News Update :

powered by Agones.gr - livescore

Real Madrid-Bayern: Εκείνη η μέρα του Loco του Bernabéu...

Σάββατο 14 Απριλίου 2018

Του Fernando M. Carreño

Απομένει πια λίγο για ένα νέο Ρεάλ Μαδρίτης-Μπάγερν Μονάχου και, περιέργως, πρόκειται για μια μονομαχία στην οποία μπορούν να βρεθούν ορισμένες ομοιότητες μ’εκείνη που έγινε πριν από 42 χρόνια στον ίδιο γύρο και διοργάνωση και η οποία ήταν αυτή που έδωσε αφορμή σε μια πάντα πικρή αντιπαλότητα και μερικές φορές ξινή, η οποία είναι ίσως η μεγαλύτερη που μπορεί να βρεθεί στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και που, μάλιστα, οφείλεται σ’αυτό που συνέβη την 1η Απριλίου του 1976. Ήταν το ματς του Loco του Bernabéu.

Υπενθυμίζουμε. Στα μέσα της δεκαετίας του 70', όταν στην Ισπανία τελειώνει ο franquismo κι αρχίζει η μετάβαση, γίνεται κατανοητό ότι πολλά πράγματα επρόκειτο να αλλάξουν. Κάποιοι έβλεπαν τους νέους καιρούς με ενθουσιασμό κι άλλοι με φόβο. Στον κόσμο του ποδοσφαίρου το κίνημα της αλλαγής φαινόταν να’χε ξεκινήσει λίγο καιρό πριν: η Ρεάλ Μαδρίτης, αδιαμφισβήτητη κυρίαρχος της Liga απ’το 1961 μέχρι το 1969 (κέρδισε επτά απ’τα οκτώ πρωταθλήματα) είχε δει μετέπειτα τον εαυτό της να υποβιβάζεται σε μια σχετική ισότητα απ’το 1970 μέχρι το 1975 (δύο στα έξι). Αυτό, προστίθετο στο ότι στην Ευρώπη τα πράγματα δεν της πήγαιναν καλά όπως, απ’την άλλη πλευρά, σ’όλο το ισπανικό ποδόσφαιρο.

Εκείνη η λευκή παρακμή ερχόταν να δικαιώσει σιωπηρά εκείνους που επεσήμαναν ότι η οικονομική ισχύς της Ρεάλ Μαδρίτης δεν ήταν τόση όση συνηθιζόταν να διακηρύσσεται κι ότι αν στον εσωτερικό ανταγωνισμό η ομάδα μπορούσε ακόμα να διατηρείται στην πρώτη γραμμή, στην Ευρώπη είχε βρεθεί στη δεύτερη γραμμή. Δεν έλλειπε απ’τις διοργανώσεις, -αν και το 1970 παραλίγο να μείνει εκτός και σ’αυτό αποδόθηκε το σκάνδαλο Guruceta- αλλά δεν ήταν πια αυτή που ήταν. Στο UEFA του 1972 την απέκλεισε στο δεύτερο γύρο η PSV. Στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο του 73 έφτασε στα ημιτελικά, υποκύπτοντας ενάντια στον Άγιαξ, αλλά στον πρώτο γύρο του UEFA του 74 έπεσε με την αγγλική Ipswich Town. Κάποιος λευκός παίκτης είπε ότι το όνομα τους ακουγόταν σαν φτάρνισμα, αλλά το καλό συνάχι το άρπαξαν αυτοί: αποκλείστηκαν χωρίς να σκοράρουν ούτε ένα γκολ. Στην σεζόν 74-75 έφτασαν στους προημιτελικούς αλλά τους απέκλεισε ο Ερυθρός Αστέρας, αντίπαλος σημαντικός αλλά όχι ισχυρότατος.

