Κακή εμφάνιση απ΄την Ρεάλ, δίκαια η νίκη, το σκορ την
κολακεύει.
Πολύ κακή εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο για την λευκή ομάδα,
παρά το 2-0. Η Ρεάλ, με δεδομένη και την πρωινή ώρα, μπήκε νωθρά και
υπνωτισμένα. Το ποσοστό του 50% κατοχής στο τέλος του ημιχρόνου ενάντια στην
Λεγανές στο Μπερναμπέου τα λέει όλα. Η Ρεάλ δεν μπορούσε να επιβάλει τον ρυθμό της
ούτε και ν’ανησυχήσει την Λεγανές. Ο Ρονάλντο ήταν στον κόσμο του, χαρακτηριστική
η κίτρινη για διαμαρτυρία στο 17’. Έπρεπε να φτάσουμε στο 20ο λεπτό
για κάνει η madridista
ομάδα την πρώτη υποψία ευκαιρίας, όταν ο Μπέιλ έκανε τη σέντρα από δεξιά στο
δεύτερο δοκάρι, κι ο Μοράτα πήρε την παράλληλη κεφαλιά απ’την γραμμή του
κόρνερ, στέλνοντας τη μπάλα πάνω απ’τα δοκάρια.
Ο αγώνας συνέχιζε να μην έχει φάση, όταν στο 37’, ο Ίσκο απ’την
πλάγια γραμμή στ’αριστερά, έκανε τη σέντρα προς το ύψος της περιοχής, ο Μπέιλ
πετάχτηκε στην πλάτη της άμυνας, πήρε τη μπάλα την οποία παραλίγο να χάσει λόγω
κακού κοντρόλ, ευνοήθηκε απ’την κόντρα με τον Serantes, τον οποίο πέρασε κι
έκανε το 1-0 σε κενή εστία. Η Λεγανές δεν πτοήθηκε και προσπάθησε ν’απαντήσει. Στο
43’, ο Szymanowski δέχτηκε τη μπάλα στο ύψος της περιοχής από δεξιά, έκανε
αμέσως το σουτ, με τον Βαράν να βάζει την κόντρα και να διώχνει σε κόρνερ. Και
στο 45’, ο Κρος εκτέλεσε το φάουλ από δεξιά, ο Βαράν πήδηξε και βρήκε αέρα, η
μπάλα χτύπησε στον Μοράτα και κατέληξε στον Μπέιλ -που έπιασε στην δεύτερη θέση
των σκόρερ τον Ρονάλντο, με 7 γκολ- που ήταν μπροστά στον τερματοφύλακα και με
προβολή έστειλε την Ρεάλ μ’ένα κολακευτικό και σημαντικό 2-0 στ’αποδυτήρια, και
την Λεγανές να νιώθει το σκορ πολύ αυστηρό για την προσπάθειά της.
Στο δεύτερο μέρος, η Ρεάλ μπήκε πιο ορεξάτη και φάνηκε να’χει
ξυπνήσει κάπως. Κυρίως με τον Μπέιλ, ο οποίος είχε πλέον ψυχολογία, μετά τα δύο
γκολ του. Έτσι, μόλις στο 47’, ο Ίσκο πέρασε τη μπάλα μπροστά για τον Ουαλό, ο
οποίος με μέτρα μπροστά του, μπήκε στην περιοχή από δεξιά, βγήκε τετ α τετ με
τον Serantes, αλλά πλάσαρε πάνω του, χάνοντας το άχαστο. Στο επόμενο λεπτό, και
πάλι ο Ουαλός, μετά από σέντρα του Ρονάλντο, πήρε την κεφαλιά μπροστά απ’τους αμυντικούς
της Λεγανές, με τον Serantes να διώχνει δύσκολα. Η Ρεάλ συνέχισε να ελέγχει, χωρίς
να μπορεί να απειλήσει ουσιαστικά.
Στο 71’, η Λεγανές είχε την καλύτερη στιγμή της στον αγώνα,
όταν η madridista άμυνα πιάστηκε όλη πάνω απ’τη γραμμή της σέντρας με τη
μπαλιά να γίνεται στην πλάτη της. Ο Szymanowski έφυγε στον κενό χώρο με τον Καρβαχάλ
να τον κυνηγά και να μην τον προλαβαίνει. Ο Αργεντινός έφτασε στο ύψος της περιοχής,
έκανε το σουτ, αλλά ο Νάβας με καλή τοποθέτηση, βρήκε τη μπάλα όσο χρειάζονταν,
στέλνοντάς την σε κόρνερ. Και στο 76’, η Ρεάλ έκοψε κάθε ελπίδα που μπορεί
να΄χε η Λεγανές για κάτι θετικό στον αγώνα. Ο Κρος έκανε την ωραία πάσα προς τον
Μοράτα, ο οποίος πήρε τη μπάλα έξω απ΄την περιοχή, ξεμαρκαρίστηκε απ’τον
αντίπαλό του στην κίνηση, μπήκε μέσα από αριστερά και τετ α τετ με τον Serantes,
έκανε το 3-0 μ’ένα φορίσιο γκολ, φτάνοντας τα 8 γκολ, όντας ο πρώτος σκόρερ της
λευκής ομάδας στην σεζόν.
