Του Santiago Segurola
Η Μαδρίτη επανέλαβε στο Ipurua τη ματσάρα που πρόσφερε πριν
από δύο μήνες εναντίον της Σεβίλλης, μ’ένα κοινό χαρακτηριστικό: σε κανένα απ’τα
δύο παιχνίδια δεν έπαιξαν Cristiano και Bale, δύο εξαιρετικοί επιθετικοί, που πάρα
πολλές φορές παραμένουν ξένοι των συλλογικών υποχρεώσεων.
Η Μαδρίτη έπαιξε πριν από δύο μήνες το καλύτερο παιχνίδι της
σεζόν. Ήταν εναντίον της Σεβίλλης, στο πρώτο σκέλος του δεύτερου γύρου του
Κυπέλλου, μετά τη διακοπή των Χριστουγέννων και την κατάκτηση του Παγκόσμιου Κυπέλλου
Συλλόγων. Έσβησε απ’τον χάρτη την ίδια Σεβίλλη που την νίκησε 10 μέρες αργότερα
στο πρωτάθλημα και που τώρα την απειλεί στην βαθμολογία. Μια εξαιρετική ομάδα
που υπέστη μια καταστροφή εκείνη την κρύα νύχτα του Ιανουαρίου. Με μια
ασφυκτική αμυντική πίεση, άμεσες ανακτήσεις της μπάλας κι ένα πλήθος μέσων, η
Ρεάλ Μαδρίτης κέρδισε 3-0 κι ενθουσίασε τους πάντες. Το ίδιο συνέβη και το
Σάββατο στο Ipurua. Με κάποιες παρόμοιες αναγνώσεις.
Εκείνη η συντριπτική Μαδρίτη έπαιξε χωρίς Bale, Κριστιάνο
και Μπενζεμά. Αντ 'αυτών, έδρασαν οι James, Morata κι Asensio. Στο Ipurua, η
επίθεση αντιστοιχούσε στους Lucas Vázquez, Μπενζεμά κι Asensio. Με απλή ματιά,
είναι πιο εντυπωσιακές οι απουσίες -Κριστιάνο Ρονάλντο και Bale- παρά η
παρουσία διαφόρων συνηθισμένων αναπληρωματικών. Ωστόσο, η απόδοση στα δύο
παιχνίδια ήταν τόσο σημαντική που προσκαλεί σε προβληματισμό. Η Μαδρίτη μπορεί
να’ναι η ισχυρότερη των ομάδων με τους Bale και Cristiano, αλλά το παιχνίδι της,
γενικά, είναι χειρότερο.
Όσον αφορά την ισχύ, η Μαδρίτη σκόραρε τρία γκολ στη Σεβίλλη
και τέσσερα στην Eibar χωρίς 200 εκατομμύρια € στην επίθεση. Κανείς δεν μπορεί
να αμφισβητήσει την ποδοσφαιρική ιεραρχία των Cristiano και Bale. Παράγουν γκολ,
τρόπαια και χρήματα για τον σύλλογο. Είναι δύο απ’τους πιο αναγνωρισμένους
παίκτες στον κόσμο. Στην καλύτερη μέρα τους μπορούν να κερδίσουν ένα παιχνίδι μόνοι
τους. Στα χειρότερα απογεύματά τους, επίσης. Είναι ντίβες σ’έναν κόσμο όπου το αυστηρά
ποδοσφαιρικό βαραίνει λιγότερο απ’την επιρροή των μεγάλων μορφών στο μιντιακό κι
εμπορικό κεφάλαιο.
Όσο προφανής κι αν είναι η βαρύτητα του Cristiano και του
Bale στην ομάδα, δεν θα’πρεπε να κρύβει την πραγματικότητα της άλλης ομάδας,
λιγότερο λαμπερή αλλά πιο αρμονική, ευέλικτη κι ενεργητική. Στο Ipurua
επέστρεψε μια έκδοση που είχε εξαφανιστεί τις τελευταίες αγωνιστικές. Η Μαδρίτη
δεν άφησε την Eibar ν’αναπνεύσει, την στρίμωξε στην περιοχή της, κέρδισε όλες
τις ατομικές μονομαχίες, επιβλήθηκε στις διεκδικούμενες ενέργειες και βρήκε
εξαιρετικούς δημιουργικούς τρόπους.
Οι επιθετικοί, για παράδειγμα, ήταν σχεδόν μη ανιχνεύσιμοι
για την άμυνα της Eibar. Δεν περιορίστηκαν στο να καταλάβουν μια θέση.
Εμφανίστηκαν παντού και συνεργάστηκαν με μεγάλη αποτελεσματικότητα τόσο στην
αμυντική πίεση όσο και στη δημιουργία του παιχνιδιού. Ο Μπενζεμά, τόσο σε
αναμονή των Cristiano και Bale, φάνηκε ο πιο απελευθερωμένος παίκτης στον
κόσμο, με τη κλάση της εκφραστικότητας και της ηγεσίας που εξασθενεί πολλές φορές
ανάμεσα στους δύο διάσημους συμπαίκτες της επίθεσης.
Στο Ipurua εστάλησαν αρκετά μηνύματα. Το πρώτο αφορά το ρόστερ:
είναι εξαιρετικό. Ένα άλλο σημαντικό θέμα είναι η απόδοση των νέων, όπως οι Asensio,
Nacho και Lucas Vázquez. Μπαίνουν και βγαίνουν απ’την ομάδα, μερικές φορές δεν βρίσκονται
στην αποστολή, σπάνια απογοητεύουν, αν το έχουν κάνει ποτέ, και δεν δημιουργούν
ποτέ πρόβλημα. Σπάνια στην ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης έχει φανεί μια παραγωγή
τόσο υψηλή εκ μέρους των νεαρών παικτών της κι ένας τόσο ελάχιστος βαθμός παραπόνων.
Στην πραγματικότητα, δεν έχει ακουστεί κανένα. Ο Ζιντάν και η Μαδρίτη έχουν ένα
λουκούμι μ’αυτά τα παιδιά.
Το μεγάλο δίδαγμα του Ipurua είναι ποδοσφαιρικής τάξης. Η Ρεάλ
Μαδρίτης μπορεί να παίξει υπέροχα, πάντα εφόσον δεν υποθηκεύεται με παράγοντες που
την μεταβάλλουν. Είναι αδύνατο να λειτουργεί ομαλά αν δεν υπάρχει μια απόλυτη
συμμετοχή όλων. Είναι η πρόκληση στην οποία Cristiano και Bale δεν
ανταποκρίνονται, παραπάνω απ’όσο πρέπει, χωρίς άλλον προφανή λόγο απ’αυτόν του
καθεστώτος τους των αστέρων.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
@suntagm_puskas
