Η Μαδρίτη δεν έχει φθάσει στα δύο τελευταία παιχνίδια με πιθανότητες
για το νταμπλ απ’το 1981
Το 1957 και το 1958 κέρδισε Liga και Champions League. Το
1960 και το 1966 έχασε το πρώτο την τελευταία αγωνιστική
Δύο τελικοί. 180 λεπτά, 210 εάν η αναμέτρηση του Μιλάνου πάει
στην παράταση. Deportivo κι Ατλέτικο ως αντίπαλοι. Η Γρανάδα ως ζωτικός βοηθός
για να ολοκληρωθεί μια ανατροπή που, πριν από μήνες, ακούγονταν άπιαστο όνειρο
ακόμη και στα σπλάχνα του ίδιου του Santiago Bernabeu. Έτσι φτάνει η Ρεάλ
Μαδρίτης στο τέλος της σεζόν, έτσι προσγειώνεται ο σύλλογος του Chamartin στις
δύο τελευταίες στάσεις της σεζόν. Στο διακύβευμα, το διπλό όνειρο. Στο τραπέζι,
μεγάλες λέξεις, οι τίτλοι της Liga και του Champions League.
Για να εκτιμηθεί ο βαθμός στον οποίο έχουν φτάσει οι
οικοδεσπότες του Ζιντάν, τίποτα καλύτερο απ’το να θυμηθούμε ότι την τελευταία
φορά που η Μαδρίτη έφτασε στις δύο τελευταίες αναμετρήσεις με πιθανότητες να
κατακτήσει την Ισπανία και την Ευρώπη κατά το ίδιο έτος ήταν ... το 1981! Εκείνη
η Μαδρίτη, των Camacho και Γκαρσία, έμεινε στην ακτή τόσο στο Πρωτάθλημα, τον
τίτλο κέρδισε η Real Sociedad με ένα γκολ στις καθυστερήσεις απ’τον Zamora,
όπως και στην Ευρώπη, ένα γκολ του Alan Kennedy καθυστέρησε το έβδομο 17
χρόνια.
Αυτό που τώρα είναι εξαιρετικό, το όνειρο για ένα νταμπλ
όταν η σεζόν φτάνει στο τέλος της, ήταν συνήθης τάση κατά τα χρυσά χρόνια των δεκαετιών
50 και 60. Εκείνη η Μαδρίτη που έχτισε ο Santiago Bernabeu πάνω στην τεράστια
φιγούρα του Ντι Στέφανο κέρδισε δύο συνεχόμενα νταμπλ Liga-Τσάμπιονς Λιγκ. Οι χρονιές
57 (με πέντε βαθμούς πάνω απ’τη Σεβίλλη) και 58 (τρεις βαθμούς πάνω απ’την
Αθλέτικ) πέρασαν στην ιστορία ως οι μόνες στις οποίες η Μαδρίτη πρόσθεσε τη Liga
σ’ένα απ’τα 10 ευρωπαϊκά κύπελλά της.
Αυτή ήταν η πρόκληση στο Chamartin από τότε. Σε δύο περιπτώσεις,
στην πραγματικότητα, η Μαδρίτη κέρδισε το Ευρωπαϊκό Κύπελλο, αλλά γλίστρησε την
τελευταία αγωνιστική της σεζόν. Εξακολουθούμε να μιλάμε για την εποχή της λευκής
δόξας, μιλάμε για το 1960 και το 1966.
Στην πρώτη, καθοδηγούμενη απ’τα τέσσερα γκολ του Puskas και τα
τρία του Di Stefano, η Άιντραχτ Φρανκφούρτης υπέστη στη σάρκα της τη μεγαλύτερη
καταιγίδα στην ιστορία των Ευρωπαϊκών τελικών. Η Liga ήταν μια άλλη ιστορία και
η Barcelona εκδικήθηκε τον Ευρωπαϊκό αποκλεισμό απ’τους λευκούς, κατακτώντας το
πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική ... σε ισοβαθμία με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Η ισοβαθμία
έστειλε τον τίτλο στη Βαρκελώνη η οποία νίκησε τη Σαραγόσα στην τελευταία αγωνιστική.
