Η γνώμη του
Santiago Siguero
Θα’πρεπε να ζητήσουμε συγγνώμη απ’τον Asensio. Συγγνώμη που αφεθήκαμε να
τυφλωθούμε από την ψευδαίσθηση της αστραπής του στο Trondheim. Απ’τον ενθουσιασμό
της ντομπλέτας του στη Barça στο Supercopa. Απ’τη χίμαιρα του σλάλομ του
εναντίον της Μπάγερν. Απ’την εικόνα του αποτυπώματος του στον τελικό του
Κάρντιφ, εναντίον του Buffon. Πέρα απ’τα γκολ: του ζητάμε συγγνώμη που τον αποκαλέσαμε
στη MARCA 'pepino', αφότου υπέτασσε τη Leganés στο Butarque, καθοδόν προς τη Liga
16-17. Διατυπώνουμε, στην τελική, δικαιολογίες γιατί δεν θελήσαμε να δούμε τους
αγώνες του Hazard στο Mundial της Ρωσίας, γιατί δεν καταθέσαμε ενθουσιασμό στην
υπογραφή του Βέλγου. "Ο Asensio είναι καλύτερος", μας έλεγαν. Τους λέγαμε.
Τώρα αποδεικνύεται ότι, στα 22 του, ο Asensio δεν αισθάνεται
υποχρεωμένος να εντυπωσιάσει. Φέτος, όταν είναι επιτέλους βασικός στη Μαδρίτη,
όταν διαδραματίζεται το στοίχημα του συλλόγου γι’αυτόν, αντί για τον εύκολο
πόρο της μεταγραφής με τη χρήση του τσεκ, έχει δύο γκολ σε 17 παιχνίδια. Το
χειρότερο δεν είναι αυτό. Το ανησυχητικό είναι ότι το κεφάλι του δεν πάει στο
βήμα του αριστερού ποδιού του. Ότι επικρατεί η σίγουρη πάσα επί της πρόκλησης του
αντιπάλου. Ότι, με λίγα λόγια, η βιντεοθήκη υπόσχεται τη δόξα αλλά το μυαλό
βολεύεται στην επίσημη άσκηση του επαγγέλματος.
Είναι θεμιτό. Ακριβώς όπως, θεμιτά , το club, αφού πόνταρε
στον Asensio, μπορεί να πάει στην αγορά με καθαρή συνείδηση αν ο συμβιβασμός
καταλήξει να επισκιάσει τη λάμψη της υπόσχεσης. Είναι πέτρες στο σακίδιο, ναι.
Πηγαίνουν στην τέχνη και στον μισθό. Ο καθένας τις φορτώνεται με τον τρόπο του.
Ο Ράμος, για παράδειγμα, σουτάρει 'Panenkas'. Ο Asensio, τώρα, αρνείται το
φορτίο. Θα’πρεπε να κοιτάξει γύρω του και να καταλάβει, επιτέλους, ότι η
Μαδρίτη δεν περιμένει κανέναν. Ούτε καν έναν ποδοσφαιριστή του εκπληκτικού
ταλέντου του.
Το είπα. Με συγχωρείτε, κύριε Asensio.
Η σελίδα της στήλης στο facebook: