Του Roberto Palomar, αρχισυντάκτη της Marca
Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει τιμοκατάλογος για τον καταναλωτή, ούτε ένα λογικό σύστημα τιμολόγησης. Δεν υπάρχει ούτε καν ένας νόμος προσφοράς και ζήτησης με κοινή λογική. Στην πραγματικότητα, δεν είναι γνωστό ποιος καθορίζει τις τιμές των μεταγραφών. Στερούνται κάθε λογικής. Είναι κάτι τόσο ασταθές που εξαρτάται από έναν νευρικό πρόεδρο, έναν ιδιότροπο σεΐχη, έναν απατεώνα μάνατζερ, από έναν παίκτη με καλή φήμη, απ’την κίνηση των επιρροών ή απ’τις χιλιάδες μεταβλητές που επηρεάζουν στο ποδόσφαιρο. Και φαίνεται ότι η αθλητική μεταβλητή, η αμοιβή για ό, τι κάνει ένας παίκτης ή αυτό που μπορεί να φτάσει να κάνει, είναι το λιγότερο σημαντικό.
Σπατάλη
Μεταξύ ό, τι πληρώθηκε το προηγούμενο έτος -120 εκατομμύρια της United για τον Pogba-, αυτού που πληρώνεται ήδη -70 εκατομμύρια της City για τον Bernardo Silva- κι ότι λέγεται ότι πρέπει να πληρωθεί -100 για τον Verrati, 70 για τον Morata, 120 για τον Mbappé, 200 για τον Cristiano!- φαίνεται σαφές ότι πορευόμαστε προς έναν τεράστιο πληθωρισμό. Καταβάλλονται περισσότερα για να εντυπωσιάσουν έναν οπαδό, για να ξεγελάσουν τους Κινέζους -έχουν τσιμπήσει, ναι το’χουν κάνει- για να συγκαλύψουν μια κακοδιαχείριση, για να δείξουν ποιος κατουράει πιο μακριά, για να ανοίξουν μια οδό επιχειρήσεων, για τη χρέωση των φιλικών και τις περιοδείες στην τιμή χρυσού, για να διευκολύνουν την κατασκευή ενός αγωγού, για να πουλήσουν περισσότερες φανέλες, για να ανταποδώσουν χάρες...
Σπάνια η τιμή ενός ποδοσφαιριστή έχει να κάνει αποκλειστικά με την αθλητική απόδοσή του. Αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα. Το ποδόσφαιρο είναι μια δραστηριότητα κατανάλωσης τόσο άγρια που θα ενσωματώσει τον πληθωρισμό στο θέαμα, όπως ενσωμάτωσε κάποτε το Σχέδιο Εξυγίανσης, το διοικητικό υποβιβασμό ή, τώρα, τις βόλτες προς τα δικαστήρια όταν πιέζει δημόσια το Υπουργείο Οικονομικών. Τις προσφέρουμε στην prime time.
Η όαση
Γι’αυτό είναι τόσο υγιείς επιχειρήσεις όπως του Asensio. Μεταγραφές άλλης εποχής. Συναλλαγές του εγχειριδίου: ανίχνευση ταλέντου, προσπέραση του ανταγωνισμού και λογική πληρωμή. Είναι δύο διαφορετικές συμπεριφορές μέσα στην ίδια ομάδα. Η δουλειά του χρυσοχόου της τεχνικής γραμματείας ενάντια στις τυμπανοκρουσίες για να φέρει τον Κακά για 65 εκατομμύρια.
Φαντασία
Στο Florentino on Tour του οποίου είμαστε μάρτυρες αυτές τις μέρες, ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης διαβεβαιώνει ότι το μέλλον του συλλόγου περνά απ’την πραγματοποίηση μια φανταστικής διαχείρισης, καθώς τα χρήματα τα’χουν πλέον οι Άγγλοι. Δεν θα’ναι για τόσο. Αλλά στην περίπτωση που ήταν έτσι, ο χρόνος έχει δείξει ήδη ότι το ξόδεμα μιας περιουσίας δεν εγγυάται επιτυχίες. Οι Άγγλοι κάνουν κάποιο απ’τα λάθη που έκανε ήδη κάποτε ο Florentino: να πληρώσουν πάνω απ’την τιμή κι ακόμη και να αποκεφαλαιοποιούνται συναισθηματικά. Η δαπάνη χρήματος αποτελεί μέρος του σχεδίου, αλλά δεν μπορεί να’ναι «το σχέδιο». Μέχρι τη νίκη της United στο Europa League, το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο έχει ζήσει κάτω απ’το ζυγό του ισπανικού ποδοσφαίρου. Ομάδες με πάστα -Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα- και χωρίς αυτήν -Σεβίλλη και Atlético-. Να μην το ξεχνάμε.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
@suntagm_puskas
