Του Jesús Sánchez
Το ποδόσφαιρο είναι τόσο σύνθετο, τόσο δύσκολο να αποκρυπτογραφηθεί,
που η Liga έχει έναν πρωτοπόρο ο οποίος χθες έκανε ένα καταστροφικό παιχνίδι στην
έδρα του, με το οποίο, ωστόσο, βρέθηκε στην κορυφή της βαθμολογίας. Η γοητεία ενός
καταπληκτικού παράδοξου. Ποτέ δεν θα βρει τόση ευκολία η Athletic για να πάρει βαθμούς
στο Μπερναμπέου, η οποία ανέκτησε τη μουσική του ανέμου για να τελειώσει χειροκροτούμενη
από μια υπεκφυγή ανακουφισμένων χειροκροτημάτων στον πρώτο του πρωταθλήματος,
πράγματα αυτού του υπέροχου γρίφου που παίζεται στο χόρτο. Η Μαδρίτη, ένα
πλήρες χάος σε πολλές φάσεις του παιχνιδιού, είχε ώθηση μόνο κατά την τελευταία
μισή ώρα για να πάρει τη νίκη μ’ένα γκολ του Morata, ο οποίος έσβησε και πάλι
πυρκαγιές που, παίζοντας έτσι, θα υπάρχουν πάντα κάρβουνα για να εξαπλωθούν. Η Athletic,
όπως και στις προηγούμενες 11 επισκέψεις της, έφυγε με άδεια χέρια τη μέρα που ο
Κριστιάνο Ρονάλντο, φρικτός, ανακήρυξε την κατάσταση του άγχους του μπροστά απ’το
τέρμα.
Ο Ζιντάν επανέλαβε την 11άδα στο πρωτάθλημα για πρώτη φορά.
Ένατη αγωνιστική. Κι ο Γάλλος προπονητής έδωσε την αίσθηση του να’χει βρει το
μείγμα στο κέντρο μέχρι ν’ανακάμψουν Casemiro και Modric. Ο Kroos είναι τόσο άθικτος όσο οι
διάσημοι μπροστά του, ο Kovacic εξακολουθεί να εδραιώνεται με λεπτά και λεπτά κι
ο Isco, αν αφήνει στο σπίτι τον χρυσοχόο που τον συνοδεύει πολλές φορές,
φαίνεται αποτελεσματικός. Η Athletic βγήκε τολμηρά, με πίεση πολύ ψηλά και την
άμυνα στη γραμμή της σέντρας. Είχε απουσίες, όπως του Aduriz (κεφάλαιο), και περισσότερη
κόπωση έχοντας παίξει στο Europa League την Πέμπτη, αλλά απάντησε με τόλμη. Ο Williams
δοκίμασε τον Keylor για να δώσει το πρώτο σοκ της νύχτας στο Μπερναμπέου, αλλά
όταν φαίνονταν να εκτελεί καλύτερα το ρόλο του ήρθε το γκολ απ’τη Μαδρίτη, που πρώτα
πυροβολεί και μετά ρωτάει, όπως οι κακοί στις ταινίες.
Ήταν μια ακόμα φάση, που ξεκίνησε ο Marcelo, ο Isco καταχράστηκε
τη μαλθακότητα του Saborit κι ο Μπενζεμά, ο οποίος έκανε το ντεμπούτο του στο
σπίτι ως σκόρερ αυτή τη σεζόν, σκόραρε. Ήταν το έβδομο λεπτό. Αρκετό για να
αλλάξει τον ρυθμό της αναμέτρησης και για να εκτοπίσει κάπως την Athletic και την
φιλόδοξη πρότασή της. Στη Μαδρίτη ήρθε θαυμάσια για να πάρει τον έλεγχο, για να
τον θέσει οριστικά στα χέρια των Kroos και Isco, για να φτάνει με κίνδυνο στο τέρμα
του Iraizoz. Στη συνέχεια, καταναλώνοντας την ευφορία του γκολ, αραίωσε.
