Το εύκολο είναι να κατηγορήσεις τον Lopetegui

Του Carlos Carpio, υποδιευθυντή της Marca

Τώρα το εύκολο πράγμα είναι να ξεφορτώσεις την απογοήτευση πάνω στον Lopetegui. Να τον κατηγορήσεις για την άθλια τροπή που έχει πάρει η ομάδα, να διαρρεύσεις ανάμεσα στη προπαγάνδα ότι ο τεχνικός χάνει τον έλεγχο των αποδυτηρίων που είναι στα χέρια των βετεράνων και να τον απολύσεις με συγκρατημένη έκφραση. Το δύσκολο είναι να αναλάβεις τα δικά σου λάθη. Αλλά επίσης είναι και το πιο ειλικρινές. Και το πιο ασυνήθιστο. Αν, αφότου άφησες τον Κριστιάνο να φύγει επειδή ήταν ήδη σ'ένα αδύνατο σχέδιο, δεν έχεις μπορέσει να υπογράψεις τον Neymar κι αποφάσισες να μην κάνεις μια μεγάλη επένδυση στην εμπιστοσύνη ότι θα την καταφέρεις το επόμενο καλοκαίρι, δεν είναι δίκαιο να πληρώσει άλλος το αποτυχημένο σου στοίχημα.

Δεν είναι δίκαιο να υποδεικνύεις τον προπονητή πριν απ'τον Florentino Pérez ως τον κύριο υπεύθυνο, όπως ούτε και είναι το να περνάνε οι παίκτες στις μύτες των ποδιών. Ανάμεσα στους τραυματίες (Isco, Μαρσέλο Carvajal, Μπέιλ), σ'αυτούς είναι σε κακή κατάσταση (Modric, Μπενζεμά, Varane, Casemiro) και σ'εκείνους που δεν αναλαμβάνουν το στοίχημα που έβαλε ο σύλλογος γι'αυτούς το καλοκαίρι, όπως είναι η κραυγαλέα περίπτωση του Marco Asensio, γίνεται κατανοητό ότι η Ρεάλ Μαδρίτης είναι σήμερα μια ομάδα ανεμοδαρμένη. Ζαρωμένη, χωρίς ηγεσία, ορφανή απ'την αναφορά της στο γήπεδο κατά τα τελευταία 9 χρόνια. Υπολογιζόταν ότι η ζωή χωρίς τον Cristiano επρόκειτο να είναι σκληρή, αλλά αναμενόταν επίσης ένα βήμα μπροστά από ανθρώπους, όπως ο Μπέιλ, ο Μπενζεμά, ο Asensio ή ο Isco, που δεν έχει γίνει. Ο Σέρχιο Ράμος ήταν πολύ σαφής μετά το παιχνίδι: "Το ρόστερ είναι αυτό που είναι".

Ο Lopetegui έχει επίσης το μερίδιο της ενοχής του, φυσικά. Δεν είναι υπεύθυνος που σ'αυτούς τους τέσσερις τελευταίους αγώνες δεν έχει μπει ούτε μία απ'τις 74 τελικές. Αλλά η ασταθής του διαχείριση στο τέρμα ή το επίπεδο παιχνίδι της ομάδας, χωρίς πόρους για να επιτεθεί σε μια πολυπληθή άμυνα, πρέπει να βελτιωθεί επειγόντως. Πρέπει να αναστρέψει μια δυναμική στην οποία όλοι οι παίκτες φαίνονται επιρρεπείς στην αποτυχία.