Του José Félix Díaz, αρχισυντάκτη της Marca
Η άφιξη του Γκονζάλο δεν θα’ναι η τελευταία. Τα ονόματα συνεχίζουν να εμφανίζονται και, παρόλο που δεν υπάρχει οριστική απόφαση, το σχέδιο είναι για περισσότερη παρουσία της cantera την επόμενη σεζόν
Δεν υπάρχει βιασύνη. Καμία. Τουλάχιστον αυτό λένε στο
Valdebebas όταν ρωτιούνται για το μέλλον όλων εκείνων των παικτών που κάνουν το
master μακριά απ’το λευκό πανεπιστήμιο και με το οποίο επιδιώκουν να γίνουν
παίκτες με όλες τις βίζες τους σφραγισμένες για να φτάσουν στην πρώτη madridista
ομάδα. Το λέμε αυτό επειδή η ιστορία που βίωσε ο Νίκο Παθ την περασμένη σεζόν,
και η, για πολλούς, σίγουρη επιστροφή του στη Ρεάλ Μαδρίτης για αυτή τη σεζόν,
επαναλαμβάνεται με τον Αργεντινό, συνοδευόμενος αυτή τη φορά από τον Chema Andrés
και την τέλεια προσαρμογή του στη Στουτγάρδη, κάτι που λίγοι αμφέβαλλαν ότι θα
συνέβαινε μπροστά στο ποδόσφαιρο και στην τεχνογνωσία του valenciano, τόσο
εντός όσο κι εκτός γηπέδου.
Ο μηχανισμός που εφαρμόζει η Ρεάλ Μαδρίτης επιτρέπει στους ηγέτες
και τους τεχνικούς της να ενεργοποιούν τη στιγμή της επιστροφής όποτε το
κρίνουν σκόπιμο τόσο ο σύλλογος όσο κι ο παίκτης, κι όχι όταν το επιθυμεί ο
Τύπος ή ακόμα και οι οπαδοί. Η καλύτερη απόδειξη αυτού ήταν αυτό που συνέβη με
τον Miguel Gutiérrez κατά τη διάρκεια των προηγούμενων τριών σεζόν. Η Ρεάλ
Μαδρίτης τον κρατούσε υπό έλεγχο και σε μεγάλη εκτίμηση, αλλά δεν αποφασίστηκε
να ενεργοποιηθεί η λειτουργία επιστροφής μέχρι που το καλοκαίρι μεταγράφηκε στη
Νάπολι, συμμετέχοντας ενεργά στη μεταγραφή που πραγματοποίησε ο ιταλικός
σύλλογος.
Αυτό που συνέβη με τον μπακ θα μπορούσε να επαναληφθεί. Είναι
3 χρόνια στα οποία η μελέτη και η παρακολούθηση είναι αυτές που καθορίζουν το
μέλλον του προϊόντος Valdebebas, χρόνος που άφησε να περάσει ο Fran García πριν
επιστρέψει στη madridista οντότητα. Ο καθένας έχει το δικό του διαφορετικό σημείο
μαγειρέματος, κι ο μπακ το είχε μετά από 100 παιχνίδια με τη Ράγιο Βαγεκάνο.
15 με παρελθόν Valdebebas στην εθνική ομάδα
Η πραγματικότητα και οι αριθμοί δείχνουν ότι η fábrica λειτουργεί.
Στο τελευταίο παράθυρο της FIFA, έως και 14 παίκτες που προήλθαν απ’το Valdebebas ήταν παρόντες στις τρεις κύριες ισπανικές
εθνικές ομάδες (Ανδρών, Κ-21 και Κ-20). Κάτι κινείται στη Ciudad Deportiva, και
η cantera συνεχίζει να παράγει ποσότητα και ποιότητα. Η παρουσία του Γκονζάλο
στην πρώτη ομάδα έχει ζωντανέψει την καθημερινότητα του εργοστασίου, όπως κι ο
Καρέρας και το ταξίδι της επιστροφής του.
Στην εθνική του Luis de la Fuente και με παρελθόν στο Valdebebas ήταν
στους τελευταίους αγώνες οι Jorge de Frutos,
Marcos
Llorente και Pablo Barrios.
Στην Κ-21, ήταν η πλειοψηφία, με τους Jacobo,
Alex Jiménez, Gonzalo, Chema, Mario Martín και Obrador. Εν τω μεταξύ, η Κ-20 είχε επίσης των παρουσία των
Fran González, Fortea, Diego Aguado, Cristian David, Tiago
Pitarch e Iker Bravo, οι 5 πρώτοι φορώντας αυτή τη στιγμή λευκά.
Στα καλά χέρια του Σεσκ
Η Ρεάλ Μαδρίτης δεν έχει πάρει απόφαση για τους δύο μέσους,
ούτε για τον Jacobo, τον άλλο που έχει βγει πρόσφατα και έχει εξασφαλίσει μια θέση
βασικού στην Κόμο του Σεσκ Φάμπρεγας, τον προπονητή που πιστεύει περισσότερο την
ισπανική cantera και ειδικά τη madridista.
Κάθε γκολ ή εξαιρετική εμφάνιση δεν σημαίνει την επιστροφή,
όπως εικάζεται, αλλά όλα μετράνε. Ο Nico κι ο Chema έχουν ανοιχτή την πόρτα για
μια πιθανή επιστροφή, αλλά ακόμη χωρίς οριστική απόφαση, αυτή που θα’ρθει τον
Ιούνιο. Η εξέλιξη του καθενός (η λίστα είναι εκτενής) θα καθορίσει τι θα συμβεί
με τους αναφερόμενους, αλλά επίσης και με τους Alex Jiménez, Yusi, Víctor
Muñoz, Marvel, Álvaro Rodríguez, Obrador... ο καθένας με τον τρόπο του.
