Το να προπονήσεις τη Ρεάλ Μαδρίτης είναι περίπλοκο. Στον 21ο
αιώνα, ο πάγκος της Ρεάλ Μαδρίτης έχει γίνει μια ηλεκτρική καρέκλα που καίει
τους τεχνικούς στο έλεος των ιδιοτροπιών του προέδρου της, Florentino Perez
Το να προπονήσεις τη Ρεάλ Μαδρίτης είναι πολύ περίπλοκο. Ήταν
πάντα στην ιστορία της, αλλά στον 21ο αιώνα ο πάγκος της Μαδρίτης
έχει γίνει μια ηλεκτρική καρέκλα που καίει τους τεχνικούς στο έλεος των ιδιοτροπιών
του προέδρου της, Florentino Perez,
ο οποίος δεν φέρνει τεχνικούς που ακολουθούν ένα συγκεκριμένο ποδοσφαιρικό
μοντέλο. Το γεγονός είναι ότι οι εν λόγω αλλαγές προπονητών γίνονται ακόμα πιο
τραυματικές, αφού δεν υπάρχει πλέον η φιγούρα του Luis Molowny, ο οποίος έκανε μια
ομαλή μετάβαση -και σχεδόν πάντα νικηφόρα- στο τελευταίο τρίτο του εικοστού
αιώνα. Η προπόνηση της Ρεάλ Μαδρίτης δεν είναι διαθέσιμη σε όλους τους
τεχνικούς. Προς το παρόν δεν υπάρχουν πολλοί ικανοί προπονητές για να αντέξουν
την πίεση του πάγκου του συλλόγου της Concha Espina. Η διαχείριση ενός ρόστερ σχεδιασμένου με μια 11άδα
υποχρεωμένη στα προεδρικά γούστα δεν είναι εύκολη.
Το να πάρεις τα ηνία της Ρεάλ Μαδρίτης είναι δύσκολο ακόμα
και για τους τεχνικούς οι οποίοι έχουν
προετοιμαστεί για αυτό σε όλη τη σταδιοδρομία τους. Αυτή ήταν η περίπτωση με
τον Rafa Benitez,
ο οποίος εκπλήρωσε το όνειρό του και τον ζωτικό στόχο του, να προπονήσει την
ομάδα του. Όταν είχε την ευκαιρία, παραιτήθηκε απ’το να’ναι ο προπονητής ο οποίος
θριάμβευσε σε τρεις χώρες. Ο Μπενίτεθ δεν είναι Μπενίτεθ στη Μαδρίτη, και το πέρασμά
του απ’την ομάδα της ζωής του δεν είναι στο ύψος που αξίζει στον Ράφα και στον madridismo
του. Ο Μπενίτεθ
είναι ικανός και προετοιμασμένος, για να κατευθύνει όμως τη Μαδρίτη, την οποία
γνώριζαν όταν ήταν ακόμα στο Malbo, ο Molowny κι ο μεγάλος του μέντορας, ο Vicente del Bosque. Σ’αυτή την Μαδρίτη,
το ποδόσφαιρο και η μπάλα ήταν τα πιο σημαντικά.
Προς το παρόν, υπάρχει τουλάχιστον μια δωδεκάδα προπονητών έτοιμων
και ικανών να προπονήσουν τη Ρεάλ Μαδρίτης. Κι ένας που ποτέ δεν θα’πρέπε
ν’απολυθεί και θα μπορούσε πάντα να επιστρέψει. Είναι στη λίστα που ακολουθεί.
Ζινεντίν Ζιντάν
Απ’την Castilla, βρίσκεται στην καλύτερη θέση για να διαδεχθεί
τον Μπενίτεθ. Θα μπορούσε να’χε φύγει μετά την αποτυχία ανόδου της ομάδας
πέρυσι, αλλά προτίμησε να μείνει. Του αρέσει ο πάγκος κι αισθάνεται ικανός για
να χειριστεί ομάδες αστέρων. Έχοντας υπάρξει ένας απ’τους καλύτερους παίκτες
στην ιστορία, θέλει να κάνει καριέρα ως προπονητής. Ο Zizou είναι έτοιμος για την πρόκληση.
Quique Sanchez Flores
Κατέστησε ξεκάθαρη την εξέλιξή του ως προπονητής στο
ντεμπούτο του αυτή τη σεζόν στην Πρέμιερσιπ με την Γουότφορντ. Ξεκίνησε την
καριέρα του στη νεολαία της Ρεάλ Μαδρίτης και τα πήγε αρκετά καλά στην Χετάφε, στην
Βαλένθια και στη Μπενφίκα για να θριαμβεύσει στην Ατλέτικο Μαδρίτης, με την
οποία κέρδισε τίτλους μετά από τρεις δεκαετίες ξηρασίας. Πέρασε απ’το Ντουμπάι
(Al-Αχλί και Αλ-Αιν)
και είναι επίσης ένας υποψήφιος για να αντικαταστήσει στην εθνική ομάδα τον Del Bosque.
