Του Jesús Sánchez
Η Ρεάλ Μαδρίτης άφησε πίσω την έρημο της απογοήτευσης και των
ισοπαλιών που της έσκασε το δέρμα και της έκαψε το κεφάλι. Έκατσε στη σκιά με
μια εκπληκτική απόδοση για να ισιώσει ένα λογαριασμό αποτελεσμάτων κάπως στραβό
τις τελευταίες μέρες. Αυτή της Σεβίλλης ήταν η πρώτη νίκη στα τελευταία πέντε
παιχνίδια, αλλά ίσως η καλύτερη της σεζόν, λόγω παιχνιδιού και γκολ. Η Δρ
Μπέτις, τόσο βουβή που δεν έδωσε καμία απάντηση στο παιχνίδι, την θεράπευσε.
Ο βάλτος των τριών ισοπαλιών στη Laliga έμεινε πίσω, αυτή η ξέρα για την ομάδα
που απαγορεύεται να μην κερδίζει κάθε βράδυ. Απαιτητική στην ίδια της την καύση,
είχε τονίσει, απ’την κορυφή του πρωταθλήματος μετά την ισοπαλία με την Eibar,
κάτι τόσο λακωνικό όσο και συμπερασματικό: κάτι συμβαίνει. Χθες διακήρυξε την
ανάρρωσή της με ένα πολύ υγιές 1-6.
Η ομάδα του Ζιντάν έδωσε λύση σε πολλά απ’τα περιβόητα
προβλήματά της σ’ένα πρώτο φανταστικό ημίχρονο, ανθολογικό. Δίνει τόσα πολλά για
συζήτηση, για να γραφτούν και να ειπωθούν τόσα πολλά πράγματα γι 'αυτό, που ίσως
η ιστορία των αδυναμιών της να’ταν υπερβολική, τόσο υπερβολική όσο ποτέ. Συμβαίνει
επίσης στις νίκες. Η έναρξή της, τόσο ανησυχητική άλλες μέρες όπως είχε παραδεχτεί
ο Ζιντάν, ήταν σθεναρή. Οι απουσίες της, -είχε πέντε-, πέρασαν στην λήθη, μια
περιοχή που δεν είχε περπατήσει ποτέ ο Peter Pan, συγγνώμη Modric. Kovacic και
Isco, ο οποίος σκόραρε δύο γκολ και είχε μια εκπληκτική απόδοση, έβγαλαν λάμψη απ’το
βάθος της ντουλάπας της. Και το ποδόσφαιρο της έμοιαζε με λίγες απ’τις
προηγούμενες φορές σ’αυτή τη σεζόν, τέτοιο όπως στο Ντόρτμουντ. Επίσης δεν είχε
παίξει τόσο άσχημα σ’εκείνες τις τρεις ισοπαλίες.
Την βοήθησε η Μπέτις, βέβαια. Είχε δύο εβδομάδες για να
χωνέψει την καταστροφή του Anoeta, αλλά κατέληξε τονίζοντας τα λάθη της,
κλειδωμένη στο κελί των ελλείψεών της. Η verdiblanco ομάδα δεν μοιάζει σε τίποτα
στον γενναίο παίκτη που ήταν ο προπονητής της. Ο Simeone, τον οποίο θαυμάζει ο
Gustavo, το έχει πετύχει στην Atleti. Ο Poyet, όχι.
Η Μπέτις βελτιώθηκε όταν είχε το βάρος του σκορ από πάνω της,
λόγω ταυρομαχικής ντροπής, για να αποφύγει τη οργή που έβλεπε να’ρχεται πάνω
της. Κατάφερε να βγάλει το βάρος μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα, κατά την
έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου. Στα πρώτα 45 λεπτά ήταν ένα ανδρείκελο, ένα ξεσκονόπανο
με το οποίο η Μαδρίτη σκούπισε τη σκόνη μετά τη διάβαση απ’την έρημο. Δέχτηκε
τέσσερα γκολ και θα μπορούσε να’χε δεχτεί έξι.