Στο τελευταίο 10λεπτο του αγώνα, συνέβησαν δύο
χαρακτηριστικά γεγονότα. Αρχικά, στο 86’, η Ρεάλ κέρδισε φάουλ απ’τα δεξιά, τη
μεριά που εκτελεί ο Μπέιλ. Ο Ουαλός, αντί να ψάξει το χατ τρικ, άφησε το φάουλ
στον Χάμες, σε μια ένδειξη αλτρουισμού. Κάτι που ο Ρονάλντο δεν κάνει ποτέ. Και
στο 88’ ο Πορτογάλος επιτέθηκε στην ανοργάνωτη άμυνα της Λεγανές, έχοντας αντίπαλο
μπροστά του. Σε μια κλασική του κίνηση, όλα αυτά τα χρόνια στην Ρεάλ, επέλεξε,
αντί να δώσει τη μπάλα αριστερά, στον παίκτη (Μπέιλ) που ήταν σε πλεονεκτική
θέση, να την δώσει δεξιά, στον παίκτη (Χάμες) που θα’βγαινε σε θέση για σέντρα,
κι ο ίδιος έφυγε μέσα στην περιοχή για να γίνει τελικός αποδέκτης της μπάλας. Το
αποτέλεσμα ήταν να μην καταφέρει να σκοράρει η ομάδα.
Ο Μπέιλ με 2 καθοριστικά γκολ, ήταν ο καλύτερος, ενώ θα
μπορούσε σίγουρα να’χει φτάσει και στο χατ τρικ στο τετ α τετ του 47’. Ο Μοράτα
δεν φάνηκε τόσο, αλλά κατάφερε να βάλει ένα πολύ ωραίο γκολ και να τελειώσει
οριστικά το ματς. Ο Ρονάλντο συνέχισε στην ανυπαρξία του, και φυσικά ήταν αυτός
που έπρεπε ν’αντικατασταθεί κι όχι ο Μοράτα. Ας κάτσει για την ώρα δεύτερος
στην κατάταξη των σκόρερ και περαστικά του.
Άλλο ένα πολύ καλό ματς για τον Κρος. Ασίστ, υπεύθυνος σε
πολύ μεγάλο βαθμό και για το 2-0, σταθερός σ’όλο το ματς. Πολύ καλό παιχνίδι
για τον Κόβασιτς, ο οποίος έχει σταθερά καλή απόδοση. Ο Ίσκο έκανε πιο μέτριο
ματς, είχε όμως την καθοριστική ασίστ που έβαλε την Ρεάλ μπροστά στο σκορ,
γλιτώνοντάς την από το άγχος.
Η άμυνα είχε εύκολο έργο, δεν πιέστηκε ιδιαίτερα, δεν έκανε
κάποιο λάθος όπου χρειάστηκε. Καρβαχάλ και Μαρσέλο προσπάθησαν να συμμετέχουν
και δημιουργικά, ο canterano δεν τα κατάφερε σε ικανοποιητικό βαθμό, ο Μαρσέλο φάνηκε
περισσότερο, κυρίως στο δεύτερο μέρος. Ο Νάβας σταθερός, κράτησε το 0 στη μία
και μοναδική φορά που χρειάστηκε, στο 71’.
Ο Μόντριτς μπήκε κι έδειξε με τη μία ότι είναι σε καλή
κατάσταση. Σημαντικά τα λεπτά που πήρε, κι αυτά που θα πάρει με την εθνική,
ενόψει Καλντερόν. Χάμες και Λούκας δεν φάνηκαν, ο gallego, άλλωστε, έπαιξε μόλις 10 λεπτά.
Το πρόγραμμα της πλάκας τέλειωσε. Η συγκομιδή δεν είναι η
αναμενόμενη. Η Ρεάλ έπρεπε να’χε κερδίσει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ την Ειμπάρ εντός έδρας,
και να’χε 2 βαθμούς παραπάνω. Ακόμα κι έτσι, βρίσκεται 6 βαθμούς μακριά απ’την
Ατλέτικο, και με τη Μπάρτσα να πηγαίνει το βράδυ στο Πιθχουάν, δεν είναι απίθανο
ν’απέχει κι απ’αυτήν 4-5 βαθμούς, ενώ ακολουθεί το ντέρμπι του Καλντερόν, κάτι
που αν συμβεί θα’ναι πολύ σημαντικό. Ένα ντέρμπι, στο οποίο η Ρεάλ πάει χωρίς τους
Καζεμίρο, Πέπε, Ράμος, και με την εικόνα που παρουσιάζει μέχρι σήμερα, αν
γλιτώσει την ήττα θα πρόκειται για θαύμα και για μεγάλο βήμα προς τον τίτλο,
ειδικά εφόσον δεν περάσει και η Μπάρτσα απ’το Πιθχουάν.
@suntagm_puskas
