Του
Santiago Segurola
Το ποδόσφαιρο είναι ένα τόσο εύθραυστο υλικό όσο και μυστηριώδες.
Ποτέ δεν είναι εύκολο να προσδιορίσεις τους λόγους που κάνουν μια ομάδα υγιή ή που
την αρρωσταίνουν ξανά. Γνωρίζουμε ότι το ίδιο συμβαίνει στη ζωή: είναι πιο γρήγορη
η μετάβαση απ’την υγεία στην ασθένεια από ό, τι το αντίστροφο. Αρκεί να παρατηρήσετε
την Ρεάλ Μαδρίτης, την πιο υγιή ομάδα στον κόσμο πριν από τέσσερις μήνες. Είχε
κερδίσει τη Liga και το Ευρωπαϊκό Κύπελλο, νταμπλ που δεν είχε κάνει απ’τη
δεκαετία του 1950, και απειλούσε με μια ισοπεδωτική σεζόν. Οι νίκες επί της
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Barça στα δύο Super Cups του Αυγούστου
καθιέρωσαν τη Μαδρίτη περισσότερο ως την υπερδύναμη των επόμενων ετών. Αυτό που
αναμενόταν ως η αρχή ενός μεγαλειώδους κύκλου έχει μετατραπεί σε μια κόλαση. Τη
Μαδρίτη δεν τη σέβονται οι αριθμοί (τέταρτη στην κατάταξη, 16 βαθμούς απ’τη Barça)
ούτε το παιχνίδι, όλο και πιο μέτριο.
Στο Βίγκο την έσωσε η ζωτικότητα του Μπέιλ, που έχει αυτήν
την στιγμή ένα αξιοσημείωτο πλεονέκτημα έναντι των υπόλοιπων παικτών. Μόλις που
έχει παίξει, είναι φρέσκος και δεν έχει βιώσει την προοδευτική επιδείνωση της
ομάδας. Φαίνεται ξένος προς τις δυστυχίες που επηρεάζουν τους υπόλοιπους, κι αυτό
φαίνεται. Ο Μπέιλ δεν ήταν αρκετός στο Μπαλαΐδος για να κρύψει τα χοντρά
ελαττώματα μιας ομάδας την οποία η αποδιοργάνωση την πλησιάζει όλο και πιο
κοντά στο χάος.
Δεν υπάρχει δομή και μόλις που υπάρχουν μεμονωμένες
απαντήσεις. Χωρίς ένα χαρακτηριστικό που να την καθόριζε, άλλες εκδόσεις της
Ρεάλ Μαδρίτης μπόρεσαν να βασιστούν στο ταλέντο των παικτών τους. Οι προσθέσεις
των ατομικών συνεισφορών συνήθιζαν να μακιγιάρουν τα συλλογικά ελαττώματα της
ομάδας. Το πρόβλημα είναι ότι τώρα προσθέτουν λίγοι και το αίσθημα της έλλειψης
ελέγχου έχει αυξηθεί ιλιγγιωδώς στις τελευταίες εβδομάδες. Άνθρωποι όπως ο
Benzema, ο Marcelo κι ο Kroos βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από μια αποδεκτή απόδοση.
Ο Κριστιάνο ναυάγησε στο Balaídos, δεν είχε καμία απολύτως επίπτωση με τη Barça
κι έχει πάψει να’ναι η λύση που έσωσε τόσες φορές τη Μαδρίτη. Τώρα αρχίζει να φαίνεται
ως πρόβλημα, παράδοξο να συμβαίνει ένα μήνα μετά τη λήψη της Χρυσής Μπάλας και
του The Best της FIFA.
