Του Santiago Segurola, διευθυντή της Marca
Αναρχία στη Ρεάλ Μαδρίτης
Η συντριβή της Ρεάλ Μαδρίτης λειτουργεί σε πλήρη ταχύτητα
και δεν σέβεται κανέναν. Είναι μια άτακτη φυγή, όπως αντικατοπτρίστηκε μετά την
ήττα απ’την Ατλέτικο Μαδρίτης. Έκαναν λάθος όσοι μίλησαν για ένα αδιάφορο
ντέρμπι. Ήταν μια μονομαχία με πολύ σοβαρές συνέπειες για την Ρεάλ Μαδρίτης, που
βγήκε εκτός μάχης για τον τίτλο, υπερκεράστηκε εκ νέου απ’την Ατλέτικο, η οποία
έχει κερδίσει τα τρία τελευταία παιχνίδια πρωταθλήματος στο Μπερναμπέου, με μια
αβυσσαλέα αίσθηση της κατάρρευσης σε όλους τους τομείς. Οι δηλώσεις του Cristiano
δεν βοηθούν. «Αν ήταν όλοι στο επίπεδό μου, θα’μασταν πρώτοι», είπε. Στη
συνέχεια προσπάθησε ν’ανασκευάσει λέγοντας ότι αναφέρονταν στην φυσική
κατάσταση, αλλά η ζημιά έχει γίνει.
Ούτε στον καλύτερο Κριστιάνο Ρονάλντο στην κορυφή της
καριέρας του δεν θα μπορούσαν να επιτραπούν οι δηλώσεις αυτού του μεγέθους,
επειδή είναι προσβλητικές και δίνουν μια ιδέα διχασμού, απουσία ηγεσίας. Κάτι τέτοιο
πρέπει να υποψιάζεται ο κόσμος, ο οποίος φώναξε και πάλι στον Florentino Perez να
παραιτηθεί. Αυτό το είδος των στραβοπατημάτων είναι δυνατό μόνο στο αυτοκαταστροφικό
κλίμα που κυριαρχεί στην τρέχουσα κατάσταση της Ρεάλ Μαδρίτης. Είναι ένας
τροχός που κινείται όλο και πιο γρήγορα, χωρίς να σταματά μπροστά σε τίποτα,
καταστρέφοντας καριέρες και φήμες. Παίκτες μέχρι και πριν από λίγο καταξιωμένοι,
βγήκαν απ’το γήπεδο υπό χλευασμούς. Ποδοσφαιριστές μεγάλου κύρους φαίνονται
άχρηστοι. Είναι πάντα τρομερή μια κατάσταση, στην οποία αυτοί που δεν παίζουν, λόγω
τραυματισμών ή τιμωριών φαίνονται καλύτεροι απ’αυτούς που το κάνουν.
Αυτή τη στιγμή η Ρεάλ Μαδρίτης είναι ένα φλεγόμενο κτίριο. Η
απογοήτευση διαφαίνεται στα μεγάλα θέματα-το κακό παιχνίδι και τα κακά αποτελέσματα-
και στις μικρές λεπτομέρειες. Τα τελευταία λεπτά παίχτηκαν με το γήπεδο μισοάδειο.
Η Ατλέτικο δεν κέρδισε λόγω των πολλών γκολ, ούτε και η υπεροχή της ήταν τόσο
διαβόητη ώστε η ισοπαλία να μοιάζει αδύνατη. Αυτό που ένιωσαν οι madridistas οπαδοί
ήταν ένα μίγμα αδιαφορίας και κόπωσης, απόστασης απ’την ομάδα και τα στελέχη
της, απελπισίας. Οι άνθρωποι έφυγαν απ’το γήπεδο, επειδή έχασαν κάθε
ψευδαίσθηση.
Canteranos ως σύμπτωμα
Τρεις παίκτες της ακαδημίας -Mayoral, Jesé και Lucas Vazquez-
μπήκαν στο δεύτερο μισό. Είναι, επίσης, ένα τυπικό στατιστικό των στιγμών
κρίσης, όταν έρχονται τ’αγόρια του σπιτιού για να σώσουν καταστάσεις τις οποίες
τ’αστέρια δεν μπορούν να διορθώσουν. Η Ρεάλ Μαδρίτης θα πήγαινε καλύτερα, αν οι
παίκτες της ακαδημίας αποτελούσαν σημαντικό κομμάτι ενός αθλητικού πρότζεκτ και
όχι κάτι έξτρα. Κανένας απ’τους τρεις δεν μπορούσε να λύσει τα προβλήματα. Η Ρεάλ
Μαδρίτης έχει πάρα πολλά για να προσκολλάται σε θαύματα.
