Η άποψη του Jesús Sánchez
Δεν βλέπω πώς προπονείται ο Dani Ceballos για να μετρήσω εάν
για την καθημερινή του εργασία αξίζει να παίζει 29 δευτερόλεπτα ή 29 παιχνίδια
στη σειρά. Δεν ξέρω τι κίνητρα είχε ο Ζινεντίν Ζιντάν για να τον βάλει στο
Butarque στις καθυστερήσεις, με το ματς πρακτικά να’χει τελειώσει, σε μια κατάσταση
που ίσως χρησίμευσε για να γίνουν καθυστερήσεις, αλλά κατέληξε να προκαλέσει
σάλο και δυσαρέσκεια στον παίκτη, ο οποίος έφυγε απ’τη Leganés κάπως θυμωμένος.
Ήταν μια αδεξιότητα, αλλά όχι μια ταπείνωση. Ο Ζιντάν μπερδεύτηκε,
ο διαιτητής έδωσε μόνο δύο λεπτά καθυστερήσεων κι ο χρόνος πέρασε. Όπως και
πολλές άλλες φορές κατά τη διάρκεια των αγώνων του έλειψαν αντανακλαστικά για να
αντιδράσει, για να στείλει τον παίκτη στον πάγκο και να ακυρώσει μια αλλαγή που
όπως έγινε έχει προκαλέσει συζήτηση. Δεν το έκανε.
Δεν πιστεύω ότι ο Ζιντάν έχει τίποτα εναντίον του Σεβιγιάνου
παίκτη ούτε θα ψάξει έναν δημόσιο χλευασμό. Δεν είναι το ύφος του Γάλλου
προπονητή, ο οποίος έχει τσαλακώσει τα μούτρα του για το ρόστερ του σ’αυτούς
τους μήνες, ακόμη και φθείροντας τη μορφή του. Είναι αλήθεια ότι δεν είναι επίσης
απ’τα αγαπημένα παιδιά του. Καταλαβαίνω ότι ο Ceballos έχει αισθανθεί αγνοημένος
για μεγάλο μέρος της σεζόν, αλλά είναι ένα συναίσθημα που γνωρίζουν καλά οι Lucas
Vázquez, Kovacic και Asensio, μεταξύ άλλων. Ο balear, για παράδειγμα, σταμάτησε
να υπολογίζεται την περασμένη σεζόν για μερικούς μήνες. Τώρα είναι έτοιμος να
ξεκινήσει βασικός στο Παρίσι και ίσως να το άξιζε πολύ νωρίτερα.
Στην ιδέα του Zidane, που σέβεται πολύ τις ιεραρχίες και τις
καριέρες, αυτή η μεταχείριση αποτελεί μέρος της εκμάθησης των νέων. Και είναι αυτό
που ήταν σειρά του Ceballos να ζήσει αυτή τη σεζόν, την πρώτη του στη Μαδρίτη.
Η αλλαγή ήταν άσχημη, αλλά το να βλέπουμε παραπέρα είναι το να μην γνωρίζουμε
τον Zidane, τον άνθρωπο που σκοτώνει για το ρόστερ του.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