Στη Μαδρίτη, για την ώρα, δεν περισσεύει ποδόσφαιρο για να
υποτάξει τον αντίπαλό της. Στερείται τον προσανατολισμό ζυμώματος της μπάλας
και της λείπει προσωπικό στη μεσαία γραμμή. Τρεις είναι μειοψηφία. Υφαίνει το
ποδόσφαιρο απ’την κατωτερότητα στην περιοχή επεξεργασίας, στερείται ρυθμού και
υπερχείλισης, και καταλήγει ν’αισθάνεται άβολα κι αδύναμα, εκτός απ’τον ίλιγγο της
αντεπίθεσης, την οποία κάνει όπως κανείς.
Η αμυντική της αδυναμία την διαβρώνει. Δέχεται γκολ σχεδόν
πάντα κι έτσι είναι πολύ πιο περίπλοκο. Η Athletic μεγάλωσε αρχής γενομένης απ’τις
υπερβολικές προσκλήσεις που έβρισκε πάντα στην λευκή άμυνα, μπλεγμένη σε
αμηχανίες κατά την στιγμή της εκκαθάρισης, ένα θύμα της ελαφρότητάς της. Σε μία
απ’αυτές, σ’ενα αλυσιδωτό λάθος, η φούρια ξέσπασε. Ο Merino νίκησε τον Keylor.
Ούτε ο Varane ούτε ο Πέπε ούτε ο Carvajal δεν κατάφεραν να βγάλουν τη μπάλα, η
οποία θα μπορούσε μόνο να καταλήξει στα δίχτυα. Ήταν η ισοφάριση της Athletic,
τολμηρή σε μια δουλειά που διευκόλυνε πάντα η ασυνέπεια του αντιπάλου.
Στο δεύτερο ημίχρονο, με το Bernabeu ανυπόμονο από μια άλλη
γκάφα στην άμυνα που έβγαλε τον Williams τετ α τετ με τον Keylor, η Μαδρίτη έβγαλε
το χειρότερο και το καλύτερο απ’τον εαυτό της. Ο Ζιντάν συνέβαλε. Έβγαλε απ’το
πεδίο τον Isco, έναν απ’τους καλύτερους της βραδιάς, για να μην αγγίξει το BBC.
Έτσι ώστε η Μαδρίτη έπαιξε αρκετά λεπτά με το κέντρο πιο ανοιχτό και τη φόρμα του
διπλού φορ, Κριστιάνο και Μπενζεμά, με τους Lucas και Bale στα φτερά. Ερήμωσε περαιτέρω
το κέντρο, αλλά αυτή του Isco ήταν η απλούστερη αλλαγή. Στη συνέχεια θα’μπαινε
ο Morata, που αποτελεί επίσης μέρος του ρεπερτορίου του Ζιντάν.
Ο canterano, ο οποίος είχε γενέθλια, τα κατάφερε με μια απ’τις
σέντρες με νόημα, μια απ’τις λίγες, του Μπέιλ. Απ’το φτερό του, αριστερά. Τι
σύμπτωση. Το Μπερναμπέου ανέκτησε το χρώμα. Η ώθηση της Μαδρίτης είχε
επιβράβευση όπως και τόσες άλλες φορές. Η Athletic είχε ανατεθεί στις κούρσες
του Williams, ο οποίος τα χάλασε και πάλι μπροστά απ’τον Keylor μετά από ένα άλλο
δώρο του Varane. Στη συνέχεια, στις καθυστερήσεις, ο Κριστιάνο θα μπορούσε να το
τελειώσει, αλλά μπλεγμένος στην απογοήτευση του να’χει τέσσερα γκολ στα τέλη
Οκτωβρίου, στην έστειλε πάνω στον Iraizoz. Ήταν τόσο απλό να δώσει μια πάσα σ’ένα
συμπαίκτη που ούτε η πρωτοπορία της ομάδας του δεν έδωσε λάμψη σε μια απ’τις
πιο λυπηρές νύχτες του.
@suntagm_puskas
