Του Tomás Roncero, αρχισυντάκτη της As
Ο σύλλογος εξετάζει δύο άμεσες επιλογές απ’το σπίτι: τον Άλβαρο Αρμπελόα και τον Σαντιάγο Σολάρι. Υπάρχει όμως επίσης και η επιλογή του Ραούλ, μετά από 6 χρόνια στην Καστίγια, είναι ένας άνθρωπος του συλλόγου.
Το ότι ο Τσάμπι Αλόνσο παίζει αύριο ένα match-ball ως
προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης είναι ευρέως αποδεκτό, όχι μόνο στους δρόμους αλλά
και στους διαδρόμους του συλλόγου, σ’αυτή την απεγνωσμένη αναζήτηση μιας
αχτίδας ελπίδας μετά τα άσχημα αποτελέσματα της ομάδας τον τελευταίο 1,5 μήνα.
Είναι δύσκολο να αποδεχτείς το να πας από ένα προβάδισμα 5 βαθμών έναντι της
Μπάρτσα σε ένα μειονέκτημα 4 βαθμών. Όλα θα διευθετηθούν κερδίζοντας αύριο τη
Σίτι στη ματσάρα του Champions League και δίνοντας συνέχεια την Κυριακή στη
Βιτόρια και στις 20/12 εναντίον της Σεβίλλης πριν απ’τις διακοπές των
Χριστουγέννων. Αλλά μια συντριπτική ήττα εναντίον της ομάδας του Γκουαρδιόλα θα
τέντωνε πολύ το σχοινί. Πάρα πολύ. Θεωρώντας δεδομένο ότι μακάρι να μην πραγματοποιηθεί
αυτό το σενάριο, ο σύλλογος εξετάζει δύο εσωτερικές κι άμεσες επιλογές: τον
Άλβαρο Αρμπελόα, ο οποίος κάνει καλή δουλειά στην Καστίγια, και τον Σαντιάγο
Σολάρι, ο οποίος ήταν πάντα σεβαστός στον σύλλογο και ο οποίος ανέλαβε ήδη για
λίγο την ομάδα τη σεζόν 2018-19 μετά την απόλυση του Χουλέν Λοπετέγι.
Έχοντας αποκλείσει τον Ζιντάν (δεσμευμένος με τη Γαλλία για μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026) και τον Κλοπ (σε εθελοντική απόσυρση με το τεράστιο συμβόλαιό του με τη Red Bull κι ο οποίος δεν έπεισε ποτέ πλήρως τον σύλλογο, όπως ανέφερε ο Josep Pedrerol στο El Chiringuito), τολμώ να προτείνω έναν άλλο υποψήφιο που είναι αυτή τη στιγμή διαθέσιμος και θα ήταν ένας πολύ δημοφιλής τεχνικός στους οπαδούς του Μπερναμπέου. Αναφέρομαι στον Ραούλ Γκονζάλες. Ο λευκός θρύλος (κατέχει το ρεκόρ με τις περισσότερες εμφανίσεις στην ιστορία του συλλόγου με 741 αγώνες και είναι ο τρίτος σκόρερ με 323 γκολ, πίσω μόνο από τους Κριστιάνο Ρονάλντο και Καρίμ Μπενζεμά) γνωρίζει τέλεια τους νεαρούς παίκτες της La Fábrica, που θα μπορούσαν να αναζωογονήσουν το πρώτο ρόστερ, καθώς έχει δουλέψει 6 χρόνια στην Castilla και προηγουμένως κέρδισε το UEFA Youth League με την ομάδα Juvenil A. Κάποιοι μπορεί να μου πουν ότι δεν κατάφερε να οδηγήσει την Castilla στην άνοδο κατά τη διάρκεια αυτών των 6 ετών (έφτασε κοντά με την Eldense), αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ο Ζιντάν είχε την θυγατρική στο κάτω μέρος του βαθμολογικού πίνακα όταν κλήθηκε μετά την απόλυση του Ράφα Μπενίτεθ και κέρδισε 3 σερί Champions League…
Ο Ραούλ απολαμβάνει τον σεβασμό της κερκίδας, όπως διαπιστώθηκε
στα τελευταία Classic Matches στα οποία έπαιξε. Ο Ραούλ είναι άνθρωπος του
συλλόγου και δήλωσε ήδη στο Gala της AS πριν από μια βδομάδα ότι το όνειρό του
«μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα είναι να επιστρέψω στο σπίτι μου». Προφανώς, μακάρι
να μην χρειαστεί τον σκεφτούμε βραχυπρόθεσμα, γιατί το ιδανικό είναι να
ανατρέψει ο Τσάμπι Αλόνσο την κατάσταση κι αυτό θα’ρθει με καλά αποτελέσματα
και με μια μεγαλύτερη δέσμευση απ’τους παίκτες, ανεπάρκεια που αναγνώρισε
σήμερα ο ίδιος ο Τσουαμενί. Προς το παρόν, πρέπει να νικήσουμε τη Σίτι με κάθε
κόστος. Διαφορετικά, η πίεση στον πάγκο θα’ναι πιο έντονη από ποτέ.
