Η άποψη του Συνταγματάρχη για το Real City 1-0

Μπράβο στην ομάδα για την πανάξια νίκη και την πρόκριση στον τελικό. Πανάξια νίκη, και πιο εύκολη απ’ότι δείχνει το τελικό σκορ -η Ρεάλ άξιζε το 2-0-, ενώ γενικά η Ρεάλ αδικείται απ’το αποτέλεσμα, τόσο αυτού, όσου και του πρώτου αγώνα.

Στο α η Ρεάλ μπήκε δυνατά, ευνοήθηκε απ’την πολύ γρήγορη αποχώρηση του Κομπανί, είχε την κατοχή, την πρωτοβουλία κι ευτύχησε να προηγηθεί (20) στην πρώτη μεγάλη ευκαιρία της, με ενέργεια του Μπέιλ, και μιας και η μπάλα βρήκε λίγο στον αμυντικό και δεν άλλαξε πολύ πορεία, κακώς χρεώθηκε ως αυτογκόλ. Από’κει και πέρα η Ρεάλ συνέχισε στον ίδιο ρυθμό, χωρίς όμως να κάνει κάποια ακόμα καθαρή ευκαιρία. Αντίθετα η Σίτι, σε μια αντεπίθεση είχε το δοκάρι με τον Φερναντίνιο (43), που αποτέλεσε και τη μεγαλύτερη ευκαιρία της στον αγώνα.

Στο β ο ρυθμός συνεχίστηκε στο ίδιο τέμπο με την Ρεάλ να πατάει πολύ καλά και να χάνει τεράστια ευκαιρία με τον Μόντριτς σε τετ α τετ (51) μετά από μεγάλη ενέργεια του Μπέιλ, να’χει το σουτ του Ρονάλντο που απέκρουσε ο Χαρτ (58) και την κεφαλιά στο δοκάρι απ’τον Μπέιλ (63). Από’κει και πέρα ο Πελεγκρίνι έκανε πιο επιθετικό το σχήμα του και η Σίτι απ’το 70 και μετά πίεσε και φώναξε παρών για πρώτη φορά στο ματς. Όμως, ότι καλύτερο είχε να δείξει ήταν το σουτ του Αγκουέρο (88) λίγο πάνω απ’τα δοκάρια.

Μεγάλο ματς απ’τον Μπέιλ, ο οποίος αν και δεν μπήκε καλά, κι αρχικά είχε λάθος πάσες, προκάλεσε το νικητήριο γκολ και στην πορεία βελτιώθηκε πολύ, κάνοντας ωραίους συνδυασμούς με τους χαφ. Οι Ίσκο, Μόντριτς, Κρος πήγαν επίσης πολύ καλά και συνέβαλαν πολύ στην κατοχή, με την βοήθεια των Καρβαχάλ, Μαρσέλο. Ο Μαρσέλο ανέβαινε πολύ, έκανε πολλά στην επίθεση, αλλά άφηνε κενό πίσω και ειδικά στο α, υπήρχε ανησυχία απ’την πλευρά του. Ο Καρβαχάλ πολύ καλός, όπως και οι Ράμος, Πέπε, το 0 τα λέει όλα.

Ο Χεσέ έτρεξε, προσπάθησε πολύ, δεν κατάφερε να γίνει ουσιαστικός, μέτρια η παρουσία του. Ο Ρονάλντο ξεκίνησε δυνατά, είχε καλές ενέργειες την πρώτη μισή ώρα, αλλά σταδιακά, έδειξε ξεκάθαρα πως δεν ήταν για 90 λεπτά, στο β άφησε την ομάδα για μεγάλο διάστημα με 10 και κακώς δεν βγήκε. Είτε όταν μπήκε ο Λούκας, είτε όταν μπήκε ο Χάμες, έπρεπε να βγει ο Ρονάλντο, και σίγουρα όχι ο Ίσκο που πήγαινε καλά. Ευτυχώς δεν το πληρώσαμε. Ο Λούκας συνέχισε πάνω κάτω στα ίδια με τον Χεσέ, ο Χάμες ήταν κακός και βοήθησε την Σίτι να πιέσει πιο εύκολα.

14^ος τελικός σε 27 ημιτελικά. Για άλλη ομάδα, η παρουσία και μόνο στο τελικό μπορεί να σήμαινε επιτυχημένη σεζόν. Για την Ρεάλ, που έκανε πέρυσι μια άτιτλη σεζόν και που φέτος, αποκλείστηκε στο κύπελλο στα χαρτιά και στο πρωτάθλημα συνεχίζει με λιγοστές ελπίδες, επιτυχία θα’ναι μόνο ένας τίτλος. Κι αυτός που είναι στο χέρι της, είναι το cl.

Σ’ένα τελικό cl, η Ρεάλ Μαδρίτης, λόγω ιστορίας, φανέλας κι ονομάτων στο ρόστερ, είναι φαβορί. Η Ατλέτικο όμως είναι φαβορί, λόγω καλύτερης ομάδας και καλύτερου προπονητή. Και τα τελευταία βαραίνουν περισσότερο. Σε κάθε περίπτωση πάμε να το πάρουμε.

Το cl για 3η σερί χρονιά σε ισπανικά χέρια. Πιθανόν και το europa.

@suntagm_puskas