2η γκέλα για την Ρεάλ του Ζιντάν. Με βάση τις
απουσίες και τη δυναμική του αντιπάλου κι ότι παίζαμε στην έδρα του, δεν
εξεπλάγην. Αυτά, τα γραφικά, του ότι πλέον χάθηκε κι επίσημα το πρωτάθλημα, δεν
ισχύουν. Το πρωτάθλημα έχει χαθεί από καιρό. Ας το συνειδητοποιήσουν πλέον και
οι τελευταίοι ονειροβάτες…
Δίκαιο το χ, η Μάλαγα θα μπορούσε να’χει πάρει και τη νίκη.
Η Ρεάλ του Ζιντάν, συνέχισε στο ίδιο τέμπο των απαράδεκτων εμφανίσεών της στα
εκτός με Μπέτις και Γρανάδα και κυρίως με την δεύτερη. Μια Ρεάλ, που με τέτοιες
εμφανίσεις, σαν της σημερινής, δεν έχει καμία διαφορά μ’αυτήν του Μπενίτεθ.
Γιατί καλές και επιθυμητές οι αγκαλιές, και η καλή
ψυχολογία, και το καλό κλίμα που εγγυάται ο ΖΖ, αλλά δεν φτάνουν μόνο αυτά. Για
τους υποστηρικτές του Ρονάλντο, έφταιγε ο Μπενίτεθ που του χαλούσε την
ψυχολογία. Στα 3 τελευταία εκτός στην Ισπανία, όμως, δεν υπάρχει Μπενίτεθ, αλλά
αυτός συνεχίζει άφαντος. Γιατί ναι, τέτοιος ήταν σήμερα παρά το γκολ, μισό μέτρο
οφσάιντ, που σκόραρε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ήταν κι ο μοιραίος, καθώς, στην
επόμενη φάση, έχασε το πέναλτι που κέρδισε ο ίδιος -μια φάση στην οποία πέφτει
σε δεύτερο χρόνο κι αποτελεί αυστηρή απόφαση-, όπου θα’κανε το 2-0 και θα
σκότωνε έτσι τη Μάλαγα.
Και βέβαια, ΟΛΗ η ομάδα ήταν από μέτρια ως κακή. Ένας
Μαρσέλο προσπαθούσε μόνος, κι ένας Νάβας διατηρούσε τις ελπίδες της ομάδας για
νίκη.
Γενικά, πραγματικές ευκαιρίες, υπήρξαν λίγες στον αγώνα και
για τις 2 ομάδες. Η Ρεάλ, τις είχε όλες στο α, με το τετ α τετ του Χεσέ (16)
που τον πρόλαβε ο Καμενί, αμέσως μετά με το σουτ, από κοντινή απόσταση (17),
του Ίσκο, που πέρασε λίγο πάνω απ’τα δοκάρια, με το άχαστο τετ α τετ του Χεσέ (23)
-μεγάλη απόκρουση του Καμενί-, μετά από μεγάλη ενέργεια του Μαρσέλο, το γκολ (34)
και το χαμένο πέναλτι αμέσως μετά. Στο β, δεν έκανε καμία καθαρή ευκαιρία για
γκολ.
Η Μάλαγα απ’την άλλη, είχε στο α, το τετ α τετ του Χουάνπι
(18) όπου πλάσαρε άψυχα, το τετ α τετ του Όρτα, στο οποίο κάνει μεγάλη
απόκρουση ο Νάβας, την ευκαιρία με τον Τσοπ (38), όπου πάλι κάνει μεγάλη απόκρουση
ο Νάβας και στη συνέχεια πάει στο οριζόντιο δοκάρι, και στο β, ένα σουτ (49)
που κόντραρε πάνω στον Νάτσο κι ο Νάβας κάνει μεγάλη απόκρουση, το γκολ και την
κεφαλιά του Τσάρλες (74) όπου και πάλι ο Νάβας πέταξε. Κι όχι μόνο αυτά, αλλά
πατούσε περιοχή ότι ώρα ήθελε και τα χαλούσε στη τελική προσπάθεια. Κι όλα
αυτά, συμβαίνουν εν πολλοίς, γιατί η Ρεάλ του Πέρεθ, δεν έχει πραγματικό πρωτοκλασσάτο
6άρι.
Γι’αυτό μην αυταπατάστε και μην τρέφετε ιδιαίτερες ελπίδες
για Τσάμπιονς Λινγκ, μια διοργάνωση αγώνων νοκ άουτ, όπου η άμυνα και τα 6άρια,
έχουν τον δικό τους πολύ σημαντικό ρόλο. Προχωρώντας στη διοργάνωση κι εφόσον
συναντήσουμε μια ποιοτική επιθετικογενή ομάδα, δεν χρειάζεται καν, να
φανταστείτε αυτό που μπορεί να συμβεί. Φέτος, συνέβη ήδη…
Αν θέλει ο ΖΖ, να μην αγωνιά, για την παραμονή του στον
πάγκο και την επόμενη σεζόν , μετά την πρόκριση επί της Ρόμα, που όφειλε να
πάρει και η οποία βρίσκεται σε καλό σημείο, οφείλει, τουλάχιστον, να μην χάσει
απ’την Ατλέτικο. Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Ας το κάνει και μετά βλέπουμε τι
άλλο οφείλει να κάνει…
