Του Enrique Marín
Ο πρώην ποδοσφαιριστής και τώρα σχολιαστής του Movistar+ λέει
για τη Grada FANS του Μπερναμπέου αυτό που πιστεύουμε οι περισσότεροι, ότι
είναι μια απάτη, ενώ ο συγγραφέας βάζει το δάχτυλο στην πληγή
"Το ποδόσφαιρο δεν αξίζει απατεωνιές κι αυτή η κερκίδα
του Μπερναμπέου είναι ένα διαβόητο ψέμα". Έτσι άνετος έμεινε ο
Michael Robinson, πρώην ποδοσφαιριστής και σχολιαστής του Movistar+, σε μια συνέντευξη
που παραχώρησε στην εφημερίδα «AS» στις 22 Δεκεμβρίου με αφορμή τη βράβευσή του
πριν από μερικές μέρες με το βραβείο της αθλητικής δημοσιογραφίας Vázquez Montalbán.
Ο Robinson δεν επιτέθηκε στους οπαδούς της Ρεάλ Μαδρίτης, όπως ήθελαν να κάνουν
να φανεί ορισμένα μέσα, αλλά αναφερόταν αποκλειστικά και μόνο στην αποκαλούμενη
Grada FANS RMCF που βρίσκεται πίσω απ’το νότιο τέρμα του Santiago Bernabeu.
Όπως μπορείτε να διαβάσετε στην ιστοσελίδα τους, «η Grada
FANS RMCF γεννήθηκε το 2014 με σκοπό να φέρει σε επαφή όλους τους Madridistas
που θέλουν να ενθαρρύνουν την ομάδα ακούραστα τόσο στο Bernabeu όσο κι έξω απ’αυτό.
Θέλει να φιλοξενήσει όλους τους madridistas που δημιουργούν ένα μωσαϊκό χωρίς
βία, ούτε πολιτική, ούτε ρατσισμό, ανοικτό σε όλες τις ηλικίες και μ’ένα κοινό
αίσθημα, τον MADRIDISMO».
Μέχρι στιγμής καμία αντίρρηση, αν κι εκεί που λέει «MADRIDISMO»
ίσως θα΄ταν πιο σωστό να’λεγε «FLORENTINISMO» γιατί τόσο madridistas ή
περισσότερο είναι οι οπαδοί που πληρώνουν θρησκευτικά τις συνδρομές τους και δίνουν
ραντεβού στο Μπερναμπέου για να δουν και να ενθαρρύνουν τη Ρεάλ Μαδρίτης όπως τους
κάνει όρεξη. Αυτό του "ένα μωσαϊκό χωρίς βία, ούτε πολιτική, ούτε ρατσισμό"
είναι άξιο επαίνου, αν και θα’πρεπε να’ναι το φυσιολογικό. Δηλαδή, δεν θα’πρεπε
να’ναι απαραίτητο να το ξεκαθαρίσεις.
Το κακό έρχεται όταν σκάβουμε λίγο και ταυτοποιούμε κάποια
απ’τα πρόσωπα που είναι, και για να είναι- πίσω απ’την Grada RMCF FANS, πέρα απ’τον
José Luis Sánchez, διευθυντή του Κοινωνικού Τμήματος της Ρεάλ Μαδρίτης, που
κατηγορείται σ’ένα μέσο για μεταπώληση εισιτηρίων, κι απ’τον Manuel Redondo, διευθυντή του γραφείου του
προέδρου Florentino Pérez, ο δημιουργός αυτής της κερκίδας. Άνθρωποι που
περπατούν στα γραφεία του συλλόγου όπως ο Pedro στο σπίτι του, χωρίς να’χουν,
τουλάχιστον αυτό είναι γνωστό, κανένα πόστο.
