Του Carlos Carpio, υποδιευθυντή της Marca
Ο Βινίσιους αντιμετωπίζει το 2026 με πάρα πολλά ανοιχτά
μέτωπα. Όταν φαινόταν ότι η σύγκρουση με τον προπονητή του είχε περάσει, αφού ο
Τσάμπι συνθηκολόγησε μπροστά στη δύναμη των αποδυτηρίων για ένα απλό ζήτημα επιβίωσης,
προκαλεί μια ακόμη διαμάχη με τη νέα του αγένεια. Αλλά αυτή τη φορά, ο
Βραζιλιάνος έχει επιλέξει έναν άσχημο εχθρό, επειδή το κοινό του Μπερναμπέου δεν
αγγίζεται. Θα’πρεπε πια να το ξέρει αυτό μετά από 8 σεζόν που φοράει αυτή τη
φανέλα. Αν σε αποδοκιμάζουν, αντέχεις. Αν σε επιπλήττουν, το αξίζεις. Αν σου ζητούν
περισσότερα, τα δίνεις. Γιατί διαφορετικά, αν δεν διορθωθεί και διατηρήσει τη
συνήθη προκλητική του στάση απέναντι στους οπαδούς, ο Βινίσιους θα φύγει απ’τη Real
Madrid απ’την πίσω πόρτα, και μάλιστα νωρίτερα παρά αργότερα.
Είναι γνωστό ότι ο Φλορεντίνο Πέρεθ δεν αστειεύεται σ’αυτές
τις περιπτώσεις. Η θητεία του είναι γεμάτη με αστέρια του madridista πάνθεον που
κάποτε ξεκίνησαν μια κόντρα θεωρώντας τον εαυτό τους πάνω απ’τον σύλλογο, και κατέληξαν
με τα παπούτσια στο χέρι και να βλέπουν τις καριέρες τους να αρχίζουν να
παρακμάζουν. Έτσι έφυγαν θρύλοι με περισσότερους τίτλους Champions League και αρχηγοί με περισσότερα
γαλόνια απ’τον Βινίσιους. Γι' αυτό κάνει λάθος αν πιστεύει ότι ο πρόεδρος θα
τον στηρίξει, όπως έκανε με την σιωπή του στην ηχηρή περιφρόνησή του προς τον
Τσάμπι Αλόνσο. Ανάμεσα στους παίκτες και τον προπονητή, ο Φλορεντίνο τάσσεται
υπέρ των παικτών του. Αλλά ανάμεσα στους παίκτες του και τα μέλη του, θα επιλέξει
τα μέλη. Το κάνει πάντα, αλλά ακόμη περισσότερο αν χρειάζεται τους επόμενους
μήνες να τους θέσει μια κρίσιμη διαβούλευση για το μέλλον του συλλόγου.
Ο Βινίσιους πρέπει να ωριμάσει και να συγκρατήσει την
δύσκολη ιδιοσυγκρασία του, αν και τα τελευταία του επεισόδια, όπως η άρνησή του
να ζητήσει συγγνώμη απ’τον Τσάμπι Αλόνσο, δεν εμπνέουν αισιοδοξία. Θα’πρεπε να
βάλει τέλος στη διαδικασία του θύματος που ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο και η
οποία του κάνει τόσο μεγάλο κακό. Από τότε που ο σύλλογος του έδωσε την άδεια
να πιστεύει ότι ήταν στόχος μιας παγκόσμιας συνωμοσίας λόγω της μη κατάκτησης
της Χρυσής Μπάλας και υποστήριξε το ξέσπασμά του μ’ένα θεσμικό μποϊκοτάζ,
θεωρεί τον εαυτό του πάνω απ’το καλό, το κακό και τον προπονητή. Φέτος η
απόδοσή του έχει καταρρεύσει, η στάση του απέχει πολύ απ’αυτή που θα’πρεπε να’χει
ένας αρχηγός της Ρεάλ Μαδρίτης και η θέση του στη διαπραγμάτευση για την
ανανέωση του συμβολαίου δεν βοηθάει τα πράγματα. Το να απαιτείς μια τεράστια
αύξηση μισθού όταν παίζεις με τον χειρότερο τρόπο δεν φαίνεται η πιο σοφή
στρατηγική, αλλά υπάρχει η εντύπωση ότι το περιβάλλον του Βινίσιους δεν σκέφτεται
να χάσει την ευκαιρία να προσπαθήσει να εξισώσει τον μισθό του μ’αυτόν του
Μπαπέ μέσω ενός υψηλού πριμ ανανέωσης.
Για όλα αυτά, υπάρχουν όλο και περισσότεροι οπαδοί της
Μαδρίτης, όχι μόνο στο Μπερναμπέου, που είναι μπουχτισμένοι με τον Βινίσιους
και τον θόρυβο που τον περιβάλλει. Είναι κατανοητό ότι η απώλεια του στάτους του
μετά την άφιξη του Γάλλου έχει επηρεάσει την απόδοσή του, αλλά πρέπει να
κερδίσει ξανά την αγάπη των οπαδών του. Επειδή επικρίνουν το κακό του παιχνίδι,
αλλά αυτό που πραγματικά δεν αντέχουν είναι ότι με την κακή του ιδιοσυγκρασία
δεν ανταποκρίνεται ποτέ στο έμβλημα που αντιπροσωπεύει.