Ένα βασικό πρόβλημα της Ρεάλ Μαδρίτης είναι η απουσία ενός
ορατού σχεδίου. Στερείται αρχιτεκτονική, λειτουργία, κάτι παρόμοιο με ένα
εγκεφαλικό. Ο Ζιντάν μπορεί να έχει την υποστήριξη των παικτών, αλλά δεν
κατάφερε να χτίσει την ομάδα. Η απουσία των χαρακτηριστικών της ομάδας ίσως
διαφεύγει απ’τον Ζιντάν κι απ’οποιονδήποτε. Οι προπονητές πρέπει να ταιριάξουν
ένα πολυτελές ρόστερ, αλλά πολύ κακοσχεδιασμένο απ’τον πρόεδρο και τον γενικό
διευθυντή.
Η ομάδα είναι ένα σύμπαν επιτελικών μέσων που παίζουν σε
ανεπιθύμητες θέσεις για τους ίδιους. Και είναι, επίσης, μια ομάδα χωρίς έναν
φυσικό αναπληρωματικό του Marcelo ή του Μπενζεμά. Πέρυσι ήταν ο Chicharito, ο
οποίος παρουσίαζε τουλάχιστον μια καριέρα από γκολ. Φέτος άρχισε να εμφανίζεται
ο Mayoral στη μέση μιας κολοσσιαίας ισοπέδωσης, με τον κίνδυνο να τορπιλιστεί η
καριέρα του νεαρού επιθετικού.
Απ’τα τέσσερα, στην Ατλέτικο και με χαμένη την ισοβαθμία
Με την Liga χαμένη, η Ρεάλ Μαδρίτης φαίνεται τώρα να απειλείται
σοβαρά για την δεύτερη θέση. Με το χθεσινό θρίαμβο, η Ατλέτικο ξέφυγε με τέσσερις
βαθμούς κι έχει την ισοβαθμία. Στον πρώτο γύρο, το ντέρμπι στο Calderon έληξε
1-1.
Η Ατλέτικο Μαδρίτης δεν έκανε τίποτα ιδιαίτερο. Εμφάνισε την
καθημερινή εκδοχή της, κι αυτή είναι πλέον μια εγγύηση. Όλες οι πεποιθήσεις που
λείπουν στην Ρεάλ Μαδρίτης, τις έχει η Ατλέτικο. Δεν υπήρξαν καινοτομίες στο
παιχνίδι της. Αμύνθηκε με ένταση και πολύ κόσμο, πάλεψε για κάθε μπάλα, μόλις
που παραχώρησε ευκαιρίες για γκολ κι εκμεταλλεύτηκε τα λάθη της αντιπάλου της.
Ποτέ δεν αισθάνθηκε υπερβολικά άβολα. Ο Oblak, ο εξαιρετικός της τερματοφύλακας,
μόλις που παρενέβη. Οι αμυντικοί της επιβλήθηκαν σχεδόν πάντα. Οι μέσοι έσβησαν
τους Kroos, Modric, Isco και James. Στην πραγματικότητα, η μεσαία γραμμή της Μαδρίτης
ήταν ένα ερείπιο. Isco και James αποσύρθηκαν κάτω από αποδοκιμασίες.
Αναμενόμενο ό, τι συνέβη τελικά. Η πρώτη ευκαιρία που αξιοποιήθηκε
έδωσε στην Ατλέτικο τη νίκη. Έκανε πολύ λίγες γιατί δεν έπαιξε καλά. Στο πρώτο ημίχρονο
αναλώθηκε σ’ένα θαμπό αγώνα, όπου η Ρεάλ Μαδρίτης δεν σχεδίασε τίποτα ενδιαφέρον.
Χρησιμοποίησε άσχημα τις δύο πλευρές -κανείς δεν ντρίμπλαρε κανέναν-, ο Danilo χτυπούσε
φάλτσα, ο James φάνηκε να’χει διαρροή, ο Isco δεν μπήκε ούτε μία φορά στην
περιοχή κι ο Kroos ήταν ανίκανος να περάσει τις πολιτικά ορθές πάσες.
Η πλάτη του Kroos
Ο Keylor έκανε τη μόνη αξιόλογη απόκρουση του ονόματός του
κατά το πρώτο ημίχρονο. Αντέδρασε ευέλικτα σ’ένα υπέροχο σουτ του Griezmann.
Ήταν σαφές ότι κάτι θα συμβεί στην πλάτη του Toni Kroos, που δεν ήταν σε θέση
να κυβερνήσει τον αμυντικό του χώρο. Ο Griezmann, που σχεδόν πάντα σκοράρει στο
Μπερναμπέου, απόλαυσε αυτή τη στιγμή στο δεύτερο ημίχρονο, σε μια φάση που βρήκε
ανοργάνωτη όλη την άμυνα της Μαδρίτης. Ο Griezmann προωθήθηκε ομαλά και χωρίς
αντίπαλο στο εσωτερικό, παρατηρώντας ότι ο Carvajal έκλεισε πάρα πολύ -ίσως
επειδή ο Kroos ποτέ δεν παρενεβλήθη μεταξύ των στόπερ-, συνδυάστηκε στ’αριστερά
με τον Filipe Luis και υποδέχτηκε εκ νέου στην περιοχή όπου κάρφωσε ένα μεγάλο
σουτ.
