Του Roberto Palomar, αρχισυντάκτη της Marca
Την ημέρα που ο Ζιντάν απένειμε το καθεστώς βασικού εφ’όρου
ζωής στο BBC ήταν ένα όμορφο καθεστώς. Στην ευγενή περιοχή, ο φίλος των μελών
χάιδεψε μια γάτα και οι άξιοι επιβεβαίωσαν τις υποψίες τους: το είχαν σκληρό. Αυτό
που δεν μέτρησε ο Ζιντάν, είναι ότι το να διανείμει το καθεστώς βασικού με τέτοια
χαρά, με τέτοια λαμπρότητα και περίσταση, ήταν μια πράξη ελαφρότητας. Σήμερα, ο
τεχνικός το πληρώνει με βάση τις εκλάμψεις, τα άσχημα παιχνίδια και τις ανώμαλες
καταστάσεις. Επειδή είναι μια ανωμαλία το ότι Lucas Vázquez ή Morata πρέπει να
τρέφονται με τα ψίχουλα που αφήνουν τ’αστέρια και, φυσικά, να πρέπει να
διορθώνουν τα αίσχη όπως το χθεσινοβραδινό.
Παιδιά για όλους
Μεταξύ Lucas Vázquez και Morata σχηματίζουν ένα είδος του κ.
Λύκου, του τύπου που παρουσιάζεται έτσι στο Pulp Fiction: "Είμαι ο κ.
Λύκος και διορθώνω προβλήματα". Μερικές μέρες είναι σειρά του Lucas, μια
άλλη μέρα είναι του Morata και μερικές φορές είναι και των δύο. Χθες το βράδυ,
συγκεκριμένα, στον Ζιντάν εμφανίστηκε ο Morata όπως θα μπορούσε να του εμφανιστεί
η Παρθένος της Λούρδης. Μέχρι τότε, το παιχνίδι της Μαδρίτης ήταν μια ανοησία. Πίσω
ένα σουρωτήρι, στο κέντρο ένας στρατός σταματημένων και στην επίθεση τρεις
μορφές απολύτως άχρηστες.
Τρεις τύποι που, τη σήμερον ημέρα, είναι κάτω απ’τους Morata
και Lucas Vázquez στην κλίμακα των άξιων και στους οποίους στηρίζουν τη φήμη
τους. Ακούγεται ηχηρό και θα’ναι σκληρό να ξεκινήσει ένα παιχνίδι με δύο απ’τους
τρεις άθικτους στον πάγκο, αλλά ο Ζιντάν θα πρέπει να οπλιστεί με θάρρος και να
πάρει αποφάσεις, αν το περίφημο BBC δεν κάνει ένα βήμα προς τα εμπρός. Προς το
παρόν, Μπενζεμά, Μπέιλ και Κριστιάνο είναι ένα τρίο που συλλέγει χειρονομίες,
κάποια μομφή, λάθη, ανακρίβειες και λίγη αλληλεγγύη όταν πρέπει να τρέξει μέχρι
πίσω για να δώσει μια χείρα βοηθείας. Με λίγα λόγια, είναι περισσότερο ένα πρόβλημα
παρά μια λύση. Η λύση έρχεται ακριβώς όταν κάποιος απ’αυτούς παίρνει το δρόμο προς
τα ντους. Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί πόσο χρόνο μπορεί να πάρει για να λυθεί το
πρόβλημα. Μιλάμε για τρεις παίκτες υπερκλάσης εναντίον δύο εργαζομένων οι
οποίοι είναι διατεθειμένοι για όλα, αλλά που μπορεί να τους τελειώσει η υπομονή.
Ο ρόλος του σωτήρα, ελκυστικού και κερδοφόρου αναπληρωματικού, όταν είναι πολύ
νέος ή πολύ παλιός, έχει ημερομηνία λήξης. Λήγει ακριβώς την ημέρα που οι Lucas
και Morata θα αισθανθούν ότι τους κοροϊδεύουν.
Υπό υποψία
Ο Sampaoli ανήκει σ’αυτήν την κατηγορία των τεχνικών που
εγείρουν υποψίες χωρίς να’χουν αρχίσει καν να εργάζονται. Το έλεγε ο Valdano: «Με
έχουν κατηγορήσει ακόμα και για το ότι μιλάω καλά». Ο προπονητής της Σεβίλλης
είναι στο ίδιο σακί. Στον σάκο των Menotti, Bielsa και σία. Είναι ύποπτοι μέχρι
να κερδίσουν το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Αν συνοδεύονται απ’τον Lillo, ούτε καν
μιλάμε. Ο Sampaoli έχει να νικήσει όλες αυτές τις προκαταλήψεις στην Ισπανία. Οι
τρεις ώρες που απόλαυσε χθες στην κορυφή θα πρέπει να’ναι ένα ελαφρυντικό. Αλλά
σίγουρα, θα πρέπει να υπομείνει το στίγμα μέχρι να επιστρέψει με το Champions League υπό
μάλης.
