Ο τίτλος είναι τίτλος και μπήκε στο μουσείο.
Μπράβο στην ομάδα, για την πανάξια κατάκτηση, χάθηκε το μέτρημα στις ευκαιρίες, η Σεβίλλη πήγε να κλέψει τον αγώνα.
Ισορροπημένο ματς στο α, από δύο ευκαιρίες οι δύο ομάδες, τα γκολ για την κάθε μία -μεγάλο παστέλι απ'τον Ασένσιο-, το σουτ του Καρίσο που έβγαλε ο Κασίγια, και η ευκαιρία του Ίσκο με τον αμυντικό πάνω του.
Στο β η Σεβίλλη είχε μόνο το γκολ απ'το ανόητο πέναλτι του Ράμος και ουσιαστικά τίποτα άλλο μέχρι το 120. Η Ρεάλ είχε τρεις ευκαιρίες, με το σουτ του Ίσκο, και τις κεφαλιές των Μπενζεμά και Ράμος, και το γκολ του Ράμος, από ασίστ του Λούκας, στις καθυστερήσεις.
Στην παράταση, με την Σεβίλλη να παίζει με 10, η Ρεάλ κυριάρχησε χάνοντας αρκετές ευκαιρίες. Χαρακτηριστικότερες ήταν τα άχαστα τετ α τετ των Λούκας και Χάμες, ενώ υπήρξε και το σουτ του Μπενζεμά, του Μόντριτς και του Χάμες με το δεξί, όπως επίσης και το κακώς ακυρωθέν γκολ του Ράμος, για να'ρθει στο 119 ο Καρβαχάλ και με τη γκολάρα του να δώσει την κούπα.
Στο α η Ρεάλ μπήκε πιο δυνατά. Χωρίς να πνίγει την Σεβίλλη, ήταν καλύτερη, είχε την πρωτοβουλία, και προηγήθηκε δικαίως με την γκολάρα του Ασένσιο. Ασένσιο: Το μέλλον είναι εδώ.
Στη συνέχεια, ο ΖΖ έκανε λάθος. Λάθος που του χρεώνεται και που παραλίγο να κοστίσει έναν τίτλο. Η Σεβίλλη, δεν είναι Ατλέτικο. Συνεπώς, όταν προηγείσαι εναντίον της, δεν της δίνεις τη μπάλα και δεν την περιμένεις. Βγαίνεις μπροστά, την πνίγεις, και την τελειώνεις. Ο ΖΖ δεν το'κανε αυτό. Κατέφυγε στη Μπενιτεθίστικη λογική του κλεφτοκοτά. Του βγήκε στον τελικό του Μιλάνου, και την ακολούθησε και σήμερα. ΛΑΘΟΣ. Και φάνηκε στην πράξη. Επέτρεψε στην Σεβίλλη την ισοφάριση. Και στη συνέχεια, έγινε ότι έγινε. Σ'όλο το 90, με βάση την κάρτα του σκηνοθέτη, κατοχή 60-40 υπέρ της Σεβίλλης!!!, και στα 120, με βάση τη Marca, 55-45 υπέρ της Σεβίλλης, ενώ έπαιζε απ'τις αρχές της παράτασης με 10, με το σκορ στο 2-2!!! ΛΑΘΟΣ. Και η Σεβίλλη είναι μια ομάδα, απ'την έδρα της οποίας πρέπει να περάσουμε, αν θέλουμε πρωτάθλημα. Και η κατοχή είναι κάτι απαραίτητο, αν θέλουμε πρωτάθλημα.
Ναι, είναι αρχή της σεζόν. Ναι, ακόμα είμαστε σε προετοιμασία. Ναι είχαμε 6 απουσίες βασικών στην αρχική 11άδα. Αλλά τα ίδια ισχύουν και για την Σεβίλλη. Έχασε 5 βασικούς και τον προπονητή. Κι από πάνω, παρατάξαμε μια 11άδα, με παίκτες μπαλαδόρους, καλούς με τη μπάλα στα πόδια, οπότε η απώλεια της κατοχής δεν δικαιολογείται και βαραίνει τον ΖΖ.
Στα θετικά το πολύ πρέσινγκ απ'όλους, κυρίως όσο παίζαμε με την αρχική 11άδα.
Μοράτα λίγα πράγματα. Έχασε κοντρόλ και χάλασε επιθέσεις. Δεν έχει μπει ακόμα στο πνεύμα της ομάδας. Υπάρχει σίγουρα και το άγχος του ν'αποδείξει, ότι αξίζει να αντιμετωπίζεται αξιοκρατικά, αλλά εδώ είναι η Ρεάλ, και δεν υπάρχουν δικαιολογίες.
Λούκας, ακόμα χειρότερος. Μέχρι τη μεγάλη ασίστ, πλήρως αρνητικός. Προσπαθούσε, αλλά εκτός απ'την ενέργεια με την πάσα στον Ίσκο στο 44, όλα τ'άλλα αρνητικά. Στην παράταση, μετά την ασίστ, ανέβηκε, αλλά το τετ α τετ του δεν χάνεται...
Ο Ίσκο μέτριος, έχασε ευκαιρίες, που δεν επιβάλλονταν να βάλει, αλλά συνολικά μπορούσε και καλύτερα.
Ο Ασένσιο έκανε πολύ παιχνίδι, πολλά πράγματα στο ματς. Θα'ταν μια θετική εμφανίση, αλλά με την γκολάρα που έβαλε, ήταν κάτι περισσότερο. Ήταν μια υπόσχεση...
Για τον Καρβαχάλ δεν υπάρχουν λόγια. Στο τέλος ντύθηκε Ντιέγκο.
Απ'τον Μαρσέλο, με βάση και την εικόνα του στα φιλικά, κυρίως επιθετικά. αναμένονταν περισσότερα. Αμυντικά, τα κλασικά, υπήρξαν κάποια κενά απ'την πλευρά του.
Ο Κόβασιτς έκανε πολύ παιχνίδι, ειδικά στο α, ήταν θετικός, αλλά είναι ο μεγάλος υπαίτιος στο 1-1, όπου γύρισε πλάτη.
Η αμυντική γραμμή γενικά τα πήγε καλά, δεν δέχτηκε πολλές φάσεις, αλλά στις λίγες που δέχτηκε, η αντίδραση ήταν απαράδεκτη. Στο 1-1 ο Βαράν φέρει μερίδιο ευθύνης, ενώ το πέναλτι είναι απ'τις γνωστές απερισκεψίες του Ράμος. Όπως και η ισοφάριση στο 93. Ο κλασικότατος πλέον Σέρχιο. Καμία έκπληξη, καμία καινοτομία στις εμφανίσεις του...
Ο Μπενζεμά ήταν σαφώς πιο απειλητικός απ'τον Μοράτα, η άμυνα της Σεβίλλης τον ένιωσε σαφώς περισσότερο, αλλά δεν σκόραρε. Εδικά στην παράταση, στο σουτ που επιχείρησε, έπρεπε να το'χει κάνει πολύ καλύτερα, ουσιαστικά όντας αμαρκάριστος.
Χάμες και Μόντριτς φάνηκαν κυρίως στην παράταση, όπου η Σεβίλλη έμεινε με 10. Το χαμένο τετ α τετ του πρώτου δεν συγχωρείται, ενώ το ότι ξεκίνησε ως τρίτη αλλαγή σ'ένα ματς με το BBC εκτός αρχικής 11άδας, τα λέει όλα, για το πόσο έχει πείσει τον ΖΖ με την στάση του...
