Του Carlos Carpio, υποδιευθυντή της Marca
Ο Gareth Bale
αντιμετωπίζει τους τελευταίους τρεις μήνες του στην Ρεάλ Μαδρίτης. Η απόφαση να
μην συνεχίσει την επόμενη σεζόν έχει ήδη ληφθεί στο λευκό club. Του τελείωσε η
πίστωση.
Ο Ουαλός είναι ενοχλημένος για την αλλαγή του ενάντια στην
Λεβάντε, για τις τελευταίες παρουσίες του στον πάγκο ενάντια στην Ρεάλ Σοσιεδάδ
και χθες ενάντια στην Leganés, αλλά πάνω απ’όλα εναντίον της Παρί Σεν Ζερμέν
στη μεγάλη ευρωπαϊκή διοργάνωση. Επέστρεψε στην αρχική ενδεκάδα εναντίον της Μπέτις
και εκ νέου πέρασε και πάλι απαρατήρητος κατά τη διάρκεια 73 λεπτών του στο
γήπεδο, στα οποία δεν συμμετείχε σε κανένα απ’τα τέσσερα γκολ. Όπως επιπλέον
είχε την πολυτέλεια να παρουσιάσει την ενόχλησή του, ο Ζιντάν του έστειλε ένα «μήνυμα»,
όταν τον ρώτησαν για τη μέτρια απόδοση του Gareth: «Λοιπόν... έχει κάνει το
παιχνίδι του...».
Αυτό ακριβώς είναι ένα απ’τα δύο μεγάλα προβλήματα που τον έχουν
εμποδίσει να θριαμβεύσει στη Μαδρίτη. Ξέρει μόνο να κάνει το παιχνίδι του, κι αυτό
συχνά δεν ταιριάζει με τα συμφέροντα της συλλογικής, με την οποία συνδέεται με
δυσκολία, σαν ένα ξένο σώμα. Η ικανότητά του να εμπλέκεται στο παιχνίδι της ομάδας
είναι αντιστρόφως ανάλογη με τις εξαιρετικές του συνθήκες. Ο Μπέιλ παίζει το
παιχνίδι του όπως ζει: απομονωμένος στον κόσμο του, απόμακρος.
ΑΔΙΚΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ
Όταν δεν αποσταθεροποιεί, κάτι που συμβαίνει όλο και
λιγότερο, εξαφανίζεται. Όχι μόνο στην επίθεση, αλλά επίσης και για να πιέσει
στην άμυνα, όπου η συμμετοχή του είναι ελάχιστη, προς δυσαρέσκεια του Zidane. Ο
ασταθής Ουαλός επιτρέπει στον εαυτό του προνόμια που αντιστοιχούν μόνο στον Cristiano
κι ενεργεί σα να’χε κερδίσει τρεις χρυσές μπάλες. Το κακό πια δεν είναι ότι δεν
τις έχει κερδίσει, αλλά η βεβαιότητα ότι δεν πρόκειται να τις κερδίσει, τόσο λόγω
της τάσης του να διασκορπίζεται όσο και λόγω της σωματικής του αδυναμίας.
Από τότε που έφτασε στη Μαδρίτη έλαβε μια αντιμετώπιση λαμπερού
αστέρα για το ότι είναι η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του συλλόγου. Τον
εξισώνουν με τον Neymar και του απονέμουν το καθεστώς του άμεσου αντικαταστάτη
του Cristiano στον madridista Όλυμπο. Πέντε χρόνια αργότερα και οι δύο
συγκρίσεις αποδεικνύονται οδυνηρές. Ο Μπέιλ δεν έχει προσφέρει ούτε τη μισή απόδοση
που θα περίμενε κανείς απ’τις δυνατότητές του και παρακολουθεί την δικαιωματική
καθιέρωση ενός Neymar για να καταλάβει το θρόνο μετά τους Μέσι και Κριστιάνο.
Έχει επίσης επιδείξει έλλειψη σωματικής και πνευματικής δύναμης για να’ναι ο
ηγέτης που στα γραφεία της Μαδρίτης πίστεψαν ότι είδαν. Έχει κερδίσει τρία Champions
League, ναι, αλλά σ’ένα
άνετο δεύτερο πλάνο στη σκιά του Πορτογάλου.
ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΩΝ
Την ευθύνη γι'αυτές τις αποτυχημένες προσδοκίες την έχει η διαδρομή
των 25 τραυματισμών που τον έχουν κάνει να χάσει 78 παιχνίδια, σχεδόν ένα στα τρία
από τότε που ήρθε. Φέτος έχει ήδη τρεις μυϊκές θλάσεις και, προς απελπισία του αποκλειστικά
υπεύθυνου μέχρι πριν λίγο φυσιοθεραπευτή για τις έμμονες φροντίδες του.
Γι’αυτό στο λευκό κλαμπ έχουν καταλήξει να παραδοθούν στο προφανές
και ν’αποδεχτούν ότι θα πρέπει να τον πουλήσουν αυτό το καλοκαίρι. Γι’αυτό και
επειδή πια δεν αντέχεται ότι με τέτοια απόδοση γεμάτη σκαμπανεβάσματα,
συνεχίζει να κλείνει το δρόμο σ’ένα πρότζεκτ ενός μεγάλου παίκτη όπως ο Marco
Asensio. Το παράπονο είναι τόσο διαβόητο που έχει μεταφερθεί στην κερκίδα. Δεν
είναι τυχαίο ότι τις προάλλες ο Barnett, ο αντιπρόσωπός του, του έβαλε μια τιμή:
222 εκατομμύρια, όπως ο Neymar. Η πραγματικότητα είναι ότι το περασμένο
καλοκαίρι η Ρεάλ Μαδρίτης θα τον είχε πουλήσει για 90. Αλλά ούτε η Manchester
United ούτε κανένας άλλος δεν τα πρόσφερε.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
