Ο Mato Sánchez καθορίζει τους τρόπους της επιστροφής
Το συμβούλιο έχει στείλει μια ειδοποίηση στην οποία
διεκδικεί απ’το λευκό σύλλογο το εκτιμώμενο ποσό απ’την Ευρωπαϊκή Ένωση στο οποίο
θα πρέπει να προστεθούν επιπλέον 1,8 εκατομμύρια λόγω τόκων
Το Δημοτικό Συμβούλιο της Μαδρίτης έχει ανακοινώσει ότι η Μαδρίτη θα πρέπει να επιστρέψει την ενίσχυση των 18.400.000 € που χορήγησε το κράτος "παράνομα" στη Ρεάλ Μαδρίτης, όπως αποφάνθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (EΕ). Το Δημοτικό Συμβούλιο έχει αποφανθεί ότι το λευκό club έχει μια προθεσμία
δύο μηνών για να επιστρέψει τα χρήματα και τους τόκους των ίδιων, οι οποίοι ανέρχονται
σε όχι λιγότερο από 1,8 εκατομμύρια ευρώ.
Θα πρέπει επίσης να περιγράψει τα μέτρα που έχουν ληφθεί για
την ανάκτηση αυτής της ενίσχυσης και να παράσχει τα έγγραφα που αποδεικνύουν
ότι έχει διατάξει στον σύλλογο την επιστροφή τους. Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει ήδη
ανακοινώσει ότι θα προσφύγει στα δικαστήρια του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής
Ένωσης. Στην τελική απόφαση ο εκπρόσωπος της Οικονομίας Carlos Sánchez Mato, δείχνει
ότι το ποσό θα πρέπει να επιστραφεί σ’ένα πλαίσιο δύο μηνών και με τους
αντίστοιχους τόκους.
Αυτό συμβαίνει αφού η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθόρισε στις 4 Ιουλίου
ότι η ανταλλαγή της γης για την κατασκευή της αθλητικής πόλης του Valdebebas
είναι παράνομη. «Η έρευνα καθόρισε ότι η επηρεαζόμενη γη απ’τη συναλλαγή είναι
υπερτιμημένη κατά 18,4 εκατομμύρια ευρώ, κι αυτό έδωσε σ’αυτόν τον σύλλογο ένα
αθέμιτο πλεονέκτημα έναντι των άλλων ομάδων», διαβεβαίωσε η ΕΕ. Τα ποσά θα
πρέπει να επιστραφούν σε μετρητά ή σε τραπεζική επιταγή.
"Όπως συμπεραίνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα γεγονότα
αφορούν σε μια σύμβαση για μια παραχώρηση γης της πόλης της Μαδρίτης στην Ρεάλ
Μαδρίτης. Τελικά, αυτή η παραχώρηση δεν έλαβε χώρα. Η συμφωνία για την
αποζημίωση αυτής της κατάστασης βασίστηκε σε μια νέα αξιολόγηση της γης, που της
έδωσε μια αξία 22.700.000 €, έναντι των 595.000 € που είχε εκτιμηθεί το 1998. Η
έρευνα της Επιτροπής έδειξε ότι η Ρεάλ Μαδρίτης είχε δικαίωμα σε μια αποζημίωση
4, 3 εκ. €, λόγω του οποίου έλαβε ένα πλεονέκτημα 18,4 εκατομμυρίων ευρώ",
αναφέρει η δήλωση του δημαρχείου.
Το κείμενο της ΕΕ κατήγγειλε τις υποτιθέμενες κρατικές ενισχύσεις
που χορηγήθηκαν στην Ρεάλ Μαδρίτης «υπό τη μορφή πλεονεκτικής μεταβίβασης
ακίνητης περιουσίας» που ανήκει στην πόλη της Μαδρίτης. Αυτό έγινε μέσω μιας
συμφωνίας που υπεγράφη με το Δημοτικό Συμβούλιο το 2011 που προσπάθησε να επιλύσει
ένα νομικό πρόβλημα σε σχέση με μια προηγούμενη συμφωνία, του 1991, και μια
ανταλλαγή ακίνητης περιουσίας. Με την απόφασή της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανάγκασε
την πόλη της Μαδρίτης ν’ανακτήσει αυτήν την ενίσχυση, η οποία ανέρχεται σ’αυτά
τα 18.400.000 €, ένα ποσό στο οποίο θα πρέπει να προστεθούν οι τόκοι απ’την
ημερομηνία κατά την οποία η ακίνητη περιουσία τέθηκε στη διάθεση του δικαιούχου
μέχρι την ανάκτησή τους.
Με την ευκαιρία αυτή, το madridista club διαβεβαίωσε ότι επρόκειτο
ν’ασκήσει έφεση στην ποινή της ΕΕ θεωρώντας ότι το 2011 υπέγραψε μια συμφωνία
με το Δημοτικό Συμβούλιο η οποία «είχε ως κύριο σκοπό της, να αποζημιώσει ο
Δήμος, με τον πλέον επωφελή τρόπο για τον ίδιο τον Δήμο, την αδυναμία που είχε
στο να παραδώσει το οικόπεδο Β-32 του Las Tablas, δεδομένου ότι ήταν δημόσια
γη. Η υποχρέωση αυτή δέσμευσε την πόλη της Μαδρίτης λόγω της Συμφωνίας
εκτέλεσης της ανταλλαγής της Αθλητικής Πόλης που υπέγραψε με τη Ρεάλ Μαδρίτης
το 1998. Κάθε άλλος τύπος αποζημίωσης θα’χε κοστίσει την πόλη, σχεδόν τα
διπλάσια της αποτίμησης του οικοπέδου Β-32, που έγινε στην Συμφωνία». Επιπλέον,
έδειξαν έκπληκτοι στο ότι η ΕΕ θα χρησιμοποιήσει "μια εκτίμηση που έγινε
από μια εταιρεία αρχιτεκτόνων της Βαρκελώνης, με μικρή εμπειρία σε παρόμοιες
εκτιμήσεις".
Απ’την άλλη πλευρά, η Επιτροπή έκρινε ότι επτά ισπανικές
ομάδες (Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα, Athletic, Οσασούνα, Βαλένθια, Έλτσε και Hércules)
είχαν επωφεληθεί από ενισχύσεις εκ μέρους του ισπανικού κράτους που θεωρούν
παράνομες. Ειδικότερα, επισημαίνεται το όφελος των Ρεάλ Μαδρίτης, Barcelona,
Athletic και Οσασούνα, μοναδικών ποδοσφαιρικών συλλόγων που δεν είχαν μετατραπεί
σε ανώνυμες αθλητικές εταιρείες, λόγος για τον οποίο είχαν ένα φορολογικό
συντελεστή 25% αντί του 30% των υπολοίπων νέων εταιριών.