Míchel
Το παράδειγμα της Barcelona, που έδωσε την διαχείριση της
πρώτης ομάδας στον άπειρο Guardiola,
το έχει η Μαδρίτη με τον Michel εδώ και χρόνια. Ο Ισπανός έχει κάνει καριέρα στην Ισπανία,
την Ελλάδα και τη Γαλλία, και είναι ήδη καλά προετοιμασμένος για να κατευθύνει
την Ρεάλ. Γνωρίζει τις madridista ευαισθησίες και γνωρίζει την ποδοσφαιρική
φιλοσοφία που θα πρέπει να εφαρμοστεί σ’όλο το club (απ’την πρώτη ομάδα μέχρι τους μικρότερους).
Diego Pablo Simeone
Το ότι είναι είδωλο στην Ατλέτικο τον κάνει μια ουτοπία για
τον Florentino. Και θα
ήταν δύσκολο να επιβάλει τη φιλοσοφία της κουλτούρας της προσπάθειας και να το πάει
παιχνίδι με παιχνίδι στη λευκή ομάδα με τη σημερινή δομή. Ο madridismo ζηλεύει
το μαχητικό πνεύμα που έχει εμφυσήσει ο Αργεντινός στην Ατλέτικο. Ένας τρόπος παιχνιδιού,
επιθετικός και μαχητικός, τον οποίο η αλήθεια είναι ότι η Μαδρίτη έχει επιδείξει
σε μεγάλο μέρος της επιτυχημένης ιστορίας της.
Pep Guardiola
Η πρόσληψή του θα’ναι μία από τις μεγαλύτερες επαναστάσεις
στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Θα’ρθει στο Μπερναμπέου με το ποδόσφαιρο της
επαφής και των θέσεων, και με το τίκι-τάκα του θα σφυρηλατήσει κάτι από Laureano Ruiz και Γιόχαν Κρόιφ, θ’αλλάξει
τη madridista φιλοσοφία. Η κατάστασή του ως μεγάλος εχθρός με τον οποίο
κυριάρχησε η Μπαρτσελόνα στον 21ο αιώνα και πολιτική σημασία του,
καθιστούν την πρόσληψή του απραγματοποίητη και για τα δύο μέρη.
Carlo Ancelotti
Η αποχώρησή του απ’τον σύλλογο έφερε μια κρίση μεταξύ
αποδυτηρίων και διοίκησης. Ο Florentino
αποφάσισε να τον απολύσει όταν πρότεινε μια ανταλλαγή του Μπέιλ με τον Ντι
Μαρία (και η United θα πλήρωνε χρήματα στη Μαδρίτη στην επιχείρηση επιστροφής του
Αργεντινού). Οι άριστες σχέσεις του με τους παίκτες και τα μέσα μαζικής
ενημέρωσης (ο πρόεδρος δεν επιτρέπει αναμίξεις με τους αχρείους) τον
καταδίκασε. Είναι ο ιδανικός προπονητής για τη Μαδρίτη. Ένας νικητής με στυλ.
Ζοζέ Μουρίνιο
Ένα κομμάτι του madridismo (πολύ απασχολημένο στα κοινωνικά
δίκτυα) πίεσε για την επιστροφή του μετά την απόλυσή του απ’την Τσέλσι. Μετά απ’το
πρωτάθλημα με ρεκόρ πόντων -που ισοφάρισε ένα χρόνο αργότερα η Barca του
Tito Vilanova-, πρωταγωνίστησε στη
χειρότερη σεζόν στην ιστορία της Μαδρίτης, στην οποία οι αιώνιοι αντίπαλοι
κέρδισαν τους τρεις τίτλους της χρονιάς: η Μπάρτσα πήρε το πρωτάθλημα, η
Μπάγερν Μονάχου έκανε το ίδιο με το Champions League και η Ατλέτικο σήκωσε το Κύπελλο
στο Μπερναμπέου. Είναι ένας σπουδαίος προπονητής για ομάδες μικρότερου μεγέθους
απ’της Μαδρίτης. Έσπειρε ζιζάνια στον madridismo και η επιστροφή του θα ήταν
ένα ρίσκο του Florentino
με απρόβλεπτες συνέπειες.
Ερνέστο Βαλβέρδε
Επιλέχθηκε για αυτή τη σεζόν, αλλά είχε δώσει τον λόγο του
στην Athletic και τον κράτησε. Είπε όχι δύο φορές στη Barça για παρόμοιους
λόγους και αυτή τη φορά στη Μαδρίτη. Θα καταλήξει να προπονήσει τη Μαδρίτη, τη Μπάρτσα
και / ή την εθνική. Ικανός να παίξει με υψηλή πίεση, με κατοχή ή στην
αντεπίθεση στο ίδιο παιχνίδι. Είναι ένας απ’τους καλύτερους Ισπανούς προπονητές
του σήμερα και το παιχνίδι της Athletic
του είναι ωραίο.
