Του Fran Villalobos
Η αμφισβήτηση του madridismo του Ραούλ επειδή έβγαλε μια
φωτογραφία μαζί με την αντιπροσωπεία της Barca στη Νέα Υόρκη είναι μια ανοησία.
Το θρυλικό επτά των λευκών είναι πρεσβευτής της la Liga στις Ηνωμένες Πολιτείες
και λειτούργησε ως τέτοιος, ευγενικά και με σεβασμό, με τα στελέχη και πρώην
παίκτες του αιώνιου εχθρού. Αρέσει λιγότερο ή περισσότερο, ο μεγάλος αρχηγός ήταν
κύριος κι έδωσε ένα μάθημα σ’αυτόν που παρεξηγεί πάντα την αντιπαλότητα. Στον
αθλητισμό περισσεύουν πάντα άνθρωποι που κοιτάν λοξά τον μετριοπαθή.
Δεν είναι πρόβλημα του Ραούλ ότι ο Hristo Stoichkov έχει
συνήθως μια αγενή συμπεριφορά με τη Ρεάλ Μαδρίτης κάθε φορά που ανοίγει το
στόμα. Χειρότερο για τον Βούλγαρο αν δεν έμαθε ποτέ να’ναι ένας κύριος και δεν
ήθελε να ωριμάσει με τα χρόνια. Είναι θέμα της Barca αν είναι ένας άξιος πρεσβευτής
των χρωμάτων της ή όχι.
Ο Raúl θα χάσει το χρόνο του αντικρούοντας γελοίες θεωρίες
συνωμοσίας του Cardoner σχετικά με τους τίτλους της Ρεάλ Μαδρίτης. Ούτε προωθεί
κάποιο τρικ για να αρνηθεί να βγει μια φωτογραφία με τους ανθρώπους της Barca,
παρά το ενοχλητικό περιστατικό που υπέστη με τα culés παιδιά πριν από λίγους
μήνες. Η εξίσωση προς τα κάτω είναι πάντα η λύση των μετρίων. Ο Ραούλ έχει
αρκετή κλάση ώστε να μην κάνει το ίδιο λάθος. Γιατί αυτό δεν σου το δίνει ούτε
το κοστούμι ούτε η γραβάτα.
Παρατηρώ έκπληκτος κάποιο ενδιαφέρον, από ένα συγκεκριμένο
τομέα του madridismo, ο οποίος δημιουργεί θέματα απ’το πουθενά, να θέλει να
κρεμάσει την ταμπέλα του προδότη σ’ένα άλλο είδωλο. Δεν είναι η πρώτη φορά,
αλλά είναι σίγουρα η πιο άδικη. Πόσο εύθραυστη είναι μερικές φορές η μνήμη
αυτών που δίνουν και παίρνουν τις ταυτότητες με το δάχτυλο.
Ο madridismo δεν είναι μια φωτογραφία, κύριοι. Είναι έξι
τίτλοι πρωταθλήματος, τρία Τσάμπιονς Λιγκ, δύο διηπειρωτικά, ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης
και τέσσερα Ισπανίας. 323 γκολ σε 741 παιχνίδια κατά τη διάρκεια 16 σεζόν στην
ελίτ. Λίγο σεβασμό, παρακαλώ. Ο ίδιος που ζητείται απ’τους ξένους και τον αρνούνται
(και πάλι) στους λευκούς θρύλους.
