Του Xabi Alonso αρχίζουν να του κουνάνε τον πάγκο (και έχει ήδη πληρώσει αρκετά τιμήματα)

Του Kike Marín

Η υπόθεση Βινίσιους στο επίκεντρο

Αν και ήξερε που έμπλεκε, ο Αλόνσο υποφέρει αυτό που συνεπάγεται να προπονείς τη Ρεάλ Μαδρίτης. Με διαρροές για παράπονα των παικτών του προς αυτόν και μια επικίνδυνη επικύρωση απ’τον σύλλογο

«Σήμερα είδα τον Τσάμπι πολύ επηρεασμένο», σχολίασε ένας δημοσιογράφος μετά τη συνέντευξη Τύπου του προπονητή της Ρεάλ Μαδρίτης πριν απ’την επίσκεψη της λευκής ομάδας στο Βαγέκας. Η ήττα στο Άνφιλντ, όπου ο Αλόνσο επέστρεψε ένα χρόνο αφότου το’κανε με τη Μπάγερ Λεβερκούζεν, έσβησε αμέσως την ευφορία που δημιουργήθηκε απ’τη νίκη στο Clásico κι άνοιξε ξανά την πληγή της συντριβής με 5-0 στο ντέρμπι. Μια πληγή που, μετά το 0-0 με τη Ράγιο, έχει οδηγήσει ακόμη και στην επικύρωση του Τσάμπι, με ό,τι συνεπάγεται αυτό.

Απ’τα αποδυτήρια της Μαδρίτης διαρρέονται μηνύματα τόσο παιδαριώδη όσο ότι τους παίκτες τους κουράζει να βλέπουν βίντεο ή ότι υπάρχουν πράγματα που τους ζητάει ο Αλόνσο να κάνουν που κάποιοι δεν καταλαβαίνουν. Θα’ναι η έλλειψη συνήθειας, μετά από χρόνια χωρίς να προπονούνται στην τακτική. Το τελευταίο απ’αυτά, χωρίς να το αντισταθμίζει ο παίκτης με την ποιότητά του. Αν κι ακούγεται περίεργο, για έναν προπονητή, το να προπονεί είναι το πιο δύσκολο πράγμα σε έναν σύλλογο όπου η εξουσία του προπονητή τελειώνει εκεί που αρχίζει αυτή του παντοδύναμου προέδρου.

Αυτό έχει αποδειχθεί για άλλη μια φορά με την υπόθεση Βινίσιους, στην οποία, μετά την απαράδεκτη συμπεριφορά του Βραζιλιάνου, ο σύλλογος δεν τάχθηκε με το μέρος του παίκτη, αλλά ούτε και υποστήριξε τον προπονητή του. Ήταν ο ίδιος ο Τσάμπι Αλόνσο αυτός που έπρεπε να το επιλύσει κάνοντας τα στραβά μάτια και χρησιμοποιώντας διπλωματία. Την ίδια που πιθανότατα έπρεπε να χρησιμοποιήσει και στη Λεβερκούζεν, αν και στον σύλλογο της ασπιρίνης κανείς δεν του προκάλεσε τόσους πονοκεφάλους όσους ο Βίνι.

Ωστόσο, την ίδια στιγμή που αρχίζουν να κουνάνε τη θέση του Αλόνσο -στην περίπτωσή του, στον πάγκο-, απ’τα γραφεία όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις, χρησιμοποιούν την άμεση επικοινωνία τους με φιλικά μέσα ενημέρωσης για να μεταδώσουν «ηρεμία και εμπιστοσύνη». Χωρίς όμως να αποφύγουν να υπονοήσουν ότι η ομάδα τους θυμίζει την περσινή ομάδα, με όλα όσα συνεπάγεται αυτό. Και, το πιο εκπληκτικό από όλα, παραπονούμενοι ότι η ομάδα δεν παίζει τόσο καλά όσο αναμένεται και απαιτείται, δεδομένου του επιπέδου των παικτών της.

Το κομμάτι που ψάχνει τόσο, αλλά δεν έχει

Περιέργως, στα ανώτερα κλιμάκια του Μπερναμπέου και του Valdebebas, τους ανησυχεί να παίζει καλά η Μαδρίτη μόνο όταν δεν κερδίζει. Για μια ομάδα με τόσα πολλά αστέρια, απ’τον τερματοφύλακα μέχρι τον επιθετικό, η νίκη είναι κάτι που μπορεί να πετύχει μηχανικά, χωρίς να χρειάζεται να παίξει καλά. Κι αυτό ακριβώς προτίθεται να αλλάξει ο Τσάμπι Αλόνσο. Θέλει η ομάδα του να κερδίζει μέσα απ’το παιχνίδι της, όχι μόνο από φάσεις, το οποίο της επιτρέπει να ανταγωνίζεται ομάδες του δικού της επιπέδου. Αν και για αυτό -κι αυτό δεν είναι δικαιολογία, αλλά ένα προφανές γεγονός- χρειάζεται ένα κομμάτι που, όσο κι αν το ψάχνει, δεν το έχει.