Τίποτα απ’όλα αυτά δεν γινόταν αντιληπτό μετά τις δύο νίκες
επί της Barça στο Super Cup. Ωστόσο, η Μαδρίτη υπέφερε τον Αύγουστο μια μικρή
πληγή. Ήρθε ισόπαλη στο Μπερναμπέου με τη Βαλένθια. Κανένας δεν ανησύχησε, ούτε
καν λίγο μετά την ισοπαλία με την Levante. Η πληγή είχε διευρυνθεί και οι
απροσεξίες της ομάδας ήταν εμφανείς. Ούτε και ήττα εναντίον της Betis στο τρίτο
εντός έδρας παιχνίδι δεν προκάλεσε συναγερμούς, αλλά εκείνη την εποχή η Barça ήταν
ήδη πρώτη στην βαθμολογία. Η Μαδρίτη χρειάστηκε ενάμιση μήνα για να κερδίσει
τον πρώτο της αγώνα στο Bernabéu. Η μικρή αρχική πληγή είχε μολυνθεί.
Το ποδόσφαιρο είναι πολύ ευαίσθητο στις λοιμώξεις. Είναι ένα
μυστήριο το πόσο γρήγορα μια ομάδα εισέρχεται στη διαδικασία της αποσύνθεσης. Πληγές
που έχουν θεραπευτεί άσχημα, ή χωρίς επιτήρηση, καταλήγουν να αρρωστήσουν τις
ομάδες και μερικές φορές την ανώτερη δομή: το club. Η Μαδρίτη βρίσκεται σήμερα
σε μια κρίσιμη στιγμή. Ξαφνικά, η ομάδα έχει καταρρεύσει, φαίνεται γερασμένη,
τα περισσότερα απ’τα αστέρια της (Κριστιάνο, Sergio Ramos, Modric, Μπενζεμά) ξεπερνούν
τα 30 έτη, και οι υποσχόμενοι νεαροί της υποφέρουν μια απροσδόκητη
οπισθοδρόμηση. Οι εξελίξεις (ο Ζιντάν έχει εμπιστευθεί ουσιαστικά την παλιά
φρουρά) έχει ωθήσει παίκτες όπως τους Asensio, Lucas και Isco, ο οποίος δεν έπαιξε
ούτε ένα λεπτό ενάντια στη Μπαρτσελόνα, σ’ένα καθεστώς δευτερευόντων. Οι
πρόσφατες μεταγραφές (Theo, Llorente και Ceballos) έχουν μπει στην
περιθωριοποίηση.
Σε άλλες συνθήκες, η θέση του Zidane θα’ταν πολύ λεπτή. Πριν
από δύο χρόνια, τέτοιες μέρες, ο Florentino Pérez απέλυσε τον Rafa Benitez, όχι
πολύ καιρό μετά από μια βαριά ήττα απ’τη Μπάρτσα στο Μπερναμπέου, αλλά πολύ πιο
κοντά στον πρώτο σε σχέση με τώρα. Ειπώθηκε ότι το ρόστερ δεν ήθελε τον Benítez.
Ο Florentino επέλεξε την καλύτερη δυνατή ασπίδα: το τεράστιο κοινωνικό κύρος
του Zidane, ο οποίος κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έχει προσθέσει έναν
τεράστιο αριθμό τίτλων στη Μαδρίτη. Δεν έχει την αδυναμία του Benítez και διαθέτει
την υποστήριξη των ζωντανών δυνάμεων των αποδυτηρίων. Ίσως γι 'αυτό τόλμησε να
δηλώσει ότι δεν επιθυμούσε την υπογραφή του Kepa Arrizabalaga.
Το είπε δύο μέρες αφότου ο τερματοφύλακας της Athletic πέρασε
μια μυστική ιατρική εξέταση με συμβουλή της Ρεάλ Μαδρίτης. Τα λόγια του Ζιντάν
ακούστηκαν ως πρόκληση στον πρόεδρο και μήνυμα υποστήριξης στο ρόστερ. Αν ο Florentino
Pérez ερμήνευσε ως προκλητική τη στάση του προπονητή, η σοβαρή γκέλα στο
Balaídos πρόσθεσε περισσότερα εύφλεκτα υλικά στην κρίση που έχει εγκατασταθεί
στην ομάδα και που, ενόψει των αποτελεσμάτων και της υπόθεσης Kepa, απειλεί να
προχωρήσει στην ανώτερη δομή: στη διοίκηση. Δηλαδή, μια πλήρης λοίμωξη.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
