Του Amalio Moratalla
Του Zidane θα του βρίσκουμε πάντα κάτι, όταν δεν είναι ένα
πράγμα, θα’ναι ένα άλλο. Όταν κερδίζει, ότι το κάνει με την ομάδα να παίζει
άσχημα. Όταν φέρνει ισοπαλία, ότι είχε ευκαιρίες, αλλά δεν είχε ευστοχία. Όταν
χάνει στο σπίτι, ότι είναι ένας ιερόσυλος. Όταν, όταν, όταν... και είναι ότι αυτή
είναι η μοίρα οποιουδήποτε προπονητή της Ρεάλ Μαδρίτης. Επιτέλους έχει κάνει έναν
αγώνα στον οποίο έχει παίξει, έχει κερδίσει κι έχει διαλύσει! Τώρα μάλιστα, το’χει
κάνει με το BC -το άλλο Β μπήκε στο 63ο λεπτό- και χωρίς τον Isco. Ούτε
ένα λεπτό στο φεστιβάλ του 7-1! Φυσικά, επίσης χωρίς τον Asensio. Αυτό είναι
έτσι. Ο Zidane έχει κερδίσει πολλά με το BBC και εννέα μήνες αργότερα, έχει
μπορέσει να τους ξαναβάλει μαζί. Ο Γάλλος προπονητής το’πε ήδη πριν πολύ καιρό,
αν είναι καλά, θα παίζουν πάντα.
Και κοίταξε, αγαπητέ φίλε, το δικό μου με τον Isco είναι μια
αφοσίωση, το παραδέχομαι, αλλά αν η Ρεάλ Μαδρίτης παίζει όπως το έκανε ενάντια
στη Deportivo, διαλύει κι αφήνει την παροικία ικανοποιημένη, θα’ναι τέτοια απόδειξη
ότι στην ιδανική εντεκάδα πρέπει να βρίσκονται οι Cristiano, Bale και Benzema,
ότι όλα όσα μπορούν να ειπωθούν υπέρ του καθεστώτος βασικού του Isco θα’ναι ασήμαντα.
Και το ίδιο για τον Asensio. Κι από εκεί μέχρι κάτω. Ότι να προετοιμάζεται όλος
ο Β συνδυασμός -όπως ονομάζονται χυδαία οι αναπληρωματικοί- για να δει ότι
απομένει στη σεζόν απ’την τηλεόραση.
Είναι κρίμα που τόσοι και τόσο καλοί παίκτες δεν έχουν
διάρκεια, αλλά αυτή τη σεζόν η Μαδρίτη δεν είναι για ρομαντισμούς ούτε για
χάδια. Ή ξεκινάει πια να κερδίζει παιχνίδια, να’ναι καταλυτική στο γήπεδο και
να αποδεικνύει αυτό που υποτίθεται γι’αυτή την ομάδα παγκόσμιων πρωταθλητών, ή το
κρίμα θα’ναι πολύ πιο σκληρό. Για μένα υπάρχουν παίκτες που πρέπει να κάνουν
πλέον το βήμα, αλλά ευτυχώς το καθήκον μου είναι απλούστερο απ’του Zidane, εγώ
εκφράζομαι κι αυτός πρέπει να παίρνει αποφάσεις. Σε κάθε περίπτωση, θα ζητούσα έναν
προβληματισμό περισσότερο υπέρ των Isco και Asensio. Δεν πιστεύω ότι μ’αυτούς
στο γήπεδο η Μαδρίτη χαμηλώνει τα οφέλη της. Εντελώς το αντίθετο, αλλά, βέβαια,
προκύπτει αμέσως η ερώτηση του εκατομμυρίου: Και ποιον αφήνουμε στον πάγκο; Γι
'αυτό, το είπα ήδη, εγώ εκφράζομαι κι ο Ζιντάν παίρνει αποφάσεις. Πηγαίνει με
τον μισθό του. Εγώ δεν παραιτούμαι στο να σκεφτώ ότι αυτοί οι δύο παίκτες δεν
έχουν θέση. Χρειάζονται διάρκεια, αγάπη και εμπιστοσύνη... Όπως είχε και έχει ο
Kroos, για να δώσω ένα παράδειγμα ενός παίκτη ο οποίος, με τον δεύτερο γύρο να’χει
μόλις ξεκινήσει, δεν έχει πιάσει ακόμα το πεντάλ.
Τούτου λεχθέντος, καθήκοντα για τον Ζιντάν, όπως πάντα. Και
ξέρετε πια, εγώ δεν κινούμαι ούτε ένα χιλιοστό απ’το να υπερασπίζομαι τον Γάλλο
προπονητή σε οποιοδήποτε φόρουμ. Για μένα παραμένει ακόμα ο ιδανικός προπονητής
γι’αυτή τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
