Το δηλητηριασμένο βέλος του Marco Asensio στον Gareth Bale

Του Ruben Rodríguez

Κατανοεί ότι η πίεση δεν πρέπει να είναι γι’αυτόν

«Υπάρχουν παίκτες που έχουν πολλά περισσότερα χρόνια από εμένα, πολύ πιο έμπειροι, που έχουν ένα μεγαλύτερο καθεστώς απ’το δικό μου και που είναι αυτοί που πρέπει να τραβήξουν το κάρο», είπε

«Ούτε και χρειάζεται να’μαι εγώ αυτός που πρέπει να τραβήξει το κάρο στον σύλλογο. Υπάρχουν παίκτες που έχουν πολλά περισσότερα χρόνια από εμένα, πολύ πιο έμπειροι, έχουν ένα μεγαλύτερο καθεστώς απ’το δικό μου και είναι αυτοί που πρέπει να τραβήξουν το κάρο». Έτσι ξεκάθαρα μιλούσε χθες ο Marco Asensio στην συγκέντρωση της εθνικής Ισπανίας, ένας παίκτης που έχει χάσει κάπως τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις τελευταίες εβδομάδες στη Ρεάλ Μαδρίτης και που θεωρεί ότι ορισμένες κριτικές που δέχεται είναι άδικες. Σύμφωνα με πηγές του συλλόγου, αυτό το μήνυμα είχε έναν κύριο παραλήπτη: τον Gareth Bale.

Στα 22 του, ο balear μέσος είναι θεμελιώδης παίκτης στο λευκό ρόστερ. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, γνωρίζει ήδη πώς είναι να κερδίζεις μια Liga, δύο Champions League, δύο Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων, δύο ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ κι ένα ισπανικό, και στον σύλλογο θεωρείται πια ως ένας παίκτης του παρόντος μ’ένα ελπιδοφόρο μέλλον μπροστά. Ωστόσο, στα πρόσφατα παιχνίδια έχει χάσει κάποιο βάρος, κι απ’τον ευγενή όροφο κατανοούν ότι έπρεπε να κάνει ένα βήμα μπροστά και να αναλάβει περισσότερη ευθύνη...

Ο mallorquín εκμεταλλεύτηκε μια συνέντευξη στο 'Vamos' για να εκφράσει τη γνώμη του (διαφορετική απ’αυτή τη λευκής διοίκησης). Ο Marco Asensio θεωρεί ότι είναι άδικοι μαζί του που του ζητάνε μερικά αποτελέσματα στο γήπεδο που δεν του αντιστοιχούν. Και σε ποιον κατανοεί ο Μάρκο ότι αντιστοιχούν; Στο κλαμπ έχουν «μεταφράσει» τα λόγια του ως ένα δηλητηριασμένο βέλος κατευθείαν στην ίσαλο γραμμή του Γκάρεθ Μπέιλ.

Ούτε κι ο Ουαλός βιώνει μια λαμπρή σεζόν, αλλά φέτος έχει μετατραπεί σε αδιαμφισβήτητος χωρίς την παρουσία του Κριστιάνο Ρονάλντο, ένας παίκτης που κατέχει το καθεστώς βασικού επίσης και με τον Σαντιάγο Σολάρι στον πάγκο. Ο λευκός επιθετικός είναι ο πιο ακριβός παίκτης στην ιστορία της Μαδρίτης κι αυτός που παίρνει τα περισσότερα στο ρόστερ, περίπου 15 εκατομμύρια ευρώ καθαρά ανά έτος, και είναι ένας απ’τους παίκτες που λόγω κασέ θα’πρεπε να τραβήξει το κάρο όταν το χρειάζεται περισσότερο η Μαδρίτη.

Αυτή η πέτρα που ρίχνεται στον αέρα υποστηρίζεται επίσης από μέρος ενός ρόστερ το οποίο το ενοχλεί η στάση του Μπέιλ, όπως όταν έχει κάνει δηλώσεις στις οποίες ζητούσε περισσότερα λεπτά ή και ακόμα να παίζει κάθε βδομάδα («Κι αν δεν μπορώ να το κάνω στη Μαδρίτη, θα πρέπει να το σκεφτώ», έλεγε μετά τον τελικό του Κιέβου), ή πίεσε ακόμα και τον Florentino Pérez για να’χει περισσότερα λεπτά μέσω του μάνατζερ του. Εάν σ’αυτό προστεθεί ότι είναι ένας παίκτης με πολύ χαμηλό όριο πόνου, υπάρχει ένα μέρος του ρόστερ που κατανοεί ότι είναι στο γήπεδο εκεί όπου θα πρέπει να διεκδικήσει.

Η πτώση του Asensio

Αλλά αυτή η κατάσταση δεν παύει να αναγνωρίζει μια πραγματικότητα: η απόδοση του Asensio έχει πέσει τις τελευταίες εβδομάδες. Μέχρι στιγμής αυτή τη σεζόν, έχει βάλει μόνο δύο γκολ (ένα στη Liga κι ένα στο Κύπελλο) και η συμμετοχή του στο γήπεδο έχει καταρρεύσει: στα τελευταία 7 παιχνίδια, έχει παίξει μόνο 272 λεπτά ή, μ’άλλα λόγια, απ’το να’ναι αδιαμφισβήτητος στην αρχική εντεκάδα έχει πάει στο να’χει παίξει μόνο το 43% των πιθανών λεπτών.

Στην αρχή της σεζόν, ο Sergio Ramos έβγαινε μπροστά για τον Asensio, ζητώντας δημοσίως απ’τον Τύπο «ν’αφήσουν ήσυχο» τον παίκτη και να του βάζουν «λιγότερες πέτρες» στο σακίδιο του. Λίγο μετά, ο balear απαντούσε κι αναλάμβανε την πρόκληση: "Βάλτε στο σακίδιό μου τις πέτρες που θέλετε, γι 'αυτό είμαι". Μερικούς μήνες αργότερα, όταν τα πράγματα δεν πάνε τόσο καλά, φαίνεται να’χει αλλάξει την ομιλία του πετώντας το μπαλάκι σ’άλλους συμπαίκτες.

"Όταν τα πράγματα πάνε καλά, σε βάζουν ως τον καλύτερο, αλλά όταν πάνε στραβά, ως τον χειρότερο. Υπάρχουν κάποιες κρατικές που δεν είναι δίκαιες, αλλά ξέρουμε ήδη πώς λειτουργεί η δημοσιογραφία εδώ", ανέφερε ο Asensio στην ίδια συνέντευξη. Ο σύλλογος θεωρεί τον παίκτη ως ένα θεμελιώδες κομμάτι του πρότζεκτ του, αλλά πρέπει να ξεπεράσει αυτή την κοιλιά που περνάει στην απόδοση δίνοντας ένα χτύπημα και χτυπώντας εκ νέου την πόρτα του βασικού... αν και ο ίδιος πιστεύει ότι δεν είναι αυτός που πρέπει να τραβήξει το κάρο.