Του Gonzalo Cabeza
Η Club América, πρώτη αντίπαλος για του Ισπανούς
Η λευκή ομάδα ψάχνει στην Ιαπωνία να πάρει κεφάλι στο
παλμαρέ στα παγκόσμια πρωταθλήματα συλλόγων. Η ομάδα του Chamartin έχει
τέσσερις τίτλους, όσους και η Μίλαν. Ο Ramos
δεν θα παίξει
Η πρόκληση είναι πάντα η ιστορία, καμία ομάδα στον κόσμο δεν
το ξέρει όπως η Ρεάλ Μαδρίτης. Επειδή το Mundialito μπορεί να ακούγεται ως άστοχο
τουρνουά, τοποθετημένο στη μέση του ημερολογίου, ποδόσφαιρο που δεν είναι το
πραγματικό ή μικρότερο τρόπαιο, αλλά κερδίζοντάς το μετατρέπεσαι ονομαστικά στην
καλύτερη ομάδα στον πλανήτη. Κι αυτό, στην λευκή ομάδα, είναι πάντα ο στόχος,
να’ναι η καλύτερη, να’ναι πάνω απ’τους υπόλοιπους. Δεν υπάρχει αθλητικός
σύλλογος που έχει σαφέστερο το στόχο: στην πολύ μακρά ιστορία της τα πάντα
υπήρξαν ένας διαρκής αγώνας για την τελική νίκη, ένα μονοπάτι απογοητεύσεων
αλλά, πάνω απ’όλα, επιτυχιών. Είναι η βασική φιλοσοφία του Chamartin.
Την Κυριακή, την ώρα του φαγητού στην Ισπανία, η Ρεάλ
Μαδρίτης μπορεί να πιστοποιήσει αυτό που αισθάνεται οποιοσδήποτε απ’τους
οπαδούς της, ότι δεν υπάρχει ομάδα τόσο μεγάλη όσο η ίδια. Υπάρχει μια πρόσθετη
απόχρωση αυτή τη φορά, γιατί αν κερδίσει, η ομάδα του Ζιντάν θα καταφέρει να’ναι,
για πέμπτη φορά, η παγκόσμια πρωταθλήτρια, και πόσοι σύλλογοι μπορούν να το
ισχυριστούν αυτό; Κανένας, φυσικά. Αυτή τη στιγμή, οι λευκοί είναι στην ίδια
θέση, με τέσσερις κατακτήσεις, με τη Milan, μια άλλη απ’τα τέρατα του παγκοσμίου
ποδοσφαίρου. Η πέμπτη θα σημάνει ότι η Μαδρίτη έχει υπάρξει παγκόσμια πρωταθλήτρια
τόσες φορές όσες έχει υπάρξει, η αιώνια αντίπαλος, η Barcelona, Ευρώπης. Κι
αυτό ενώ κατά τους πρώτους τέσσερις ευρωπαϊκούς τίτλους των λευκών, αυτό το
τουρνουά δεν υπήρχε.
Η κατάκτηση αυτού του τουρνουά σημαίνει την επέκταση σε δύο επιπλέον
παιχνίδια του θριαμβευτικού σερί του Ζιντάν αυτή τη σεζόν. Είναι 35 συνεχόμενα τα
παιχνίδια στα οποία ο αντίπαλος της Ρεάλ Μαδρίτης δεν ήταν σε θέση να νικήσει
τους λευκούς. Μήνες και μήνες στους οποίους ίσως να μην ήταν πάντα εξαιρετική,
αλλά τ’αποτελέσματα δεν έπαψαν ποτέ να’ναι θετικά. Λέγοντας αυτό, και με μια
σύντομη επισκόπηση των πιθανών αντιπάλων, μπορεί να φαίνεται απλό. Ούτε η Club
América ούτε η Kashima Antlers μοιάζουν στο ύψος των λευκών. Αλλά θα πρέπει να
παίξει τα παιχνίδια, η ιστορία του ποδοσφαίρου είναι γεμάτη από μεγάλες
εκπλήξεις στις οποίες το φαβορί πήγε στο σπίτι με δάκρυα.
«Μπορείς να κερδίσεις 35 παιχνίδια, αλλά χάνοντας το 36ο
θα’ναι πάντα πρόβλημα», προειδοποιεί ο
Ζινεντίν Ζιντάν τους δικούς του. Είναι το πρώτο κεφάλαιο της βασικής φιλοσοφίας
των τεχνικών, ποτέ να μην θεωρούν πιασμένο ένα θήραμα που τρέχει ακόμα. Κατανοεί,
επιπλέον, ότι η απογοήτευση της απώλειας αυτών των δύο παιχνιδιών θα’ναι μεγαλύτερη
απ’ό, τι δίνει κάποια άλλη μέρα ρουτίνας, γιατί μετά απ’όλα, αυτές οι
αναμετρήσεις έχουν μια αξία πρωταθλήματος. «Γνωρίζουμε τη σημασία της διοργάνωσης
και θέλουμε να την κερδίσουμε», εξηγεί ο Ζιντάν, αναλαμβάνοντας το ότι η Ρεάλ
Μαδρίτης δεν παίζει για να συμμετάσχει, αλλά για να κερδίσει, ότι το να πάει
απλά και μόνο για να πάει δεν είναι σύμφωνο με τα πρότυπα που απαιτούνται στον
σύλλογο.
