O καλός:
Ο κακός:
Ο μορφονιός:
Κι ο ΜΑΛΑΚΑΣ:
23/03/2014 Ρεάλ Μπάρτσα 3-4 Προπονητής: Κάρλο Αντσελότι
21/11/2015 Ρεάλ Μπάρτσα 0-4 Προπονητής: Ράφα Μπενίτεθ
23/04/2017 Ρεάλ Μπάρτσα 2-3 Προπονητής: Ζινεντίν Ζιντάν
Σα να μην πέρασε μια μέρα. Γιατί; Γιατί στην πραγματικότητα,
Προπονητής: Φλορεντίνο Πέρεθ
Και το αποτέλεσμα; Το αποτέλεσμα είναι η Ρεάλ Μαδρίτης, ν’αποδεικνύεται
ιδανική αυτόχειρας. Πάλι. Ξανά και ξανά. Να περνάει από μπροστά της μια Μπάρτσα
που θέλει να πεθάνει, και η Ρεάλ να μην την αφήνει. Να της δίνει το φιλί της ζωής
ξανά και ξανά. Γιατί αυτή η Μπάρτσα, ως τεράστια ομάδα που υπήρξε στην χρυσή
εποχή της, δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν να πεθάνει με προπονητή Πέρεθ. ΑΠΛΑ
ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.
Ο Ζιντάν, με την σειρά του πήρε το χαρτάκι του και κατέβασε BBC. Μ’έναν Μπέιλ
νεκροζώντανο. Βλαχοκατσαπλιά Ουαλέ γκασμά, το μεσογειακό κλίμα δεν σε σηκώνει. Δεν
αντέχεις και καταρρέεις με το παραμικρό. 37 λεπτά άντεξες σήμερα και
κατέρρευσες. Το αριστερό σου πόδι έπιανες, ενώ το εγχειρισμένο είναι το δεξί. Μην
τυχόν και μας πούνε πάλι για πρόβλημα απ’την εγχείρηση. Προφανώς κάποια θλάση
που θα σε κρατήσει καιρό έξω. Αλλά ακόμα κι έτσι, τη ζημιά σου πρόλαβες να την
κάνεις. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ στην θέση του παίκτη των 100 εκ. να μπαίνει ο
21χρονος Ασένσιο των 4 εκ. και να κάνει τέτοια εμφάνιση. Να βγάζει μάτια, να
παίζει όλη τη Μπάρτσα από δεξιά και να την αναστατώνει, και να παίρνει την Ρεάλ
απ’το χέρι. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ αυτός ο παίκτης να’ναι αλλαγή του ΓΚΑΣΜΑ εκ
βορρά.
Μορφονιέ, μετά τα 5 γκολ με τη Μπάγερν πίστεψες ότι έγινες
θεός. Σουτ απ’όπου βρεις, πάσα στον Μπενζεμά δεν υπήρχε στο λεξιλόγιό σου,
παραδοσιακοί θεατρινισμοί, όπως στο 5’ που έπεσες σε τρίτο χρόνο για να πάρεις
το πέναλτι, παραδοσιακές ζεμπεκιές όπως στο 65’ που έψαξες το νιοστό ψαλιδάκι
τρομάρα σου!!!!, αντί να δώσεις στον Μπενζεμά με κεφαλιά πάσα, παραδοσιακά όλα
σου. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ να δηλώνεις ακόμα αριστερό εξτρέμ, κι ο Μαρσέλο να παίζει
όλη τη Μπάρτσα από αριστερά μόνος του. 1 πρωτάθλημα σε 7 χρόνια έχεις πάρει ρε
γκασμά, και δεν θες να πας παραπάνω.
Μπενζεμά. Χαϊδεμένο μου παιδί εσύ. Που αν δεν πάει το ματς
στο 80’ δεν γίνεται να βγεις. Κι ας περιφέρεσαι σαν την άδικη κατάρα. Κι ας έχεις
γαμήσει 52 συνδυασμούς στην επίθεση, κι ας έχεις χάσει τα λιγοστά ψίχουλα που
σου επέτρεψε να πάρεις ο παρτάκιας από πάνω, λες και ήσουν χορτάτος και είπες «ευχαριστώ,
δεν θα πάρω».
Σάπισε στον πάγκο ο Μοράτα. Ξεροστάλιασε. Πάγωσε ο Ίσκο απ’το
σκωτσέζικο ντους.
Ήταν στραβό το κλίμα, το’φαγε κι ο Σέρχιο. Θυμήθηκε τον
παλιό κακό του εαυτό. Με φόρα με τα δύο πάνω στον Μέσι. Σωστή η κόκκινη. Και μετά θυμήθηκε και τις δηλώσεις του Πικέ για τα επίσημα του Μπερναμπέου, και του τα'δειχνε. Με τέτοια μυαλά, άντε να πάρεις αποτέλεσμα. Σας έβαλε στο παιχνίδι του...
Ζιντάν εσύ έτσι θες. Είτε το πάρεις, είτε το χάσεις, θες να
το κάνεις προσκυνημένος. Με τις πλάτες του Πέρεθ. Με τι επιλογές του. Όχι με τις
δικές σου.
Συγχαρητήρια στη Μπάρτσα που ξαναμπήκε στο κόλπο, ήταν
καλύτερη στις λεπτομέρειες και πήρε δίκαια τη νίκη. Πλέον η ψυχολογία είναι με
το μέρος της. Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, θα κάνει το 5/5 και θα πιέσει
έτσι όσο περνάει απ’το χέρι της. Η Ρεάλ έχασε την ευκαιρία να καθαρίσει από
σήμερα, και να αφοσιωθεί στα ημιτελικά με την Ατλέτικο, στην προσπάθειά της να
γράψει ιστορία. Αλλά ιστορία με προπονητή τον Πέρεθ, πως γίνεται να γράψεις; Ψάχνουν
οι κορυφαίοι επιστήμονες της εποχής να βρουν την λύση στην εξίσωση κι
αδυνατούν. Ίσως σε κάποιο άγνωστο μέλλον, με κάποιον Πέρεθ του τότε, τα
καταφέρουν. ΑΜΠΑΛΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ, ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΠΕΡΕΘ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ
ΜΟΡΦΟΝΙΟΥ, ΠΟΥ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΗΛΗ, ΒΑΛΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ.
ΧΩΝΕΨΤΕ ΤΟ: Όσο υπάρχουν παίκτες που κολλάνε τη μπάλα, τόσο η εξίσωση δεν θα’χει
λύση. Τόσο απλό. Και είναι λυπηρό να’χει και η Ρεάλ τέτοιους και να τους ακυρώνει
στον πάγκο.
Κρίμα για τ’άλλα παιδιά. Κρίμα για τον εκπληκτικό σήμερα Μαρσέλο
(κάνε το φάουλ στον Ρομπέρτο που να σε πάρει). Κρίμα για τον τεράστιο Καρβαχάλ.
Κρίμα για τον ανυπέρβλητο Μόντριτς. Κρίμα για την ψυχάρα τον Νάτσο. Κρίμα για
τον Κέιλορ που έκανε σπουδαία εμφάνιση. Κρίμα για τον εργάτη Καζεμίρο. Κρίμα για
τον επαγγελματία τον Κρος. Κρίμα για τους αδικημένους του πάγκου.
Αυτά. Δεν αξίζει ανάλυση. Αν και ήταν ματσάρα, με
συγκλονιστικό ρυθμό, αντάξια ενός κλάσικο.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