Έτσι, η Ρεάλ Μαδρίτης άρχιζε να φοβάται μια απώλεια ηγεμονίας και φυσικά, αυτό είχε τους πάντες ανήσυχους και αναστατωμένους. Στην σεζόν 1975-76, η Ρεάλ Μαδρίτης επέστρεφε στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο και σ’αυτό έλαβε χώρα η πρώτη Μαγική Νύχτα του Μπερναμπέου, όταν έκανε την ανατροπή, ενός 4-1 ενάντια στη Derby County, με 5-1. Στα προημιτελικά έπεσε με τη Borussia Moenchengladbach. Ο αντίπαλος δεν ήταν για προσοχή, αλλά για περισσότερα. Ήταν οι εποχές στις οποίες το γερμανικό ποδόσφαιρο κυριαρχούσε στην Ευρώπη με τη Μπάγερν Μονάχου να κερδίζει το Ευρωπαϊκό Κύπελλο, με την Mannschaft να κατακτά Euro και Mundial και με τις «δευτερεύοντες» ομάδες να σπέρνουν τον τρόμο στα νοκ άουτ. Η Μπάγερν είχε κερδίσει το προηγούμενο Ευρωπαϊκό Κύπελλο, αλλά η Μπορούσια είχε ήδη καταφέρει να την κερδίσει στη Μπουντεσλίγκα. Στις τάξεις της, οι Vogts, Bonhof, Simonsen, Stielike, Jensen... (οι δύο τελευταίοι θα’παιζαν στη Ρεάλ Μαδρίτης αργότερα)...


Η μέρα της Μπορούσια

Το πρώτο σκέλος πήγε φυσιολογικά: 2-2 σ’ένα μεγάλο παιχνίδι και των δύο ομάδων. Στον επαναληπτικό το Bernabéu έσπασε το ρεκόρ εσόδων: 29 εκατομμύρια πεσέτες (περίπου 1,8 εκατομμύρια ευρώ) με τον βασιλιά Χουάν Κάρλος στα επίσημα μαζί με, μεταξύ άλλων υπουργών, αυτόν του Κινήματος, Adolfo Suárez. Κι ο αγώνας είχε ιστορία: το αποτέλεσμα, 1-1: πρώτα σκόραρε ο Heynckes, ο οποίος αργότερα θα γινόταν λευκός προπονητής, και στη συνέχεια ο Santillana, και η Μαδρίτη πέρασε στα εκτός έδρας γκολ.

Αλλά στο γήπεδο, υπήρξε αναταραχή: ο διαιτητής, ο Ολλανδός Van der Korf, ακύρωσε δύο γκολ των φιλοξενούμενων, απ’τους Jensen και Wittkamp. Το κοινό, και κοιτάξτε ότι είναι δύσκολο, δεν αντιλήφθηκε παρατυπία στις φάσεις, τα οποία ακυρώθηκαν προς έκπληξή του. Αλλά φυσικά οι Γερμανοί παίκτες διαμαρτυρήθηκαν ειδικά στο δεύτερο. Ο κριτής, επειδή τότε οι διαιτητές σχολίαζαν τις δικές τους επιδόσεις, επεσήμανε ότι το πρώτο το’χε ακυρώσει ως οφσάιντ και το δεύτερο για χέρι. Στον ισπανικό Τύπο δεν υπήρξε ομοφωνία. Μέρος αυτού μίλησε για διαιτητική δίωξη των Γερμανών. Στον γερμανικό, ναι: είχε χάσει λόγω του διαιτητή. Ο προπονητής της, ο Udo Lattek, έφυγε χτυπώντας την πόρτα και χωρίς να μιλήσει. Κάποιος παίκτης έκλαψε κι ο Γερμανός αντιπρόεδρος συνόψισε: «Δεν έχουμε χάσει ενάντια στη Μαδρίτη, αλλά εναντίον του διαιτητή». Περιέργως, ένας δημοφιλής madridista, ο σκιτσογράφος Forges, δήλωσε ότι «ο διαιτητής έμοιαζε μακιγιαρισμένος Μπερναμπέου».

Αλλά τελικά: τίποτα πάρα πολύ διαφορετικό απ’το συνηθισμένο σ’ένα «αμφιλεγόμενο» παιχνίδι. Φυσικά: η εικόνα της Ρεάλ Μαδρίτης στη Γερμανία δεν έμεινε πολύ καλά.