Χωρίς τον Sergio Ramos
Ο Ζιντάν μιλούσε για πρωτάθλημα, όταν δεν γνώριζε ακόμη ότι
η Ατλέτικο Νασιονάλ, ίσως η ομάδα με την καλύτερη εικόνα, δεν θα παίξει στον
τελικό. Έλεγε ότι επρόκειτο «να βάλει την καλύτερη δυνατή ομάδα», σαν να υπήρχε
στον αέρα η επιλογή να προφυλάξει κάποιον αστέρα ενόψει του υποθετικού τελικού.
Τώρα οι αμφιβολίες είναι ακόμα μικρότερες, καθώς η ιαπωνική πρωταθλήτρια ούτε
ακούγεται σαν την πιο τρομερή ομάδα και μπορεί ακόμη και να’ναι κάτω απ’την América,
που μετά από όλα είναι η καλύτερη ομάδα στην ήπειρό της. Οι Ιάπωνες, σε
περίπτωση που ολοκληρώσουν τη μεγάλη έκπληξη με μια νίκη την Κυριακή, θα γίνουν
η δεύτερη ομάδα που δεν έχει κερδίσει ποτέ το Champions League της περιοχής της
κι ωστόσο μπορεί να καυχηθεί ότι είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια. Η άλλη; Η Ατλέτικο
Μαδρίτης, η οποία πήγε στο ραντεβού λόγω παραίτησης της Μπάγερν Μονάχου το
1974.
Αυτό που ξέρει είναι ότι ο άνθρωπος θαύμα δεν θα’ναι εναντίον
των Μεξικανών. Ο Sergio Ramos κουβαλά ενοχλήσεις, έτσι η Ρεάλ Μαδρίτης θα’χει
λιγότερες πιθανότητες να κερδίσει το παιχνίδι, αν φτάσει ισόπαλη στα τελευταία λεπτά.
Ο στόπερ, σε κάθε περίπτωση, στοχεύει να’ναι στον τελικό, καθώς αυτό που έχει
είναι μια απλή καταπόνηση, περισσότερο προφύλαξη παρά κάτι άλλο. Ο Camero ξέρει
ήδη τι είναι να’ναι παγκόσμιος πρωταθλητής συλλογών, ήταν δύο σεζόν πριν με δικά
του γκολ σε ημιτελικό και τελικό. Πολύ στην γραμμή του των θαυμάτων. «Δεν είναι
τίποτα, αλλά έχει υποφέρει απ’το ταξίδι και είναι λίγο κουρασμένος. Θα δούμε
την Κυριακή», εξήγησε ο Γάλλος προπονητής. "Ο παίκτης που θα τον
αντικαταστήσει θα’χει επίσης επιθυμία να παίξει και ν’αποδείξει", θεώρησε παραιτούμενος
ο παίκτης της América, Rubens Sambueza.
Η παραμονή του ημιτελικού κινείται σε λογικές συντεταγμένες
στην αναμέτρηση, στην οποία υπάρχει μια ομάδα που ακούγεται πολύ μεγαλύτερη απ’ό,
τι η άλλη. Η Ρεάλ Μαδρίτης διαβεβαιώνει, σύμφωνα με τα λόγια του προπονητή της,
ότι "δεν είναι φαβορί", αν κι ο όλος ο κόσμος πιστεύει ότι είναι. Απ’την
άλλη πλευρά, ο αντίπαλος, με τον προπονητή του Ricardo La Volpe επικεφαλής,
μιλά για την ανάγκη ν’ανταγωνιστεί και να βλάψει τους λευκούς. «Θέλουμε να τους
αφαιρέσουμε τον ρόλο», έλεγε ο Αργεντινός προπονητής. «Πρέπει να διπλασιάσουμε
τις προσπάθειες για να τους παίξουμε δύο εναντίον ενός σ’όλο το γήπεδο. Η ομάδα
θα’ναι πιο χαλαρή. Ξέρει ότι όλοι την θεωρούν χαμένη», βρίθει ο προπονητής της Las
Águilas.
Ο La Volpe, όπως ο Ζιντάν, χρησιμοποίησε μια άλλη από εκείνες
τις φράσεις του ποδοσφαίρου για να προσπαθήσει να αποδείξει ότι η αναμέτρηση
είναι ανοικτή: «Οι φανέλες δεν κερδίζουν αγώνες». Είναι αλήθεια, αλλά μόνο εν
μέρει. Το έμβλημα δεν θα σκοράρει γκολ ούτε θα κάνει θαύματα, αλλά ούτε και θα
μπορούσε να αρνηθεί ότι το να παίζει ενάντια στη Ρεάλ Μαδρίτης είναι να το κάνει
ενάντια στην υψηλότερη αριστοκρατία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Κι αυτό
βαραίνει.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
@suntagm_puskas