Η προσπάθεια των «Yéyés»
Έξι χρόνια αργότερα, χωρίς πλέον τον Di Stefano, μια νέα
γενιά, -με 11 Ισπανούς μ’επικεφαλής τον Paco Gento- εξέπληξαν πέρα απ’τα
Πυρηναία κερδίζοντας το έκτο Ευρωπαϊκό Κύπελλο. Πέρασε στην ιστορία ως ο τίτλος
ye-ye, σε μια σεζόν στην οποία μόνο η Ατλέτικο (ακριβώς ο αντίπαλος στον τελικό
τις 28ης Μαΐου) εμπόδισε την ολοκλήρωση του νταμπλ. Ένας βαθμός διαχώρισε
την ομάδα του Manzanares απ’την αιώνια λευκή αντίπαλό της. Ένας βαθμός που
επετεύχθη λόγω των Adelardo, Luis και σία. Στην τελική νίκη στην Sarriá. Ούτε ο
λευκός θρίαμβος στο ντέρμπι της σεζόν δεν βοήθησε τη Μαδρίτη να κάνει το νταμπλ.
Από τότε έχει να παλέψει η Μαδρίτη για να κλείσει μια σεζόν
με δύο τίτλους, πέρα απ’το προαναφερθέν 1981 και τα γκολ των Zamora και Kennedy.
Το 1998, το έτος του έβδομου, άρχισε μια κατάρα που συνεχίστηκε στις επόμενες
κατακτήσεις, το 2000, το 2002 και το 2014.
Αυτοί οι τέσσερις τίτλοι, συνοδεύονταν από ηχηρές αποτυχίες
στο πρωτάθλημα. Ενώ νίκησε τη Γιουβέντους στο Άμστερνταμ, η Μαδρίτη τερμάτισε
τέταρτη -στους 11 βαθμούς απ’τη Barcelona -στο εγχώριο πρωταθλήματα.
Ανταγωνιστική στην Ευρώπη, καταθλιπτική στην Ισπανία.
Ίδια κατάσταση που συνέβη μετά από μια νίκη 3-0 εναντίον της
Βαλένθια στον τελικό του Παρισιού, σε ένα πρωτάθλημα στο οποίο οι λευκοί
τερμάτισαν πέμπτοι. Εκείνη τη σεζόν, για τους παραλληλισμούς, τέλειωσε μ’έναν
ιδιοκτήτη στον πάγκο διαφορετικό μ’αυτόν που άρχισε. Ο Del Bosque ήταν εκείνος
που είχε τα σημερινά καθήκοντα του Ζιντάν. Καθήκοντα καθόλου απλά, καθώς ανέλαβε
μια ομάδα σπασμένη, σε κατάρρευση στο πρωτάθλημα, και την έφερε στην κορυφή της
Ευρώπης.
Ο Ζιντάν και τα Τσάμπιονς Λινγκ του
Ο salmantino κατέκτησε και πάλι τον τίτλο του Champions League το 2002 ... κι απέτυχε
και πάλι στο πρωτάθλημα. Η ομάδα βγήκε δεύτερη πίσω απ’τη Βαλένθια, τελειώνοντας
εννέα βαθμούς μακριά απ’την ομάδα του Benitez, αλλά κατέκτησε την Ευρώπη μ’ένα
αξέχαστο βολέ ... του Ζιντάν, ακριβώς του τεχνικού ο οποίος αντικατέστησε τον
Rafa φέτος.
Ο Γάλλος, η σύνδεση κατά τους τελευταίους τρεις τελικούς από
διαφορετικά πόστα, έζησε ως βοηθός του Carlo Ancelotti τον τελικό της Λισαβόνας
το 2014. Ο θαυματουργός τελικός, ήρθε απ’την κεφαλιά του Sergio Ramos, ενώ η Liga
κατέληξε στις βιτρίνες της Ατλέτικο. Και πάλι η ίδια ομάδα που κέρδισε τον
τίτλο το 66, αν κι αυτήν την φορά η ομάδα του Bernabeu έφτασε την τελευταία αγωνιστική
χωρίς πιθανότητες κατάκτησης. Κάτι που επιτέλους η Μαδρίτη έχει την ευκαιρία να
ξεπεράσει στα επόμενα δύο ραντεβού της.