«Νομίζω ότι υπάρχουν αρκετά γνήσια συναισθήματα κατά τη
διάρκεια ενός αγώνα έτσι ώστε να προτίθεσαι να προσθέσεις στο θέμα κάποιο
περουκίνι», είπε ο Robinson στη εν λόγω συνέντευξη, για να προσθέσει ότι «όταν
υπάρχουν 70.000 άνθρωποι όντας ειλικρινείς με τα συναισθήματά τους, όποια κι αν
είναι, κι άλλες 4.000 που στέλνουν ένα τηλεχειριζόμενο μήνυμα και καθόλου
αυθόρμητο, το πράγμα γίνεται περίεργο, βρωμίζει τη μεγάλη γιορτή». Θυμάστε τα
300.000 ευρώ που παραδέχτηκε ο Florentino Pérez ενώπιον του δικαστή του Εθνικού
Δικαστηρίου, Eloy Velasco, ότι πλήρωσε στον καταφερτζή του οικοπέδου Púnica,
Alejandro de Pedro, μέσω μιας σύμβασης για την τοποθέτηση στα κοινωνικά δίκτυα;
Εξ ου και το "τηλεχειριζόμενο" του Robinson.
Στην πραγματικότητα ο Άγγλος λέει μόνο αυτό που κάθε οπαδός
του ποδοσφαίρου που ξεπροβάλει στο Μπερναμπέου, είτε «επί τόπου» είτε απ’την
τηλεόραση, σκέφτεται όταν βλέπει ένα κομμάτι κερκίδας στο οποίο πάνε όλοι
ντυμένοι στα λευκά κι ενθαρρύνουν με τραγούδια τόσο λίγο αυθόρμητα και πρωτότυπα
που τους παραδίδονται ακόμη και γραπτώς. Από συνθήματα που απευθύνονται στην
Ατλέτικο Μαδρίτης όπως "en la final / tuvieron que llorar / todos los
colchoneros / la capital / pertenece al Real / Lo sabe el mundo entero / lo,
lo, lo..." («στον τελικό / έπρεπε να κλάψουν / όλοι οι Colchoneros / η
πρωτεύουσα / ανήκει στην Ρεάλ / το ξέρει όλος ο κόσμος / lo, lo, lo...») ή "en
nuestros genes están las remontadas / desde Juanito, Camacho y Santillana / El
colchonero creyó que había ganado / la pone Luka y la remata Ramos / oé, oé /
oé, oé, oeo..." («στα γονίδια μας είναι οι ανατροπές / απ’τους Juanito, Camacho
και Santillana / Ο colchonero πίστεψε ότι είχε κερδίσει / την στέλνει ο Λούκα
και την τελειώνει ο Ramos / oé, oé / oé, oé, oeo...») ή σ’ένα μέσο ενημέρωσης όπως
"insultos de Relaño, no nos moverán / bobadas de Roncero, a nadie
engañarán / en esta grada / un solo sentimiento / Madrid y nada más" («προσβολές
του Relaño (διευθυντής της As),
δεν θα μας κoυνήσουν /
ανοησίες του Roncero, δεν θα εξαπατήσουν κανέναν / σ’αυτήν την κερκίδα / μόνο ένα
συναίσθημα / Μαδρίτη και τίποτα άλλο»). Θυμάστε εκείνο το πανό που έγραφε «τα
χέρια του Τύπου έξω απ’τη Μαδρίτη»; Όπως λέει και η παροιμία, ίσως να’ναι τα
ίδια σκυλιά με διαφορετικό κολάρο.
 |
| ο Michael Robinson, μαζί με τον Emilio Butragueño |
Ένα άλλο παράδειγμα αυτού που λέει ο Ρόμπινσον μπορούσατε να
το διαβάσετε στην El Confidencial, όταν απ’την Ρεάλ Μαδρίτης ζητήθηκε απ’τους διαφόρους
συνδέσμους που αποτελούν μέρος της εν λόγω κερκίδας να πάνε στον επαναληπτικό
της φάσης νοκ-άουτ των 32 του Copa del Rey ενάντια στην Φουενλαμπράδα, με την,
ας την ονομάσουμε προειδοποίηση, ότι ο οπαδός που δεν ήταν προσωπικά στο γήπεδο
θα μπορούσε να μείνει χωρίς να δει το Clásico στις 23 Δεκεμβρίου, καθώς ο
σύλλογος διατηρούσε το δικαίωμα να παραχωρήσει την θέση του.