Στη συνέχεια, μ’όλα χαμένα, διόρθωσε κάπως την εικόνα της
μετά το διάλειμμα, σα να’χε τεθεί στα χέρια της Max Factor, αν και για τους
οπαδούς της Μπέτις υπήρχε συγχώρηση μόνο για τον Joaquín, έναν παίκτη που δεν
χρειάζεται πλύσεις προσώπου. Είναι αλήθεια. Οι οπαδοί έφυγαν απ’τον Villamarin πρόωρα,
με το έκτο γκολ του Κριστιάνο, που το έψαχνε όλη τη νύχτα, κι έκανε το σετ. Οι πιστοί
Verdiblanca οπαδοί δεν είχαν δει το ποδόσφαιρο της ομάδας τους και δεν ήταν
επίσης εκεί για να δούνε τένις.
Ένα έργο τέχνης, μια κίνηση παρόμοια με το φανταστικό πρώτο λευκό
γκολ στην κόλαση του Ντόρτμουντ, έστεψε το μεγάλο πρώτο ημίχρονο της ομάδας του
Ζιντάν. Το έβαλε ο Isco μετά από μια πάσα του Pepe, ο οποίος είχε ξεκινήσει την
φάση στην δική του περιοχή μετά από ένα κόρνερ της Μπέτις. Εκθειάζουν τόσο το ποδόσφαιρο
επαφής ή κατοχής ως τη μόνη αλήθεια, που είχε υποτιμηθεί η ομορφιά μιας αντεπίθεσης,
σα να’ταν ένα επάγγελμα για τους ανθρώπους του υποκόσμου, σαν να κρύβουν ένα
μεγάλο ψέμα.
Τα τελευταία χρόνια, η Μαδρίτη ήταν μια απ’τις ομάδες που το
έκανε καλύτερα. Ήταν ένα γκολ σε 14 δευτερόλεπτα, με 12 επαφές και πέντε
παίκτες που συμμετείχαν σε μια συγκλονιστική αρμονία που κατέληξε στο τέρμα του
Adán, εκεί όπου την ώθησε ο Isco μετά την ασίστ του Πέπε και τη θανατηφόρα πάσα
του Κριστιάνο. Πρέπει να’σαι πολύ «cool» για να το βγάλεις αυτό απ’την
πινακοθήκη του ποδοσφαίρου...
Το γκολ ήταν το τέταρτο της νύχτας ενάντια σε μια Μπέτις η
οποία τότε ήταν ήδη παραδομένη. Αν είχε ποτέ ένα σχέδιο, δεν μπόρεσε να το θέσει
ποτέ σε εφαρμογή. Ο Varane, στο τρίτο λεπτό, έκανε την κεφαλιά στο δίχτυα από
ένα φάουλ που χτύπησε ο Kroos, όπως δεν το κάνει κανείς άλλος και η verdiblanco
ομάδα άρχισε να πεθαίνει εκεί, βλέποντας να νικιέται κατά κράτος στα μεγάλα
πράγματα κι επίσης και στα μικρά. Ο Ζιντάν πιστεύει ότι η ένταση είναι να
κερδίζεις σ’αυτές τις μάχες των διεκδικούμενων μπάλων. Θα πρέπει να αισθάνεται
ικανοποιημένος με τη στάση των ανδρών του, αρπακτικοί.
Οι παίκτες της Μαδρίτης παρουσιάστηκαν με αίσθηση του
επείγοντος κι αποφασιστικότητα, σα να’ξεραν ότι δεν είχαν άλλη επιλογή απ’το να
κερδίσουν. Μετά το γκολ του στόπερ, ο Cristiano, αποτυγχάνοντας και πάλι, την πέταξε
έξω απ’τη μικρή περιοχή και, στη συνέχεια ο Bale την έστειλε στο δοκάρι. Είχαν περάσει
δεκαπέντε λεπτά. Μπενζεμά και Μαρσέλο, από θέση οφσάιντ, πήγαν πέρα απ’τη
δήλωση προθέσεων, αδιαμφισβήτητη. Στη συνέχεια ήρθε η ωδή στην αντεπίθεση.
Το δεύτερο ημίχρονο παίχτηκε γιατί το υποχρέωναν οι
κανονισμοί. Ο Cejudo έκανε το Villamarin να πιστέψει ότι η Μπέτις είχε ψυχή. Αλλά
η verdiblanco ομάδα μόλις που εκμεταλλεύτηκε το στρώμα όπου κοιμόταν η Μαδρίτη αφού
φόρεσε τα μοβ. Ξύπνησε για να στερεώσει τη νίκη με τον Isco, ο οποίος βρήκε το
παραθυράκι, και τον Κριστιάνο, ο οποίος βρήκε τον εαυτό του με το έκτο.
@suntagm_puskas
