Του Carlos Hernaz
Ibex Insider
Ο κόσμος του χρήματος περιέχει κλειδιά εξουσίας και συμφερόντων που εξηγούν την έννοια πολλών επιχειρήσεων, κινήσεων κι αποτελεσμάτων. Το Ibex Insider προσφέρει ενδείξεις για να κατανοήσουμε τους πρωταγωνιστές του
Οι καλοί τρόποι είναι το παν στα επίσημα της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο βετεράνος Juan Miguel Villar Mir (Μαδρίτη, 1931) επισκέπτεται ακόμα κάθε φορά που μπορεί την ευγενή ζώνη της λευκής ομάδας με τιμές «ανθρώπου του σπιτιού». Κι αν κι έχει υπάρξει τέτοιος, καθώς συνόδευε τον Ramón Mendoza ως νούμερο δύο για λίγους μήνες το 1995 και φιλοδοξούσε στην προεδρία το 2006, το ταξίδι του στην οντότητα δεν έχει καμία σχέση με την πορεία του Florentino Perez (Μαδρίτη, 1947), ο οποίος έχει ήδη 15 χρόνια ως πρόεδρος. Παρά το ότι έχει ξεκάθαρη τη σημασία που θα’χε για την προβολή της δημόσιας μορφής του και για την ανύψωση της εξουσίας της επιχειρηματικής του «εκμετάλλευσης» το να διοικεί την ποδοσφαιρική οντότητα, ο παλιός μηχανικός Δρόμων, Καναλιών και Λιμανιών αναλαμβάνει με αθλητικό πνεύμα αυτή την αποτυχία, νιώθοντας ότι αυτή θα’χε υπάρξει η χειρότερη απ’τις δυστυχίες του.
Λίγο πριν απ’το καλοκαίρι, αφότου το merengue club έπαιρνε την τρίτη συνεχόμενη κούπα του με μεγάλα αυτιά, ο Villar Mir ομολογούσε σ’έναν άλλο σύντροφο των επισήμων τις λύπες του για την αντιμετώπιση που είχε απ’τον Florentino Perez. Και δεν ήταν λόγω ενός ποδοσφαιρικού ζητήματος. Ο κάποτε μεγιστάνας της OHL αποκήρυττε την έλλειψη γενναιοδωρίας του ομολόγου του στην ACS, με τον οποίο έχει μοιραστεί παράλληλες ζωές ως επιχειρηματίας απ’τα μέσα της δεκαετίας του ογδόντα. Είναι τόσα πολλά τα κοινά σημεία, και οι δύο με πολιτικό παρελθόν κι αυτοδημιούργητοι ως επιτυχημένοι εργολάβοι, από μικρές επιχειρήσεις σε εκκαθάριση, που η μοίρα θα’πρεπε να τους είχε επιφυλάξει μια πιο ομοιόμορφη τύχη. Και στην πραγματικότητα, προτού στραβώσουν όλα για τον πρώτο Μαρκήσιο του Villar Mir, υπήρξε μια ευκαιρία γι 'αυτό.
Τα γεγονότα συνέβησαν πριν από περισσότερα από τρία χρόνια, με κάποιον «κόκκινο» χρηματοδότη να λειτουργεί ως γαλάζιος. Ο Villar Mir ήταν ακόμα πρόεδρος της OHL και χτύπησε την πόρτα του Florentino Pérez για να συγχωνευθεί με τη θυγατρική του, Dragados. Ήταν μια καθόλα λευκή σημαία, με μια επέκταση κεφαλαίου ενόψει και μια υποχρεωτική γενεαλογική αντικατάσταση, αλλά ο πατριάρχης του Ομίλου Villar Mir έλπιζε να αντιμετωπίσει την απόσυρσή του με το πρόβλημα επιλυμένο. Και γι 'αυτό, ο συνάδελφος στο επάγγελμα έπρεπε να συμμετάσχει στη λύση. Και παρόλο που έγιναν υπολογισμοί, έργο του Marcelino Fernández Verdes, τότε διευθύνων σύμβουλος κι εκτελεστικός βραχίονας του Florentino Pérez, οι λογαριασμοί δεν έβγαιναν για κανένα απ’τους πιθανούς εταίρους, αν και ήταν σαφές ότι αυτή που έκανε κουμάντο ήταν η ACS.
Ο Villar Mir ήταν πληγωμένος απ’τον Φλορεντίνο, αλλά έλπιζε ότι ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης θα εισάκουγε το αίτημά του για βοήθεια
Κατά κάποιο τρόπο, ο Villar Mir είχε μια απομακρυσμένη ελπίδα ότι ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης θα εισάκουγε το αίτημά του για βοήθεια. Στις χειρότερες στιγμές της ACS, όταν η επίθεσή της στην Iberdrola έθεσε υπό έλεγχο την χρηματοπιστωτική της σταθερότητα, ο λευκός (οπορτουνιστής) ιππότης ήταν η OHL. Εκείνη την εποχή, την άνοιξη του 2012, η La Caixa αποφάσισε να μειώσει το ρίσκο με τον Florentino Perez και να τον αλλάξει μ’έναν ακμάζοντα Villar Mir. Η τρισδιάστατη επιχείρηση έθεσε την OHL ως εταίρο αναφοράς στην Abertis, αντί για την ανυψωτική ACS. Τότε, ο άνεμος φυσούσε υπέρ του Villa Mir, καθώς ενώ ο Florentino υπέφερε για να αναιρέσει τη θέση του στην ηλεκτρική ενέργεια με τη χαμηλότερη δυνατή απώλεια, ο όμιλός του μετατρεπόταν στον μεγαλομέτοχο της Colonial σε τιμή ευκαιρίας στις αρχές του 2014.