Michael Robinson: «Όταν υπάρχουν 70.000 άνθρωποι όντας
ειλικρινείς με τα συναισθήματά τους, όποια κι αν είναι, κι άλλες 4.000 που
στέλνουν ένα τηλεχειριζόμενο μήνυμα και καθόλου αυθόρμητο, το πράγμα γίνεται
περίεργο»
«Οι οπαδοί της Μαδρίτης είναι μοναδικοί, μεγαλοπρεπείς και
πολύ απαιτητικοί και το Bernabeu είναι το καλύτερο γήπεδο στον κόσμο που έχω
γνωρίσει εγώ», εξηγεί ο Robinson, αν κι αυτό δεν το τόνισαν εκείνοι ένιωσαν να προσβάλλονται.
Όχι, δεν είναι τυχαίο ότι στο παρελθόν ο Άγγλος πρώην ποδοσφαιριστής έπρεπε να
υπομείνει μαζί με τον Carlos Martinez, και οι δυο τους τώρα σχολιάζουν στο
«Partidazo» του Movistar+, μια επίπληξη του Florentino Pérez για κάτι που είπαν
το οποίο δεν άρεσε στον πρόεδρο της Ρεάλ Μαδρίτης. Ξέρετε πια, η ελευθερία της έκφρασης
και τέτοια.
«Πολλοί Άγγλοι φίλοι που έχουν βρεθεί αυτούς τους καιρούς
στο Μπερναμπέου μου έχουν πει ότι αυτή η κερκίδα είναι αξιολύπητη σ’ένα τέτοιο
κολοσσιαίο γήπεδο», λέει ο πρώην επιθετικός της Οσασούνα, για να αποφανθεί ότι
«άνθρωπε, πρέπει να αποξενώσουμε τους δαιμονισμένους απ’τα γήπεδα, αλλά πιστεύω
ότι υπάρχουν κι άλλοι τρόποι. Δεν μπορείς να διώχνεις τους κακούς και να τοποθετείς
στην θέση τους την οικογένεια Trapp». Πράγματι, το να διώχνεις απ’τα γήπεδα τους
βίαιους είναι πολύ καλό, αν και τους έχεις προστατεύσει για όσο ενδιαφέρει
εκείνον που κάνει κουμάντο και μέχρις ότου οι προτροπές τους, που άρχισαν να κατευθύνονται
προς τα επίσημα, έτριζαν λίγο.
Αν ο Ρόμπινσον σας φαίνεται ύποπτος για antimadridista, κάτι
που προσάπτεται γρήγορα απ’τον σύλλογο σ’αυτόν που δεν κοινωνεί με τον
«florentinismo», ξέρετε πια, το διαβολικό «μαζί μου ή εναντίον της Μαδρίτης», ο
συγγραφέας και γνωστός madridista Alfonso Ussía όχι μόνο έκανε retweet την
αμφιλεγόμενη απάντηση του τηλεοπτικού σχολιαστή, αλλά έγραψε κι ο ίδιος στον
λογαριασμό του στο Twitter ότι «η λευκή κερκίδα της RM είναι μια χαλαρή και
γελοία ένωση τζαμπατζήδων».
Σύμφωνα με το Βασιλικό Λεξικό, ένας τζαμπατζής είναι αυτός
που «έχει τη συνήθεια να τρώει, να ζει, να κάνει δώρα στον εαυτό του ή να
διασκεδάζει με ξένα έξοδα». Κι εδώ προκύπτει το ερώτημα: τζαμπατζήδες σε βάρος
ποιανού; Σε αυτή την ερώτηση θα’πρεπε ν’απαντήσουν απ’την Ρεάλ Μαδρίτης, αν και
γι 'αυτό, θα’πρεπε πρώτα να’χει επικοινωνία κι όχι μη επικοινωνία. Αν το
Μπερναμπέου σήκωνε το κεφάλι του... δεν θα χρειαζόταν καμία Grands FANS.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
