Στη Ρώμη, με τον Ζιντάν, υπήρξε η ίδια εικόνα με τον Αντσελότι
στο Gelsenkirchen
Η Μαδρίτη απεικόνισε στη Ρώμη την ένωση μιας ομάδας που
επιστρέφει για να «αγκαλιάσει» τον προπονητή της. Είναι ο μεγάλος θρίαμβος του
Ζιντάν πέρα απ’το 0-2
"Η ατμόσφαιρα στην πτήση της επιστροφής ήταν
υπέροχη"
1.500 χιλιόμετρα χωρίζουν το Gelsenkirchen απ’τη Ρώμη, αλλά
αυτές οι δύο πόλεις συνδέονται τώρα με μια συγκεκριμένη εικόνα που σχετίζεται
με την Ρεάλ Μαδρίτης: το θέαμα των παικτών των Blancos να περιβάλουν τον
προπονητή τους με μια αγκαλιά. Μια σκηνή, στο επίκεντρο της οποίας βρέθηκε ο Κάρλο
Αντσελότι στη Γερμανία, επαναλήφθηκε με τον Ζινεντίν Ζιντάν στην Ιταλία. Μόλις
ένας χρόνος χωρίζει αυτά τα δύο στιγμιότυπα. Ένα σύντομο χρονικό διάστημα, κι όμως
ένα στο οποίο οι δέκα φορές κατακτητές του Champions League έχουν βιώσει ένα
μεγάλο αριθμό αρνητικών.
Το κύριο, μια δραματική αλλαγή στον πάγκο που άλλαξε το καθεστώς
ευεξίας που υπήρχε στο Valdebebas. Η αποχώρηση του Αντσελότι κόντρα στη θέληση
της πλειοψηφίας του ρόστερ και η απότομη άφιξη του Μπενίτεθ αποσυναρμολόγησαν
το υπόστεγο. Η Μαδρίτη όχι μόνο δεν βελτίωσε τ’αποτελέσματα -ο στόχος
προτεραιότητας μετά από μια άτιτλη σεζόν που καταδίκασε τον Ancelotti- αλλά
αποσυντέθηκε εκ των έσω εξαιτίας αποδυτηρίων πλήρως αντιμέτωπων με τον προπονητή.
Η κατάσταση έγινε τόσο δραματική ώστε ο Florentino Pérez
αναγκάστηκε να παρέμβει. Ο Μπενίτεθ καρατομήθηκε και ήρθε ο Ζιντάν. Φρέσκος
αέρας για ένα ρόστερ που δεν έκανε καμία προσπάθεια να κρύψει τη χαρά του για
την αλλαγή στον πάγκο. Οι συνέπειες φάνηκαν γρήγορα, ειδικά στο γήπεδο. Η Μαδρίτη
είναι και πάλι μια οικογένεια, μια ενωμένη ομάδα στην οποία όλοι κωπηλατούν
προς την ίδια κατεύθυνση.
Πριν από ένα χρόνο στο Gelsenkirchen υπήρξε η ίδια εικόνα με
τον Carlo
Αυτό που είναι κάτι προφανές, απεικονίστηκε στην εικόνα του Cristiano
να τρέχει να αγκαλιάσει τον Ζιντάν μετά το άνοιγμα του σκορ στη Ρώμη. Το ίδιο ακριβώς
συνέβη το προηγούμενο έτος με τον Marcelo και τον Αντσελότι στο Gelsenkirchen.
Το αποτέλεσμα και στις δύο περιπτώσεις, μια ομάδα να αγκαλιάζει τον προπονητή
της, με ό, τι σημαίνει αυτό. Γιατί πέρα απ’το 0-2 της Ρώμης, είναι η εικόνα
της ένωσης που βγάζει η Μαδρίτη. Αυτός είναι ο μεγάλος θρίαμβος του Ζιντάν στο Olímpico,
η ανάκτηση του πνεύματος του Αντσελότι, αυτό που τόσο έλειψε απ’τους παίκτες
κατά τη διάρκεια της εποχής Μπενίτεθ.
Ο Ζιντάν έχει μεταμορφώσει την ομάδα στο γήπεδο κι έξω απ’αυτό.
Μετά το παιχνίδι, οι παίκτες εκμεταλλεύτηκαν τα κοινωνικά δίκτυα για να αναπαράξουν
την εικόνα της αγκαλιάς με τον προπονητή. Κριστιάνο, Ramos, Marcelo κι ο ίδιος
ο Μπέιλ, ο οποίος δεν ήταν σε θέση να ταξιδέψει λόγω του τραυματισμού που τον
ταλαιπωρεί, δημοσίευσαν την εικόνα με κάποιο σχόλιο που δεν έκανε τίποτα άλλο
απ’το να δείχνει ότι η ομάδα είναι και πάλι μια οικογένεια. Το πάρτι συνεχίστηκε
στην πτήση της επιστροφής. «Η ατμόσφαιρα ήταν υπέροχη», παραδέχεται ένας
παίκτης.
Ο Ζιντάν έχει κερδίσει τους παίκτες κι έτσι έχει κερδίσει
πολύ έδαφος, όταν πρόκειται να συνεχίσει να εργάζεται σε αναζήτηση του στόχου
να ισιώσει μια σεζόν που άρχισε να πηγαίνει στραβά από πολύ νωρίς. Ο προπονητής
συνυπήρξε με τον Αντσελότι και γνωρίζει το μυστικό της επιτυχίας σε αποδυτήρια
απ’τα οποία έλλειπε το χάρισμα και η κατανόηση του Ιταλού.
Μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις και η λεπτομέρεια του Cristiano
να πάει να πανηγυρίσει το γκολ στη Ρώμη με τον Ζιντάν σηματοδοτεί ένα σημείο
καμπής και την επιστροφή σε μια εποχή στην οποία ήταν όλα ρόδινα. Η Μαδρίτη
έχει βάλει στο αρχείο το παρελθόν κι απολαμβάνει ένα συναρπαστικό παρόν.
Η αγκαλιά είναι το σήμα εκκίνησης σε μια τελική ευθεία της
σεζόν στην οποία οι λευκοί παίκτες θέλουν να αντιστρέψουν την κατάσταση. Είναι
η χειρονομία που έλλειπε για να επιβεβαιωθεί ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει. Το
πνεύμα του Αντσελότι είναι τώρα του Ζιντάν.