Μετά το παιχνίδι οι λευκοί παίκτες έλεγαν, με λογική, ότι μετά απ’το κακό που είχαν περάσει δεν τους ένοιαζε ο αντίπαλος. Αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν η Μπάγερν Μονάχου που, υπενθυμίζουμε, ήταν η δις πρωταθλήτρια Ευρώπης. Κι αν η σύνθεση της Borussia ήταν επιβλητική, αυτή της Μπάγερν ήταν τρομακτική: Maier, Beckenbauer, «Torpedo» Muller, ο πολύ νεαρός Rummenigge, ο Hoennes...


Αυτή τη φορά το πρώτο σκέλος επρόκειτο να γίνει στη Μαδρίτη την 1η Απριλίου. Η αναμέτρηση έμοιαζε επίσης με μια αντιπαράθεση ανάμεσα στο «παλιό» και το «νέο»: μικρή, αλλά εντυπωσιακή λεπτομέρεια είναι ότι η Ρεάλ Μαδρίτης συνέχιζε να φοράει βαμβακερή φανέλα και σορτσάκι ενώ η Μπάγερν, για παράδειγμα, φορούσε αστραφτερή ένδυση Adidas.

Ο ίδιος ο αγώνας αποδείχτηκε «κανονικός»: sold out, ένταση και στο τέλος ισοπαλία με 1-1. Γκολ πρώτα απ’τον Roberto Martínez και ισοφάριση απ’τον Müller. Αυτό δεν προβλήθηκε στην τηλεόραση καθώς ο σκηνοθέτης επαναλάμβανε την προηγούμενη φάση στην οποία οι madridistas ζητούσαν ένα κόρνερ. Και με τον Carlos Santillana στο παιχνίδι, ένα κόρνερ ήταν μια πολύ επικίνδυνη φάση. Δεν δόθηκε. Ο Maier βγήκε πάνω απ’τον Muller, αμαρκάριστος, κι αυτός ξεπέρασε τους Benito και Miguel Ángel για να σκοράρει το 1-1. Οι κάμερες έπιασαν μόνο τη μπάλα να φτάνει στα δίχτυα. Ο αγώνας συνεχίστηκε. Η λευκή κερκίδα ζητούσε απ’τον διαιτητή Linemayer διάφορα πέναλτι και τον επέκρινε, κατά την άποψή της, για υπερβολική ανοχή στη γερμανική σκληρότητα.

Το ματς προχωρούσε προς το τέλος του με το 1-1. Λίγο πριν απ’το 90ο λεπτό, ένας θεατής απ’το δεύτερο διάζωμα είπε στην έγκυο σύζυγό του ότι πήγαινε στην τουαλέτα. Αλλά αντ’αυτού, κατέβηκε στο κατώτερο επίπεδο και τη στιγμή που ακουγόταν το σφύριγμα της λήξης μπήκε στο γήπεδο -το Bernabéu δεν είχε περιφράξεις. Ο Don Santiago ήταν ένας από τους ένθερμους αντιπάλους ενός μέτρου που συζητιόταν ήδη για καιρό, και περισσότερο όταν εκείνες τις εποχές ήταν συχνές οι εισβολές στο γήπεδο- πήγε μέχρι το τούνελ των αποδυτηρίων κι εκεί επιτέθηκε στον «Torpedo» Muller, σ’έναν επόπτη και στον διαιτητή Linemayer. Τον σταμάτησε ο Sepp Maier χτυπώντας τον επίσης. Και τον συνέλαβε η αστυνομία, αν και αργότερα οι εκδόσεις αυτού που συνέβη διέφεραν: δραπέτευσε ή τον άφησε να δραπετεύσει, ή αφέθηκε ελεύθερος λίγο μετά.
 
Ο Sepp Maier αιχμαλωτίζει τον Loco του Bernabéu, ο οποίος έχει ήδη χτυπήσει τον Linemayer


Αλλά πρέπει να ταυτοποιήθηκε επειδή αρκετές μέρες αργότερα η Ρεάλ Μαδρίτης υπέβαλε μήνυση εναντίον του. Τα πρώτα μέτρα του συλλόγου ήταν να θεωρήσει ότι επρόκειτο για ένα μεμονωμένο περιστατικό, ένα στα 100.000 -απ’την άλλη πλευρά η αλήθεια-, να ζητήσει συγγνώμη απ’τον διαιτητή και τη Μπάγερν και να επισημάνει διά στόματος του γενικού της, Αντόνιο Καλντερόν, ότι δεν υπήρχε ανάγκη να υιοθετηθεί μια επίσημη θέση σχετικά με το περιστατικό.