Ήταν το κορυφαίο έργο του απογοητευμένου προέδρου της Ρεάλ Μαδρίτης. Ένας γίγαντας των κατασκευών υποστηριζόμενος από δύο εισοδηματικές επιχειρήσεις, παραχωρητικές στην Abertis και ακινήτων στην Colonial. Το τέλειο 'holding' για να αφήσει ως κληρονομιά. Φυσικά, μια σημαντική απόχρωση θα καθιστούσε αδύνατη την επιστροφή σε λίγα έτη: η τεράστια δομή του χρέους που υποστήριζε τα πάντα. Ακριβώς το αντίθετο απ'το μονοπάτι που ταξίδεψε ο Florentino μετά την ηλεκτρική προειδοποίηση. Η άρνησή του να ενώσουν τις κατασκευαστικές επιχειρήσεις είχε ανταμοιβή, καθώς λίγο μετά (καλοκαίρι 2018) μπήκε στο δρόμο του η ευκαιρία να επιστρέψει απ’τη μπροστινή πόρτα στην Abertis, ακόμη κι αν γι’αυτό ήταν απαραίτητο ένα αυθεντικό «μπισκότο» για να μοιραστεί τη λεία στη μέση με την ιταλική Atlantia. Καλύτερα ένας Benetton παρά ένας Villar Mir.
Σε αναζήτηση της συγχώνευσης
 |
| Juan Antonio Gómez-Pintado |
Το επενδυτικό ταμείο Varde (κι άλλα «αντισταθμιστικά») εξακολουθούν φρακαρισμένα με το ισπανικό τούβλο. Το διπλό του στοίχημα στη Via Celere και στην Aelca δεν έχει δώσει ακόμη καρπούς. Δηλαδή, συλλέγει οφέλη και βάζει τα χρήματά του για να λειτουργούν σε άλλη γεωγραφία. Η αποτυχημένη έξοδος της πρώτης απ’το χρηματιστήριο πυροδότησε μια εν ψυχρώ συγχώνευση με τη δεύτερη. Στην πραγματικότητα αυτό που υπήρξε ήταν μια μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων μπροστά στην αντίθεση των διαχειριστικών ομάδων για ενσωμάτωση στο ίδιο πρότζεκτ. Έτσι, ο Juan Antonio Gómez-Pintado (ιδρυτής και μέλος στην Via Celere) έχει μείνει στην πρώτη γραμμή της προώθησης που καλείται να κοστολογήσει (το συντομότερο δυνατόν), ενώ η ομάδα της Aelca που αποτελείται απ’τον Javier Gómez και τον José Juan Martin έχει επανεφευρεθεί ως εταίρος της Sareb για να διαχειρίζεται εδάφη αξίας 400 εκατομμυρίων.
Το club της τρούφας
 |
| Maurizio Carlotti |
Στις αρχές Νοεμβρίου (αυτό το περασμένο Σαββατοκύριακο), η μικρή pioamontesa πόλη της Alba μετατρέπεται στην παγκόσμια πρωτεύουσα της λευκής τρούφας. Αυτή η γωνιά κάτω απ’τις Άλπεις προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες ως μια τόσο εκλεπτυσμένη γαστρονομική λιχουδιά, ώστε έχει έναν εξαιρετικό πρεσβευτή στα τραπεζομάντιλα της Ibex. Εδώ και χρόνια, ο Ιταλός Maurizio Carlotti, ο τότε σύμβουλος της Atresmedia, όπου ήταν διευθύνων σύμβουλος κι αντιπρόεδρος (όπως και πριν στη Mediaset), λειτουργεί ως συνταγογράφος αυτής της «γκουρμέ» εμπειρίας ανάμεσα στους συναδέλφους του στον τομέα και στους κοντινούς. Ωστόσο, το καθήκον του ως οικοδεσπότης συνεπάγεται κάποια δυσκολία, διότι η οργάνωση ενός ταξιδιού με όλες τις ανέσεις που προσφέρει αυτή η μεγάλη εβδομάδα συνεπάγεται κρατήσεις από περισσότερο από ένα έτος πριν.
Στοχεύοντας την Concha Espina
Η κακή έναρξη της Ρεάλ Μαδρίτης στο πρωτάθλημα έχει στρέψει τα βλέμματα στα επίσημα. Για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια, ο Florentino Pérez έχει αμφισβητηθεί... ακόμη κι απ'τον αθλητικό Τύπο που ταυτίζεται περισσότερο με τα συμφέροντα του συλλόγου. Περισσότερο από μια συγκεκριμένη κρίση, υπάρχουν εκείνοι που εκτιμούν μια τάση που σέρνεται τα τελευταία χρόνια, αν και καλύπτεται απ'τις αθλητικές επιτυχίες. Στο παρασκήνιο, μια ομάδα «νεαρών» σαραντάρηδων (πλέον όχι τόσο κουτάβια της Ibex) έχει εδώ και καιρό που αδελφοποιείται για να κάνει το άλμα στο merengue club. Έχουν αρκετά λευκά διαπιστευτήρια κι έχουν αρκετά χρήματα για να υποστηρίξουν την περιπέτεια τους. Έχουν μόνο μία αμφιβολία: να περιμένουν τη σειρά τους ή περάσουν στην επίθεση.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