Mauricio Pochettino
Μεθοδικός και λάτρης του καλού παιχνιδιού. Ο Αργεντινός
προπονητής καλείται ν’αφήσει εποχή στην προπονητική. Η Τότεναμ του’χει δώσει ένα
μακροπρόθεσμο σχέδιο και δείχνει καλή απόδοση. Έχει ένα έμπειρο επιτελείο και
ξέρει πώς να χειριστεί αποδυτήρια γεμάτα με αστέρια γιατί έπαιξε στην ελίτ ως
αμυντικός της εθνικής Αργεντινής.
Paco Jémez
Η αφοσίωσή του στο ποδόσφαιρο των επαφών, πάντα με τον κίνδυνο
να βγει η μπάλα απ’την άμυνα, έχει επιτρέψει στην Rayo να διατηρηθεί πέντε
χρόνια στην Primera, το μεγαλύτερο διάστημα στην ιστορία της. Το ερώτημα είναι
κατά πόσον θα μπορούσε να επιβάλει τις μεθόδους του και την ειλικρίνεια του σ’ένα
μεγάλο κλαμπ. Έχει συνδεθεί με την Μπαρτσελόνα και στον madridismo έχει επίσης τους
υποστηρικτές του. Ο Paco ποντάρει στο επιθετικό ποδόσφαιρο.
Víctor Sánchez Del Amo
Η μεγάλη σεζόν του στην Deportivo και το madridista πέρασμά
του τον βάζουν δικαιωματικά στους μελλοντικούς του λευκού πάγκου. Η τακτική
εμφάνισή του στο Καμπ Νόου πριν από λίγες βδομάδες και η αλλαγή που έχει φέρει
στην ομάδα της Γαλικίας τον τοποθετούν ως έναν απ’τους πιο υποσχόμενους Ισπανούς
τεχνικούς. Μεθοδικός, με την ομιλία και καλός στην διαχείριση αστέρων.
Santiago Hernan Solari
Προπονεί τη Juvenil B της Ρεάλ Μαδρίτης κι αποκαλείται ως ο
διάδοχος του Ζιντάν στην Castilla.
Ο πρώην παίκτης των River, Atlético, Inter και Ρεάλ Μαδρίτης θα είναι ένα στοίχημα
όπως της Μπάρτσα με τον Guardiola.
Όντας γιος κι ανιψιός μεγάλων προπονητών κι όντας στη μεσο-ανώτερη τάξη ως
παίκτης, έχοντας κερδίσει πολλούς τίτλους, αποτελούν μια εγγύηση για την
επιτυχία στον πάγκο. Έχει απορρίψει προσφορές από την Ιταλία, την Κύπρο και την
San Lorenzo de Almagro. Έχει μια καλή μέθοδο
και διαχειρίζεται σπουδαία τις ομάδες. Και ξέρει ποια είναι η Μαδρίτη.
Vicente del Bosque
Ήταν ο ιδανικός προπονητής για να οδηγήσει την Ρεάλ
Μαδρίτης. Η μη ανανέωσή του ήταν το λάθος του αιώνα. Αναζητώντας μια πιο
σύγχρονη μέθοδο, αφέθηκε ελεύθερος ο προπονητής που, έχοντας κατακτήσει δύο Ευρωπαϊκά
Κύπελλα με τη Ρεάλ Μαδρίτης, κέρδισε το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο με την Ισπανία
(κι ένα ακόμα Γιούρο). Με τον Florentino
δεν θα επέστρεφε ποτέ, αλλά αν τελικά υπάρξουν εκλογές στο τέλος της σεζόν ... Ποιος
ξέρει!
PS: Σ’αυτή
τη λίστα των ικανών προπονητών, κατά τη γνώμη μου, για να προπονήσουν τη Ρεάλ
Μαδρίτης (εντελώς υποκειμενική, όπως όλες οι λίστες, φυσικά) πρέπει να
προστεθούν οι Joachim Loew -που αρέσει πολύ στον Florentino-, Pellegrini και Juande, οι οποίοι απέδειξαν επίσης ότι
είναι σε θέση να καθοδηγήσουν τη Μαδρίτη ... Θα μπορούσα να είχα βάλει επίσης τους
Emery, Marcelino και Λουίς Ενρίκε,
φυσικά. Μέχρι και τους Karanka
και Μοριέντες. Και θα μπορούσε επίσης να βρίσκεται ο Ραούλ -αν είχε το δίπλωμα-
κι ο Φερνάντο Ιέρο, αν ήθελε να προπονήσει, αλλά το 12 + 1 ήταν καλό για τίτλος
...