Όμως χρειάστηκε να γίνει όταν κανά δυο βδομάδες αργότερα ήρθε η ποινή της UEFA για το περιστατικό: Είχε σχέση με την προηγούμενη αναμέτρηση με τη Μπορούσια; Είχε σχέση με το θόρυβο για την «περίεργη» απόδοση του Ολλανδού διαιτητή και τους «λόγους» της; Σ’ένα γερμανικό περιοδικό, το "Legión", ρωτήθηκε ο Σαντιάγο Μπερναμπέου αν πίστευε ότι οι διαιτητές πωλούνταν. Ο ίδιος απάντησε: "Κι όλες οι γυναίκες είναι τίμιες; Εγώ πιστεύω στην τιμιότητα των ανθρώπων, αλλά υπάρχουν επίσης και μερικοί που πιστεύουν ότι η τιμιότητα δεν είναι κερδοφόρα". Είχε σχέση με το ότι οπαδοί ομάδων όπως η Λιντς ή η Λάτσιο πρωταγωνίστησαν σε βίαιες παραστάσεις στην Ευρωπαϊκή Διοργάνωση και θέλησαν να παραδειγματίσουν...; Η ποινή ήταν βαριά: ένα έτος αποκλεισμός απ’τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις κι ένα πρόστιμο που προστίθεντο στο μικρότερα και προηγούμενα περιστατικά με την Ίπσουιτς και τη Μπορούσια.

Ο Linemayer, πεσμένος μετά τα χτυπήματα του Loco.


Τότε πήραν μια επίσημη θέση: Παρουσιάστηκε καταγγελία, παρουσιάστηκαν εφέσεις, όλοι οι ισπανικοί σύλλογοι -ακόμα και η Barcelona- κι όχι λίγοι ευρωπαϊκοί -ακόμα και η Μπάγερν- μίλησαν για την σκληρότητα μιας ποινής που προκλήθηκε απ’τη δράση μόνο ενός ατόμου. Έγινε και πάλι λόγος, όπως στις καλύτερες εποχές της Ιουδαϊστο-Τεκτονικής συνωμοσίας, για το μίσος της ΟΥΕΦΑ στην Ισπανία και περισσότερα παρόμοια επιχειρήματα. Τελικά η UEFA έδειξε λίγο έλεος: εξάλειψε το έτος της ποινής σε αντάλλαγμα δύο ευρωπαϊκών αγώνων εκτός του Bernabéu, οι οποίοι εκτίθηκαν για να κλείσει το περιστατικό. Η Ρεάλ Μαδρίτης έχασε στο Μόναχο 2-0 κι αποκλείστηκε, δημιουργώντας μια ηπειρωτική αντιπαλότητα, με τη Μπάγερν, τόσο ξινή όσο και οι εγχώριες, και, τελικά, οι φράχτες ήρθαν στο Bernabeu και σε άλλα γήπεδα και παρέμειναν για πολλά χρόνια.

Ο «Loco» έπεσε στη λήθη κι επανεμφανίστηκε πια στον εικοστό πρώτο αιώνα, για να εκφράσει τη μετάνοιά του για εκείνα τα γεγονότα και να ζητήσει να μην ακολουθήσει ποτέ κανείς το παράδειγμά του. Τουλάχιστον, αυτό. Τώρα, περισσότερο από 40 χρόνια αργότερα, η Μπάγερν επιστρέφει μετά από μια άλλη αμφιλεγόμενη αναμέτρηση. Να δούμε αν αυτή τη φορά δεν υπάρξουν τρελοί επειδή, αν και στο σύγχρονο ποδόσφαιρο εξακολουθεί να υπάρχει υπερβολική βία, δεν φτάνει εκείνα τα επίπεδα. Ευτυχώς.


































Share this Article on :
 

© Copyright Opadoi Live 2010 -2011 | Design by Herdiansyah Hamzah | Published by Borneo Templates | Powered by Blogger.com.