτη και
Μπαρτσελόνα. Συμφωνείτε με όσους λένε ότι η ομάδα του Ζιντάν είναι πολύ κοντά
στο να κερδίσει το πρωτάθλημα;
A: Πώς να συμφωνήσω! Αυτοί που εκφράζονται έτσι δεν
καταλαβαίνουν το ποδόσφαιρο ή είναι πολύ φανατικοί. Απομένει ακόμα πολύ πρωτάθλημα
μπροστά και, λογικά, μπορούν να υπάρξουν πολλές εκπλήξεις. Τη σήμερον ημέρα το
ποδόσφαιρο είναι πολύ ισορροπημένο κι οποιαδήποτε ομάδα, ακόμα κι αν θεωρείται
μέτρια, μπορεί να σου πικράνει τη μέρα. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η
Ρεάλ Μαδρίτης φιλοδοξεί επίσης να κερδίσει και πάλι τον τίτλο του Ευρωπαϊκού
Κυπέλλου, και να κερδίσει ακόμα και το Copa del Rey. Υπάρχουν τρία πολύ
σημαντικά ανοιχτά μέτωπα, στα οποία πρέπει να προστεθεί ότι η πλειοψηφία των
παικτών καλείται απ’τις εθνικές των χωρών τους. Παρά αυτή τη διαφορά των έξι βαθμών
απ’τη Barcelona, να’χουμε τα πόδια στο έδαφος και να μην λέμε σε αυτό το στάδιο
της σεζόν ότι η Μαδρίτη είναι ένα βήμα μακριά απ’την κατάκτηση του
πρωταθλήματος. Μακάρι να κερδίσει τα τρία τρόπαια, γιατί θέλω το καλύτερο για
την Ρεάλ Μαδρίτης!
Ερ: Leo, τι πιστεύετε για το ότι υπάρχουν αρκετοί παίκτες,
συμπεριλαμβανομένων μερικών της Μαδρίτης, που διερευνώνται με την κατηγορία
εξαπάτησης του Υπουργείου Οικονομικών;
A: Σε παρακαλώ, μην μου κάνεις αυτήν την ερώτηση! Ούτε
θ’απαντήσω ούτε θέλω να ξέρω τίποτα για αυτό το θέμα, διότι αυτό δεν είναι
ποδόσφαιρο.
@suntagm_puskas
