Απ’τη μέρα που ανακοινώθηκε η απόλυση του Κάρλο, ενώ ξέραμε
πλέον όλοι ότι θα τον αντικαθιστούσε ο Μπενίτεθ, οι σώφρονες γνωρίζαμε ότι
εκτός απροόπτου θα χάναμε και το φετινό πρωτάθλημα. Στο ντόρτι του κλάσικο,
επιβεβαιωθήκαμε. Από’κει και πέρα, έμειναν μόνο αυτοί που δεν ήθελαν να δουν
την αλήθεια. Κι ακόμα κι αυτοί το πήραν απόφαση στις 27/2, στην 26η
αγωνιστική, όταν η Ατλέτικο πέρασε για 3η συνεχόμενη χρονιά στο πρωτάθλημα
μέσα απ’το Μπερναμπέου, όντας η πρώτη ομάδα που το καταφέρνει κι άφησε την Ρεάλ
στο -12.
Παρόλα αυτά, η Ρεάλ έφτασε να’χει μαθηματικές πιθανότητες
κατάκτησης του τίτλου μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Οι κύριοι λόγοι είναι οι
τρεις. Οι δύο αφορούν την ίδια την Ρεάλ: εν μέσω του χάους ανέλαβε την ομάδα ο
πρωτάρης ΖΖ και σε συνδυασμό με την κρυμμένη ευλογία του ντροπιαστικού
αποκλεισμού απ’το κύπελλο, βρήκε χρόνο να δουλέψει τη φυσική κατάσταση της ομάδας,
η οποία ήταν άθλια απ’την τραγική προετοιμασία, ενώ παράλληλα ενέπνευσε τους παίκτες,
κάτι που δεν μπόρεσε να κάνει σε καμία περίπτωση ο Μπενίτεθ. Το αποτέλεσμα ήταν
να κάνει η ομάδα έναν εκπληκτικό δεύτερο γύρο, μαζεύοντας 50 απ’τους 57
διαθέσιμους βαθμούς, -έναντι των 40 του πρώτου-, μια πορεία πρωταθλητισμού. Τα
εύσημα στον ΖΖ για όλο αυτό και για την προσπάθεια μέχρι τέλους, με την ομάδα
να’χει φτάσει σ’ένα ανεπανάληπτο φινάλε -ρεκόρ 12 συνεχόμενων νικών.
Ακόμα κι έτσι, όλα αυτά δεν θα σήμαιναν και πολλά, αν δεν
υπήρχε κι ο τρίτος λόγος: η απότομη κατάρρευση της Μπάρτσα, η οποία μέσα σε 4
συνεχόμενες αγωνιστικές πέταξε 11 βαθμούς, με την Ρεάλ να βάζει το χεράκι της στο
διπλό του Καμπ Νου. Ωστόσο, ούτε όλα αυτά ήταν ικανά να φέρουν τον τίτλο στη
Μαδρίτη, απόδειξη του πόσου ακατόρθωτου ήταν να κερδηθεί το φετινό πρωτάθλημα,
με βάση το σχεδιασμό που έκανε ο τεχνικός διευθυντής της Ρεάλ.
Φλορεντίνο αυτή είναι η κληρονομιά σου και να τη χαίρεσαι:
στην πρώτη σου 6ετή θητεία, έφερες στην ομάδα 2 πρωταθλήματα. Και στη δεύτερη
7ετή σου, 1. Γιατί? Γιατί έχτισες την ομάδα, με κριτήρια ξένα απ’τα ποδοσφαιρικά.
Και η Λα Λίγκα, βραβεύει τη σταθερότητα επί μακρόν, σε βάθος 38 αγωνιστικών.
Είναι ένας μαραθώνιος που βραβεύει τον πιο ικανό. Δεν είναι μια διοργάνωση νοκ
άουτ, όπως το cl, όπου
αρκεί απλά να κάνεις μερικές καλές βραδιές, κάτι που μπορεί να σου εξασφαλίσει
κι ένα ρόστερ αστέρων -που σε καμία περίπτωση δεν είναι ο ορισμός μιας ομάδας- σε
συνδυασμό με την απαιτούμενη τύχη του θεσμού.
Αν δεν αφήσεις την ομάδα στην ησυχία της, άσε τουλάχιστον
όλο τον σχεδιασμό της επόμενης σεζόν σε κάποιον που γνωρίζει το άθλημα, όπως ο
ΖΖ. Αν δε γίνει ούτε αυτό, του χρόνου η Μπάρτσα θα ξεκινήσει και πάλι ως το νο
1 φαβορί.