Στις 11 Αυγούστου, παρουσιάσαμε ήδη σ’αυτήν την εφημερίδα τις απόψεις προπονητών που, μιλώντας ανώνυμα, έβλεπαν τι θα μπορούσε να συμβεί. «Αν δεν υπογράψει έναν top μπαλαδόρο στη μεσαία γραμμή, ο Τσάμπι δεν μπορεί να κάνει τίποτα», σχολίασε ένας απ’αυτούς για μια ομάδα στην οποία, σα να μην έφτανε αυτό, ο Αλόνσο έφτασε χωρίς να τελειώσει η προηγούμενη σεζόν. Με την καρέκλα του Κάρλο Αντσελότι ακόμα ζεστή και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων στη μέση, χωρίς χρόνο για να κάνει προετοιμασία.

Φάνηκε σ’αυτή τη νέα διοργάνωση, την οποία η FIFA κι ο πρόεδρός της έχουν επινοήσει και την οποία χρηματοδοτεί η Αραβία με 1 δισεκατομμύριο ευρώ για να ανταμείψει τους συμμετέχοντες κι άλλο 1 δισεκατομμύριο ευρώ στο DAZN για να την προσφέρει δωρεάν. Το 4-0 απ’την Παρί Σεν Ζερμέν ήταν μια προειδοποίηση για το τι θα μπορούσε να συμβεί και επαναλήφθηκε στο Metropolitano με το ντροπιαστικό 5-2.

Ο Βινίσιους του δίνει λιγότερα απ’όσα του παίρνει

Για να’σαι προπονητής αυτής της Ρεάλ Μαδρίτης πρέπει να πληρώσεις πολλά τιμήματα. Ο Τσάμπι, ο οποίος γνώριζε τον σύλλογο απ’την εποχή που ήταν παίκτης και έφυγε ήδη απ’αυτόν όπως έφυγε, έχει πληρώσει μερικά. Όπως το ν’αναλάβει την ομάδα στην πορεία, να αποδεχτεί να μην του υπογράψουν τον μέσο που χρειαζόταν περισσότερο και να καταπιεί έναν Βινίσιους που τακτικά του παίρνει περισσότερα απ’όσα του δίνει. Κι ακόμα περισσότερο έχοντας τον Ροντρίγκο, λιγότερο εκρηκτικό, αλλά πιο ολοκληρωμένο και δυναμικό. Ειδικά όταν προτίθεται να παίζουν σαν μια ομάδα.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν ο Αλόνσο είναι διατεθειμένος να συνεχίσει να πληρώνει τιμήματα, ακόμη και με τον κίνδυνο να μην μπορέσει να διαδραματίσει τον ρόλο του ως προπονητής και να καταλήξει να’ναι ένας απλός συνθέτης εντεκάδων και διαχειριστής εγώ. Στο Βαγέκας, η ομάδα του δεν μπόρεσε να ξεπεράσει μια Ράγιο Βαγεκάνο που, μ’έναν καλό προπονητή όπως είναι ο Ινίγκο Πέρεθ, όχι μόνο την έπαιξε στα ίσια, αλλά και κατάφερε να εξουδετερώσει πλήρως τον Μπαπέ, τον οποίο ο Βινίσιους δεν συμπληρώνει όπως το κάνει ο Ροντρίγκο, και τα στατιστικά μιλούν από μόνα τους.

Όσοι αρχίζουν να βλέπουν τον Αλόνσο ως έναν αδιάλλακτο προπονητή με μερικά απ’τα αστέρια της Μαδρίτης είναι οι ίδιοι που κατέληξαν να επικρίνουν τον Αντσελότι για το ακριβώς αντίθετο. Ποιος ξέρει, ίσως γι' αυτούς η λύση να βρίσκεται κάπου στη μέση. Ωστόσο, σ’έναν σύλλογο όπως αυτόν στον οποίο προεδρεύει ο Φλορεντίνο Πέρεθ, το μόνο μέτρο μέτρησης είναι η νίκη. Αν κερδίζεις, το παιχνίδι δεν έχει σημασία. Ο Τσάμπι Αλόνσο έχει ήδη δείξει στη Γερμανία ότι είναι ένας καλός προπονητής. Θα δούμε αν μπορέσει και τον αφήσουν να το κάνει στη Μαδρίτη.