Του Amalio
Moratalla
Σ’αυτή την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ρεάλ Μαδρίτης, η
αλήθεια είναι ότι το σώμα ζητά περισσότερο, πολύ περισσότερο, τη λίστα των
ενόχων παρά τις λύσεις. Αλλά το πρώτο είναι απείρως λιγότερο χρήσιμο απ’το
δεύτερο, σας το διαβεβαιώνω. Μόλις ανακουφιστούμε απ’το να υποδεικνύουμε όλα
όσα κινούνται, η επιστροφή δεν είναι τίποτα. Και είναι ότι η κοινή γνώμη
είμαστε πάντα πιο κοντά στο να ψάξουμε τους αριθμούς απ’τους οποίους
δημιουργείται το χάος παρά να βάλουμε τέλος, όπως είναι λογικό, στον
παραλογισμό των αποτελεσμάτων στον οποίο ζει η τωρινή Ρεάλ Μαδρίτης. Ο υπεύθυνος
για όλα αυτά είναι ο Zidane, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα ότι η μνήμη στο ποδόσφαιρο
θα’ταν τόσο κοντή και κάπως άθλια. Ήξερα για την λήθη στην οποία πέφτει ένας
σκόρερ όταν σταματά να σκοράρει, αλλά η ταχύτητα με την οποία καταναλώνουμε τις
επιτυχίες σήμερα δεν έχει νόημα. Και είναι επίσης άδικη, παρεμπιπτόντως. Οκτώ
απ’τους δέκα πιθανούς τίτλους· μια μνήμη για τους ξεχασιάρηδες!
Ο Ζιντάν έχει μόλις δύο χρόνια ως προπονητής της Μαδρίτης.
Έφτασε εν μέσω πλήρης κρίσης του Benítez. Έχει κερδίσει τα πάντα. Αυτός και οι
παίκτες του, φυσικά. Όπως τώρα, αυτός και οι παίκτες του. Σε τόσο μικρό χρονικό
διάστημα έχει δώσει μαθήματα σχεδόν για όλα, ακόμα και για τύχη. Τώρα βρίσκεται
σε μια κρίση. Ναι, χωρίς παρηγορητικά. Η Liga είναι χαμένη, το Κύπελλο είναι
μικρή λεία εάν φτάσει μέχρι τον τελικό και η τωρινή PSG περιμένει στο Champions
League με τoν επαναληπτικό στο Παρίσι. Μοιάζει
με σκληρό εγχείρημα. Αλλά, σου λέω την αλήθεια αγαπητέ αναγνώστη, αν έπρεπε να
πάω τώρα να ψάξω μια λύση για τον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης, θα έκανα το ίδιο
τηλεφώνημα με πριν από δύο σεζόν, αυτό στον Ζινεντίν Ζιντάν. Η λύση είναι στο
σπίτι. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει στην αγορά ένας προπονητής περισσότερο στα μέτρα
αυτής της ομάδας. Η ηγεσία του είναι η ίδια, ίσως και μεγαλύτερη. Ο θρύλος του,
ο ίδιος, ίσως και μεγαλύτερος. Το χαμόγελό του, το ίδιο, τώρα κάπως μαραμένο,
αλλά το μεγαλείο του είναι άθικτο. Με τον ίδιο τρόπο που αυτό το ρόστερ μέχρι
πρόσφατα το μεγαλοποιούσαμε σχεδόν ομόφωνα, δεν απομακρύνομαι απ’τη σκέψη ότι ο
Ζιντάν είναι πολύ ικανός για να βγει απ’αυτή την κρίση. Το εύκολο είναι να τον
στείλεις -τελείως φυσιολογικό, όπως σ’όλους τους προπονητές- αλλά μετά, τι; Πού
είναι ο Zidane που θα αντικαταστήσει τον Zidane;
Το κοινό είναι κυρίαρχο και θα φανεί πώς θα υποδεχτεί την
ομάδα του μετά τις πρόσφατες κατραπακιές, αλλά το να υπενθυμίσει στους παίκτες
του πόσο άσχημα τα πάνε δεν είμαι σίγουρος στο τι θα οδηγούσε. Μπορεί να γίνει
λόγος για πολλά πράγματα, αλλά δεν βλέπω το λευκό ρόστερ να’χει ψηλά τις μύτες,
οπότε απορρίπτω το επιχείρημα της έλλειψης στάσης. Τους βλέπω περισσότερο επηρεασμένους
στο ψυχολογικό παρά στο σωματικό, παρά τα άθλια δεύτερα ημίχρονά τους.
Πλησιάζουν ημερομηνίες αναταραχών, που δεν πιστεύω ότι
μπορούν να ανακουφιστούν με τη χειμερινή αγορά, πόσο μάλλον με μια αλλαγή του τεχνικού.
Η λύση είναι μέσα κι αν πιστεύετε ότι δεν είναι έτσι, ανοίγω την επιτροπή
προτάσεων. Θα δείτε πως δεν είναι τόσο εύκολο...
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
