Real Madrid vs PSG: Για βασιλείς κι επίδοξους

Του Santiago Siguero

Η Ρεάλ Μαδρίτης εκθέτει το στέμμα της μπροστά σ’έναν τρομακτικό επίδοξο

Η PSG ιδρύθηκε το 1970. Μέχρι τότε, η Μαδρίτη είχε κερδίσει ήδη έξι τελικούς ευρωπαϊκού κυπέλλου και είχε χάσει δύο. Είναι αλήθεια ότι το λευκό club βρισκόταν σε πλήρη διέλευση της ερήμου (32 χρόνια απ’το έκτο, 1966, μέχρι το έβδομο, 1998), αλλά τότε μπορούσε ήδη να καυχηθεί για μια γενεαλογία που ο αποψινός του αντίπαλος ούτε καν τολμά να ονειρεύεται.

48 χρόνια αργότερα, η ομάδα του Παρισιού, και του Κατάρ, φιλοδοξεί στο θρόνο στον οποίο η Μαδρίτη έχει στεγάσει τις 12 πραγματικές φορές της, την τελευταία μόλις εννέα μήνες πριν. Η ανεξάντλητη έγχυση πετροδολαρίων απ’τη Μέση Ανατολή έχει μετατρέψει τη γαλλική ομάδα σε μία απ’τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις. Αδιαμφισβήτητος ηγέτης της περασμένης καλοκαιρινής αγοράς, με τις προσγειώσεις στο Parc des Princes των Neymar και Mbappé, η ομάδα του Emery πιστεύει ότι έχει έρθει η ώρα της. Το φαραωνικό πρότζεκτ που καθοδηγεί ο Al-Khelaifi χρειάζεται μια τελευταία πινελιά στο ανάλογο ύψος, και δεν υπάρχει πιο νόστιμη στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο απ’αυτήν του Champions League. Η PSG, όπως και η Manchester City, αντιπροσωπεύουν μια νέα ευρωπαϊκή φυλή, αυτή των επίδοξων να πάρουν την σκυτάλη απ’τις παραδοσιακές δυνάμεις. Δεν φείδονται μέσων με τη σταθερή ιδέα ν’ανατρέψουν την παλιά τάξη. Υπό αυτή την έννοια, η αποψινή μονομαχία είναι η περίληψη του νέου πανοράματος του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Ο νέος πλούσιος εναντίον του παλαιού πατριάρχη, η δύναμη του επίδοξου ενάντια στην ιδιοσυγκρασία του βετεράνου.

Η Μαδρίτη και τα 12

Κι εκεί εμφανίζεται το πρόβλημα για την PSG. Επειδή η ομάδα που μπαίνει σήμερα στο δρόμο της δεν είναι τίποτα λιγότερο απ’τη Μαδρίτη, ο αδιαμφισβήτητος βασιλιάς της Ευρώπης. Τόσο στην εποχή του ασπρόμαυρου (έξι κορώνες) όσο και στου έγχρωμου, του ultra HD και του 4K (άλλες έξι). Η τελευταία το 2017. Η προτελευταία το 2016. Και η προπροτελευταία το 2014. Το madrileño club διασχίζει την τρίτη χρυσή εποχή του στην Ευρώπη, μετά απ’αυτήν του Di Stefano (1956-1960) κι αυτήν της μετάβασης απ’τον ΧΧ αιώνα στον ΧΧΙ, η οποία έγινε με τρεις ακόμα κούπες με μεγάλα αυτιά. Η αβεβαιότητα της κατάστασής της στα τοπικά τουρνουά (εξόριστη στο πρωτάθλημα κι αποκλεισμένη ντροπιαστικά στο Κύπελλο) δεν κάνει τίποτα άλλο απ’το να τροφοδοτεί τον πόθο της για το Champions League. Δεν θα’ταν η πρώτη φορά που η ομάδα αποτυγχάνει στην Ισπανία και θριαμβεύει στην Ευρώπη. Το ειδύλλιο της Μαδρίτης με το Ευρωπαϊκό Κύπελλο έχει υπερβεί πάρα πολλές φορές τη λογική έτσι ώστε να θάβουμε ένα club που έχει κάνει την Ευρώπη το ιδιαίτερο Άγιο Δισκοπότηρο του.

Ο Zidane φτάνει με τα πάντα, το οποίο σημαίνει 4-3-3, BBC και Cristiano Ronaldo. Συνεχίζουμε να μιλάμε για βασιλιάδες. Πέντε φορές νικητής της Χρυσής Μπάλας σε πλήρη εποχή Μέσι (απλώς και μόνο επειδή δεν δέχεται να’ναι μικρότερος απ’τον Αργεντινό) και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης στην οποία έχει αναπτύξει μερικά απ’τα καλύτερα επεισόδια της καριέρας του, όπως το τελικό κομμάτι του περασμένου έτους, με 10 γκολ στα τελευταία πέντε παιχνίδια, ο Ρονάλντο δεν συμβιβάζεται με τα τέσσερα Champions League του. Στα 33 του, βλέπει τον εαυτό του με δυνάμεις και γκολ για να παλέψει για περισσότερα. Και, μετά από μια διστακτική αρχή, φαίνεται να φτάνει στο ραντεβού στην καλύτερη στιγμή του. Έβαλε τρία γκολ ενάντια στην Real Sociedad κι έδειξε την κόψη που συνηθίζει όταν τα παιχνίδια αποκτούν αλήθεια.

Ο Neymar, στη σκηνή

Απέναντι, αναπαράγοντας τη συλλογική μονομαχία μεταξύ Ισπανών και Γάλλων, ο Neymar, ο οποίος επιμένει να προσθέτει το Τζούνιορ στο ψευδώνυμό του παρά το γεγονός ότι έχει κλείσει πια τα 26 κι έχει πετάξει απ’την φωλιά πριν από πολλά χρόνια. Ο πιο ακριβός παίκτης στην ιστορία. Ο άνθρωπος που έφυγε απ’τη σκιά ενός μύθου για να χαράξει ένα μέλλον ως ο απόλυτος πρωταγωνιστής σε μια υπερπαραγωγή σχεδιασμένη αποκλειστικά γι'αυτόν. Ο ποδοσφαιριστής που καλείται να κληρονομήσει το θρόνο στον οποίο συνυπάρχουν, σε καθαρή κόντρα, Ρονάλντο και Μέσι. Πρέπει να υποτεθεί ότι ο Neymar ονειρεύεται εδώ και καιρό αυτό το παιχνίδι. Τώρα είναι το απόλυτο αφεντικό. Αντιμετωπίζει έναν αντίπαλο με τεράστιο κύρος, στον οποίο εμφανίζεται ένα αστέρι που, σε κάποιο βαθμό, τον επισκιάζει επίσης. Ήδη έδειξε πηγαίνοντας στο Παρίσι ότι αυτή η ιδέα τον ενοχλεί.

Η Μαδρίτη κι ο Κριστιάνο θέτουν στο διακύβευμα την κατεξοχήν κορώνα τους και το πιο πολύτιμο σύμβολο τους ενάντια στο club-κράτος. Η παράδοση ενάντια στο μοντέρνο. Τα 12 Champions league ενάντια στην πρόκληση του πρώτου. Για βασιλείς κι επίδοξους είναι η συναρπαστική ιστορία αυτής της νύχτας.